Κατά τα ισχύοντα στο δικαιακό μας σύστημα, ο προϊστάμενος πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και παραλείψεις των υφισταμένων του και, κατά συνέπεια των υπουργών του.
Γράφει ο Άγγελος Κολοκοτρώνης
Όσοι αναρωτιούνται γιατί ο πρωθυπουργός αποφάσισε με καθυστέρηση να ξηλώσει όλη την ηγεσία της συμφοράς στη δυτική Αττική, προφανώς λησμονούν ότι τα αντανακλαστικά αυτής της κυβέρνησης έχουν ατονήσει απελπιστικά. Και δικαιολογημένα.
Βρέθηκε αυτή η κυβέρνηση αντιμέτωπη με την κόλαση. Και, τα έχασε. Από το «ψάχνω να βρω ποια λάθη έκανα και δεν βρίσκω», του Τόσκα, ο θολό τοπίο του Πολάκη και τις αλάνθαστες ενέργειες Αστυνομίας και Πυροσβεστικής στο Μάτι, η αλήθεια ως καταλύτης αποκάλυψε τα θλιβερά λάθη. Λάθη απέναντι στα οποία μόνο η ηλιθιότητα θα μπορούσε να οδηγήσει την κυβερνητική δράκα να επιμείνει στο ότι «όλα έγιναν καλά» με «μόνο 91 νεκρούς»! Χώρια που κάνουν και το παν να κρύψουν τον πραγματικό αριθμό των άτυχων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, διότι Κράτος απουσίαζε επιδεικτικά και αυτή τη φορά «κατά συναυτουργία, εκ προθέσεως, κατά σύσταση και συμμορία», όπως τα ορίζει το ποινικό δίκαιο. Και διαχρονικά, αν θέλετε…
Κατά τα ισχύοντα στο δικαιακό μας σύστημα, ο προϊστάμενος πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και παραλείψεις των υφισταμένων του και, κατά συνέπεια των υπουργών του. Επομένως δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες του το γεγονός ότι απλώς τις μεταθέτει.
Και κάτι άλλο: Από εκείνη τη φαρσοκωμωδία της συνέντευξης υπό τον κ. Τζανακόπουλο, όπου όλοι αυτοί διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι όλα ήσαν καλώς καμωμένα, γιατί να εξαιρείται από το «ξήλωμα» και «ο πολλά βαρύς και όχι» Τζανακόπουλος; Αλλά το θέμα είναι άλλο: Ο πρωθυπουργός ηγείται μιας κυβέρνησης η οποία έχασε την κατά τεκμήριο θεωρούμενη ισχύ του κρατικού μηχανισμού στην υπεράσπιση της ζωής, της τιμής και της περιουσίας του ελληνικού λαού. Μιας κυβέρνησης την οποία ο ίδιος επέλεξε ανάμεσα στα περισσεύματα του παλαιού ΠΑΣΟΚ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και άλλων… αριστερο-δεξιών «διασημοτήτων».
Απέτυχαν παταγωδώς, σε όλα. Στην οικονομία, στο χειρισμό των εθνικών θεμάτων, στην επιβαλλόμενη φροντίδα, για την ευημερία του ελληνικού λαού, τον οποίο «γονάτισε» με αβάσταχτα φορολογικά μέτρα, έκλεισε επιχειρήσεις, έστειλε στην ανεργία τον μισό ενεργό πληθυσμό της χώρας.
Εκείνο το «οι προηγούμενοι φταίνε» έχει κάποια ισχύ, αλλά όχι τόση σε αναλογία προς το προσγενόμενο κακό., όταν κυβερνά κανείς τον τόπο κοντά τέσσερα χρόνια. Εκείνο λοιπόν που έχει να προσφέρει ο κ.Τσίπρας, ως πραγματική υπηρεσία προς την ρακένδυτη Ελλάδα, είναι να την εγκαταλείψει τώρα, αναλαμβάνοντας πραγματικά τις ευθύνες του. Να την εγκαταλείψει λοιπόν. Είτε με ελικόπτερο, είτε με φρεγάτα, είτε με αντιτορπιλικό- αν του το επιτρέπει το ΝΑΤΟ- είτε, εν ανάγκη. με πυροσβεστικό αεροπλάνο. Με όποιον τρόπο επιθυμεί επιτέλους.
