Η Λούνια είναι 12 χρόνων.Με καταγωγή από την Ρουμανία… Κάποια στιγμή έτυχε να δει μια παράσταση χορού από εκπαιδευτικό όμιλο της Θεσσαλονίκης. Προφανώς, γοητεύτηκε. Προφανώς, φαντάστηκε ότι θα μπορούσε κι η ίδια να το κάνει αυτό, κι ακόμα ίσως και καλύτερα.
Παρακάλεσε τους γονείς της και την έγραψαν στη σχολή. Έλα όμως, που στο δεύτερο χρόνο, η δασκάλα διέγνωσε ένα μικρό ανατομικό πρόβλημα στα πόδια. Ακολούθησαν ποικίλες εξετάσεις από δυο-τρεις ειδικούς, που απεφάνθησαν ότι δεν…
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Η Λούνια έπεσε σε βαθειά θλίψη. Επί δέκα ημέρες ήταν κλεισμένη στο δωμάτιο της, κλαίγοντας αναλογιζόμενη ότι το όνειρο της, το παιδικό όνειρο έγινε κιόλας ένας σωρός από συντρίμμια…
Μέχρι που, ένας ορθοπεδικός γιατρός ανέτρεψε όλες τις θεωρίες.Μα τι λέτε, μπορεί να χορέψει…Όλα ξαφνικά άλλαξαν. Και η Λούνια ξαναβρέθηκε στη γνωστή αίθουσα με την κουπαστή για να κυνηγήσει το όνειρο της. Έλαμψε πάλι από χαρά. Συγκινήθηκε. Μπήκαν οι ελπίδες της στις ράγες.
Στο ίδιο θέμα, όμως άλλού. Αυτό είναι, ουσιαστικά, το σχόλιο της σκηνοθέτριας
του έργου που συζητιέται περισσότερο στην Αμερική, με τιτλο Cuties. H Μαιμούνα
Ντεκουρέ έφερε τη σύγχρονη πραγματικότητα απέναντι στην αθωότητα των παιδιών.
Είναι ένα βραβευμένο φιλμ, που πέρασε στα δυναμικά χέρια της Νετφλιξ ,
πλασάροντας μια δυνατή ιστορία για την πίεση που ασκείται στα νεαρά κορίτσια
από τα σόσιαλ μίντια και την κοινωνία γενικότερα, καθώς μεγαλώνουν.
Αλά, αυτή την φορά, η συντηρητική Αμερική βγήκε από το καβούκι της και ξεσπάθωσε εναντίον της ταινίας, μιλώντας για σεξουαλικοποίηση των παιδιών, μέχρι και για διακίνηση παιδικής πορνογραφίας!
Δεν είναι όμως έτσι. Δεν υπάρχει ίχνος γυμνού η άλλου είδους πρόκληση, στη σειρά. Απλά η ταινία θέλει να γίνει ένα κομμάτι του νέου κύματος με πρωταγωνίστριες κορίτσια, που θεωρούνται από τις κοινωνίες τους περιθωριακά. Γι αυτό και οι τηλεθεατές την έστειλαν στην 4η θέση της λίστας με τις περισσότερες προβολές.
Εδώ στην Ευρώπη τώρα, όπου ο υπουργός παιδείας της Γαλλίας είχε την άτυχη
έμπνευση να αναμειχθεί στην εμφάνιση των μαθητών στα σχολεία. Ως υπερβολές
έκρινε τα σορτς και τα κοντά μπλουζάκια, γιατί πολλά παιδιά ντύνονται και βάφονται σαν να πηγαίνουν σε μεταμεσονύχτιο πάρτι, αφού δεν υπάρχει κανόνας ένδυσης ιδιαίτερα στο γυμνάσιο και το λύκειο.
Και εκεί βρέθηκαν καθηγητές που κορόιδεψαν τον υπουργό για δηλώσεις “αναχρονιστικές,εθνικιστικές, μπαμπαδιστικες κλπ”.
Αλλά το σχολείο δεν είναι χώρος σαν τους άλλους. Το σχολείο δεν είναι τόπος επίδειξης
πλούτου η μόδας η σεξουαλικότητας η θρησκευτικής αυστηρότητας. Απλώς, απαιτούνται τρεις μικρές λέξεις: ευπρεπής και κόσμια ένδυση..
