Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας,
θέλω να ευχαριστήσω τον φιλοπρόοδο σύλλογο της πόλης μας, που με κάλεσε ώστε να σας μιλήσω σήμερα, για τα τελευταία επιτεύγματα της αεροναυτικής του διαστήματος
Ζητώ συγγνώμη που άργησα να προσέλθω στην αίθουσα, αλλά λίγο πριν ξεκινήσω από το σπίτι μου, έπεσα πάνω στη γενική συνέλευση της πολυκατοικίας μου κι εκεί με καθυστέρησαν, καθώς συζητούσαν τα τρέχοντα ζητήματα, που μας απασχολούν. Ειδικά ο συνταξιούχος που διαμένει στο πρώτο πάτωμα, επέμενε ότι δεν μπορεί να πληρώνει τα κοινόχρηστα, αφού η σύνταξή του, δεν του φτάνει ούτε για τα απαραίτητα.
Οι άλλοι ένοικοι έλεγαν ότι δεν τους ενδιαφέρει αυτό και, αν είναι έτσι, ο καθένας μας έχει τα δικά του προβλήματα και για παρόμοιους λόγους δεν θα μπορούσαν και άλλοι να πληρώσουν τα κοινόχρηστα. Ένα άλλο θέμα που προέκυψε ήταν ότι έσπασε ένας αγωγός της ύδρευσης προ ημερών και κάλεσα επειγόντως έναν υδραυλικό να μας σώσει, πριν πλημμυρίσει η πολυκατοικία ολόκληρη.
Οι ένοικοι του δευτέρου πατώματος, έλεγαν ότι θα έπρεπε να είχε παρθεί απόφαση της γενικής συνέλευσης και να πάρουμε προσφορές και από άλλους υδραυλικούς. Οι διπλανοί του δευτέρου, πρόσθεσαν ότι δεν έπρεπε να δώσω τα εκατό ευρώ που μου ζήτησε ο υδραυλικός, για να μας σώσει από την πλημμύρα και ότι η απόδειξη που μου ΄δωσε δεν ήταν θεωρημένη από την Εφορία, δεν περιλάμβανε φόρο προστιθέμενης αξίας κι έτσι το Κράτος έχασε ένα 24% που θα έπρεπε να καταβληθεί.
Από τους ενοίκους του τρίτου πατώματος ουσιαστικά δεν είχα πρόβλημα, αφού στο τρίτο πάτωμα μένω εγώ με την οικογένειά μου και στο διπλανό διαμέρισμα ο γιος μου με τη γυναίκα του.
Μόνο η γυναίκα μου, μου ΄κανε μια σκηνή, λέγοντάς με ότι είμαι ηλίθιος που έτρεξα να σώσω την κατάσταση και να πληρώσω τον υδραυλικό, αφού εμείς δεν κινδυνεύαμε άμεσα, καθώς ο σωλήνας της ύδρευσης είναι στο υπόγειο και το νερό δεν θα έφτανε ποτέ μέχρι τι τρίτο πάτωμα…
Δεν την παρεξήγησα, διότι κάθε πρωί και χωρίς να υπάρχει λόγος με λέει «χαϊδευτικά», ηλίθιο.
Για να μην σας τα πολυλογώ, κανένας δεν δέχθηκε να πληρώσει το ποσό που του αναλογούσε, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Στο τέταρτο πάτωμα μένει ένας συνταξιούχος εφοριακός που εκτός από το ότι κι ο ίδιος αρνήθηκε να πληρώσει, είπε ότι θα με καταγγείλει στις αρμόδιες αρχές διότι έκλεψα το κράτος, με την μη καταβολή του Φ.Π.Α.
Δεν έδωσα και μεγάλη σημασία, διότι έπρεπε να έρθω να σας μιλήσω και η ώρα περνούσε. Πάω να πάρω το αυτοκίνητο από το παρκινγκ του βενζινάδικου και διαπιστώνω ότι είχε ανάψει το κόκκινο φωτάκι στην ένδειξη της βενζίνης. Λέω στον βενζινοπώλη να μου βάλει βενζίνη για τριάντα ευρώ γρήγορα, διότι βιαζόμουν. Με εξυπηρέτησε αμέσως, αλλά επηρεασμένος από τον εφοριακό του τετάρτου, του ζητώ απόδειξη.
Με κοίταξε σαν εξωγήινο και μου λέει:
-Πού ζεις κύριε Μανώλη; Για απόδειξη είμαστε τώρα;
΄Εφυγα γρήγορα – γρήγορα για να προλάβω. Στη βιασύνη μου μπαίνω σε ένα μονόδρομο, χωρίς να το καταλάβω. Οι οδηγοί από τα άλλα αυτοκίνητα που πήγαιναν αντίθετα με μούντζωναν και ένοιωσα πραγματικά ηλίθιος, μέχρι καταλάβω τι είχε γίνει.
Στη διαδρομή θυμήθηκα ότι η γυναίκα του εφοριακού που μένει στο τέταρτο, τις προάλλες πλένοντας το μπαλκόνι της, μούσκεψε με τα βρομόνερα τα ρούχα που είχε απλώσει η γυναίκα μου και οι δυο τους είχαν τρικούβερτο καβγά.
Μάλιστα η από πάνω εκστόμισε βαριές κουβέντες στη γυναίκα μου, λέγοντάς την να ξαναγυρίσει στο χωριό της, διότι όποτε μαγειρεύει βρωμάει όλη η γειτονιά, από τα κρεμμύδια που σοτάρει. Αλλά και η γυναίκα μου δεν το έβαλε κάτω. Της είπε για την κόρη της, που έρχεται τα ξημερώματα στο σπίτι και με τα δωδεκάποντα τακούνια της ξυπνάει όλη την πολυκατοικία.
Εκείνο που με στεναχώρησε πιο πολύ ήταν ότι πάνω στον καβγά, η από πάνω λέει στη γυναίκα μου:
-Δεν πας να πνιγείς κι εσύ κι ο ηλίθιος ο άντρας σου.
Δηλαδή σε τι έφταιξα εγώ, και με έμπλεξαν στον καβγά τους, ακόμη δεν το κατάλαβα.
Τελικά έφτασα έξω από την αίθουσα του συλλόγου για να ξεκινήσει η διάλεξη εγκαίρως και πάρκαρα το αυτοκίνητο, με τη βοήθεια του παρκαδόρου. Πάω να τρέξω να προλάβω και ακούω μια φωνή πίσω μου:
-Ε, ψιτ κύριος, πού πάτε; Πέντε ευρώ για το παρκινγκ και αφήστε τα κλειδιά σας.
Του δίνω γρήγορα πέντε ευρώ, πάω να φύγω και με ξαναφωνάζει:
-Πού πας, μάστορα, την απόδειξη.
Παίρνω την απόδειξη, αλλά δεν ήταν θεωρημένη από την Εφορία.
-Παλιοκλεφταράδες, λέω μέσα μου.
Μέχρι να ανέβω στο βήμα, ο γραμματέας του συλλόγου σας, με ρώτησε αν θα έλθει από την Αθήνα ο συνάδελφός μου, που είναι ο κύριος ομιλητής. Ξέχασα να σας πω ότι ο κύριος ομιλητής έχασε το αεροπλάνο και δεν θα μπορέσει να έλθει. Οπότε θα συζητήσουμε μαζί τα ζητήματα που αφορούν τα τελευταία επιτεύγματα της αεροναυτικής του διαστήματος.
Πριν ξεκινήσουμε να σας πω ότι η γυναίκα μου με συμβούλεψε για να μην γίνω ανιαρός, να σας πω μερικά απλά και καθημερινά λόγια, ώστε να προκαλέσω το ενδιαφέρον σας, επειδή το θέμα της διάλεξης είναι λίγο «βαρύ».
Σκέφτηκα λοιπόν να σας διηγηθώ αυτό που μου συνέβη προ ημερών στη λαϊκή αγορά. Βρήκα κάτι μπαρμπούνια ολοζώντανα και πάμφθηνα. Πήρα δυο κιλά. Με οκτώ ευρώ. Τα πάω σπίτι και ποιος είδε τη γυναίκα μου και δεν την φοβήθηκε.
-Βρε ανίκανε, βρε ηλίθιε, μου λέει, αυτά είναι αποψηγμένα από τη Μοζαβίκη, δεν τα τρώνε ούτε οι γάτες. Αντιπαρέρχομαι το ηλίθιε που μου είπε και από πείσμα βάζω το τηγάνι να τα τηγανίσω. ΄Οσο τα πλένω και τα αλευρώνω, αυτή δεν μιλούσε. Είχε σκάσει –σκεφτόμουν- που βρήκα φτηνά ψάρια, ενώ αυτή τα αγοράζει πανάκριβα.
Πάω να φάω το πρώτο τηγανισμένο και ήταν σαν χόρτο. Δεν τρωγόταν με τίποτα. Με ένοχη ματιά της λέω ότι είχε δίκιο. Τα ψάρια ήταν για πέταμα.
Δεν μου απάντησε. Αυτό ήταν το χειρότερο. Καλύτερα να με έβριζε ως συνήθως. Για να σπάσω τον πάγο της λέω:
-Καλά, το ηλίθιος το συνήθισα. Το ανίκανος όμως γιατί;
Η ματιά της με μαχαίρωσε. Προφανώς κάτι δεν κάνω καλά τα τελευταία χρόνια. Το βράδυ επιχείρησα να γίνω τρυφερός, αλλά γρήγορα μου το έκοψε:
-Φύγε, βρωμάς ψαρίλα, μου λέει.
Απελπίστηκα. Παίρνω το πρώτο περιοδικό που βρήκα μπροστά μου, για να διαβάσω κάτι και να ξεχάσω την περιπέτειά μου. Στους τίτλους διαβάζω ότι πάει για διαζύγιο η Μενεγάκη, ότι η Θρασκιά αρχίζει πάλι εκπομπή στην τηλεόραση ότι τσακώθηκαν ο Λιάγκας με την Φαίη, ότι η Τσαπανίδου αλλάζει κανάλι. Ποιοι είναι αυτοί, ούτε που τους ξέρω. Ανοίγω στην τρίτη σελίδα. Ένα ολοσέλιδο θέμα για το σύμφωνο συμβίωσης, με φωτογραφίες στις επόμενες σελίδες για τα πιο «διάσημα» ζευγάρια αντρών.
.-Πού φτάσαμε, λέω μέσα μου.
Στις επόμενες σελίδες, ένα θέμα για το πώς ένας απατημένος σύζυγος έκοψε κομματάκια τη γυναίκα του και την πέταξε στα σκουπίδια.
-Θεός φυλάξοι, λέω. Πάω παρακάτω:
Ένα θέμα για το πώς θα πρέπει να περιποιηθείτε το θηλυκό σκυλάκι σας, στις κρίσιμες ημέρες του οργασμού του.
Σκυλάκι δεν έχουμε και πάω παρακάτω.
Διαβάζω: Δέκα συμβουλές για να ξεφύγετε από την Εφορία. Ξεφυλλίζω γρήγορα και αμήχανα το περιοδικό που είχε και άλλα αδιάφορα για μένα θέματα, όπως πώς μπορείτε να κάνετε μπότοξ, να περιποιηθείτε τα νύχια σας και να αποφύγετε την τριχόπτωση.
Στο τέλος έσκασα.
-Λέω με αποφασιστική αυστηρότητα στη γυναίκα μου.
-Εσύ αγοράζεις αυτά τα ηλίθια περιοδικά;
-Ναι εγώ, μου απαντά άγρια.
Δεν συνέχισα. Στην επόμενη σελίδα είχε ένα θέμα για τους λόγους που μια γυναίκα απατά τον σύζυγό της. Αυτό το διάβασα.
Αμέσως κάθησα κι έγραψα ένα άρθρο με σκοπό να το στείλω στο περιοδικό για δημοσίευση, με θέμα δέκα λόγοι για τους οποίους ένας άντρας απατά την γυναίκα του. Όχι που θα τους άφηνα.
Το ξεκίνησα κάπως έτσι:
«Μην λέτε ποτέ τον ηλίθιο άντρα σας, ηλίθιο. Δεν χρειάζεται να του το θυμίζετε. Εκείνος το ξέρει. Διότι αν σας θυμώσει, θα πρέπει να βρείτε τρόπο να πληρώσετε το ενοίκιο, τα κοινόχρηστα, το σούπερ μάρκετ, το κομμωτήριο, τον ΕΝΦΙΑ, τα τηλέφωνα, τη βενζίνη και το πάρκινγκ».
Μόλις τέλειωσα το γράψιμο είπα στη γυναίκα μου:
΄Ηρθε ο λογαριασμός της ΔΕΗ;
Μου απαντάει:
-Προχθές δεν τον πλήρωσες, αγάπη μου;
Από ηλίθιος, αγάπη μου; Ξαφνιάστηκα. ΄Ερχεται και μου ζητάει χρήματα για τα ανοιξιάτικα που θέλει να αγοράσει. Της έδωσα όσα μου ζήτησε. Ο ηλίθιος. Αλλά, μου είπε «ευχαριστώ αγάπη μου». Κάτι ήταν κι αυτό.
Αρκετά όμως με τα δικά μου. Για τα τελευταία επιτεύγματα στην αεροναυτική του διαστήματος, που είναι και το θέμα της σημερινής διάλεξης, μπείτε στο Gookle. ΄Eχει πολλά θέματα με έγχρωμες φωτογραφίες.
Εγώ τώρα, πρέπει να πηγαίνω, διότι άργησα πολύ και ποιος ακούει την γυναίκα μου. Ποιος την ακούει…
