Έχουν δίκιο τα παιδιά που είναι πλέον εθισμένα στα κινητά τους και δεν
καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους, παρά μόνο σ ο,τι αφορά τον..οιωνεί φίλο τους.
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Τι να κάνουν τα παιδιά; 18 μήνες αποκλεισμένα από την αλάνα, από την
γειτονιά, από τους φίλους τους. Η μόνη χαραμάδα μέχρι τώρα ήταν η μικρή
οθόνη του κινητού..Έτσι, ζήσαμε αυτού του είδους τη μεθαδόνη, που στήριξε
και παρεισέφρησε σε κάποιες ηλικίες,στις δύσκολες ώρες της πανδημίας.
Τώρα όμως, που τα σχολεία ανοίγουν, θα πρέπει αυτός ο μικρόκοσμος των
κινητών ν αλλάξει ρότα και να ξαναθυμηθεί τα παλιά.Οι πιτσιρικάδες να γυρίσουν
στην παλιά ζωή με τους δασκάλους, τους γείτονες, τις φιλενάδες, τους γείτονες
και τους συγγενείς, που είναι οι πιο πολλοί αποκλείσει.Τώρα, επανήλθε η δια
ζώσης εκπαίδευση και όπως φώναζαν παλιά οι δάσκαλοι «πάνω τα χεράκια»,
εννοώντας πάνω στα θρανία και όχι ψαχουλεύοντας από κάτω τις λύσεις για τις
ερωτήσεις…
Γι αυτό το άνοιγμα των σχολείων είναι πραγματική αλλαγή.Τώρα, όποτε θέλει ο
δάσκαλος οι μαθητές θα πρέπει να συμμετέχουν.Οι παρέες θα πρέπει να ξαναφτιαχθούν, οι ιστορίες που λέγαμε να συνεχιστούν, τα παιχνίδια της αυλής
να ξαναρχίσουν, τα ταλέντα να ξαναβγούν στην επιφάνεια.Τώρα, που η ρόδα
γυρίζει, πάλι.
Έχω στο σπίτι μου στη Λήμνο ένα παλιό πράσινο θρανίο, που χρησιμοποιήθηκε
από μαθητές για μια μαθητική παράσταση, πριν από χρόνια.Επάνω του, είναι
χαραγμένα οι αγωνίες, οι έρωτες, τα φτωχοβασανάκια των παιδιών, με τρόπο
αποκαλυπτικό και ουσιώδη.Βλέπει κανείς την ψυχή τους σκαλισμένη στο ξύλο.
Που και που, καμία καρδιά.Τρυφερότητες παντού.Και όνειρα και αδιάβαστα
μαθήματα. Τι ευτυχισμένη περίοδος και πόσες μνήμες στο σανίδι..
Έτσι και τώρα που φθινοπωριάζει, ακούγεται το άλλο κουδούνι,του θεάτρου.
Το τρίτο κουδούνι,που φωνάζει να πλησιάσει ο κόσμος, για να τσεκάρει κατά
πόσο το θέατρο φοβάται αυτή την εποχή. Σιγά σιγά το θεατρικό καλοκαίρι
τελειώνει και οι τελευταίες παραστάσεις δίνονται μέσα στον Σεπτέμβριο.
Με την ευκαιρία της φετινής λήξης των παραστάσεων, υπογραμμίζουμε και
συστήνουμε την πανηγυρική λήξη της «Ελένης» του Ευρυπίδη,στο θέατρο
Δάσους, το τριήμερο 16-17-18 Σεπτέμβρη. Μην το χάσατε.Πάρτε τα μεγαλύτερα
παιδιά σας και δείτε ένα απολαυστικό θέαμα, που έχτισε χωρίς σοβαροφάνεια
και προκαταλήψεις ο Βασίλης Παπαβασιλείου.
Ο θίασος του ΚΘΒΕ όχι μόνο δικαιώνει την έμπνευση του σκηνοθέτη, αλλά, προβληματίζει κιόλας τόσο από πλευράς περιεχομένου όσο και από πλευράς είδους (τραγωδία,κωμωδία,παρωδία).
Με τον αρχαίο ποιητή να θέτει ερωτήματα πάνω στην πραγματικότητα και την
ψευδαίσθηση, πάνω στο είναι και το φαίνεσθαι. Και σε δεύτερο πλάνο,μια σειρά
από αντιπολεμικά μηνύματα, η εκτόνωση ενός μύθου για την ανέκαθεν διαφορά
των φύλων και αλλά πολλά.
Ο,τι πρέπει για σας και τα παιδιά, ακόμη και τα εγγόνια σας…
