Δεν προσφέρει η επικαιρότητα κάτι το ευχάριστο για να αισιοδοξούμε και να χαλαρώσουμε το Σαββατοκύριακο. Δυστυχώς η όλη εικόνα και τα στοιχεία για την πανδημία είναι πολύ δυσάρεστα, καθώς πεθαίνουν δεκάδες άνθρωποι κάθε μέρα και αυξάνονται συνεχώς οι διασωληνώσεις και οι εισαγωγές ασθενών στα νοσοκομεία.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Όσο και να θέλουν μερικοί να εμφανίζονται ψύχραιμοι τα περιθώρια δεν επιτρέπουν ανοίγματα με παρέες και μεγάλες συνάξεις, όπως βλέπαμε προχθές εδώ στη γειτονιά στο καφέ του πάρκου, όπου συνέρρευσαν περίπου 15 εκπαιδευτικοί και “αρμαθιάστηκαν” σε ενωμένα τραπέζια χωρίς μάσκες κάνοντας καλαμπούρια και πλακίτσες σαν αυτές, που κάνουν και τα παιδιά στα γυμνάσια.
Ήταν η μέρα της γιορτής του Πολυτεχνείου και βρήκαν την ευκαιρία οι άνθρωποι λίγο μετά τις 11.00 να χαλαρώσουν και να θεωρήσουν την ημέρα ως σχόλη, προσφερόμενη για αστεϊσμούς.
Να όμως, που οι μέρες δεν προσφέρονται για αστειάκια, όταν γύρω θερίζει ο κορωνοϊός και ο κόσμος κυριαρχείται από την αγωνία για την επόμενη μέρα.
Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, καταστηματάρχες με μικρά μαγαζιά στις γειτονιές της Καλαμαριάς, της Μαρτίου, της Τούμπας και του Ευόσμου πέφτουν σε απόγνωση, έχοντας να πληρώσουν λογαριασμούς και ενοίκια, ενώ οι εισπράξεις είναι ελάχιστες.
Νέα παιδιά με πτυχία και μεταπτυχιακά ψάχνονται για δουλειές, αλλά εις μάτην. Βρίσκονται σε συνεχή αγωνία για το μέλλον και αγανακτούν όταν αισθάνονται ότι τρέφονται ακόμη στα 25 και στα 30 τους από την οικογένεια, από την μαμά και τον μπαμπά, ενίοτε και από τον παππού, μη μπορώντας να φύγουν από τους τέσσερις τοίχους των παιδικών τους δωματίων.
Ύστερα ξαφνιαζόμαστε γιατί ξεσπούν στην Εγνατία, πετώντας πέτρες και βόμβες Μολότοφ. Όχι ότι έχουν δίκιο για όλα αυτά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε τις αγωνίες τους και τα αδιέξοδά τους, ακόμα και τους λόγους για τους οποίους παρασύρονται συχνά από τους κατ΄επάγγελμα αντιεξουσιαστές της Καμάρας και των Εξαρχείων.
Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και φαίνεται ότι πάμε σε βαρύ χειμώνα, με τον Δεκέμβριο να μας επιφυλάσσει περαιτέρω δύσκολες μέρες και νύχτες.
Η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να δώσει άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας. Δεν θέλει να εφαρμόσει γενικούς περιορισμούς και lockdown, φοβούμενη τις συνέπειες στην οικονομία. Το αφήγημά της προβλέπει ανάπτυξη και μεγάλους οικονομικούς δείκτες στα χαρτιά, ώστε να πορευτεί με αυτά την προσεχή διετία μέχρι τις εκλογές για να έχει εκλογικά κέρδη.
Μπορεί όντως και να μην αντέχει η οικονομία νέες παροχές και επιδοτήσεις με κλείσιμο των επιχειρήσεων. Βλέπουμε δηλαδή να θυσιάζονται όλα χάριν της οικονομίας. Ακόμη και οι ανθρώπινες ζωές δεν υπολογίζονται στο βαθμό, που θα έπρεπε. Σου λέει “εμβολιαστείτε για να σωθείτε”. Τουτέστιν “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”…
Γι αυτό λέμε και ευχόμαστε να έχουμε όλοι δύναμη για να τα βγάλουμε πέρα με προσοχή στις συναναστροφές, με αποφυγή συνωστισμών και με πίστη στα επιτεύγματα της επιστήμης.
Ευτυχώς βέβαια, που έχουμε κάποιες αναλαμπές καλού καιρού με λιακάδες ακόμη, κυρίως τα μεσημέρια. Κάτι είναι κι αυτό. Έχουν οι καιροί γυρίσματα. Ας ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες…
