Οι ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΙ τίμησαν τον συμπολεμιστή και φίλο τους, με θερμά λόγια και αφηγήθηκαν ηρωϊκές στιγμές από την Κύπρο.-
………………………………………………….
Κηδεύτηκε στην Παλαιόχωρα της Χαλκιδικής ο Γιώργος Ντελής, ένας από τους αφανείς ήρωες της Κυπριακής Τραγωδίας, που τον Ιούλιο του 1974 με τους άλλους συναδέλφους του του 6ου λόχου της ΕΛΔΥΚ εφόρμησαν κατά του προελαύνοντος «Αττίλα» και προέταξαν τα στήθη τους απέναντι στα πυρά του εχθρού, γράφοντας άλλη μια σελίδα ηρωϊσμού στην ένδοξη ελληνική ιστορία.
Πολλοί σκοτώθηκαν και άλλοι λαβώθηκαν στο σώμα και στην ψυχή. Ο Γιώργος σώθηκε και γύρισε μετά από καιρό στο χωριό του στην Παλαιόχωρα, πονεμένος κατάβαθα, πικραμένος και εκρηκτικά ασυμβίβαστος απέναντι στην αδικία και στα σκοτεινά παιχνίδια της μοίρας.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Έμεινε στο χωριό αγνοώντας τα πλήγματα των καιρών και τις κακοτοπιές της ζωής, με πείσμα εναντίον όσων υποτιμούσαν τον δικό του αξιακό κώδικα. «Δεν θέλω τα λεφτά σας» έλεγε μέχρι πρόσφατα για το επίδομα των 200 ευρώ, που αποφάσισε μετά από 46 χρόνια η ελληνική Πολιτεία για τους ήρωες της Κυπριακής Τραγωδίας και ειδικά της «Ζώνης Πρόσω», όπως την ανέφερε η υπουργική απόφαση.
Ο Γιώργος Ντελής στο σπίτι του στην Παλαιόχωρα.
Ο Γιώργος ήταν ασυμβίβαστος. Καλοπροαίρετος, αλλά και μαχητικός για τα πιστεύω του. Δεν συμπαθούσε επαρκώς τους πολιτικούς και γενικά απεχθανόταν την υποκρισία. “Δημοσιογράφε κάτσε να πιούμε ένα» μου έλεγε, αλλά το ένα γινόταν δύο ή και πιο πολλά για τον λιτοδίαιτο Γιώργο. Λίγες ελιές και δυο κομματάκια τυρί έφταναν. Ήθελε να σε βλέπει τρως εσύ πιο πολύ και να είσαι ευχαριστημένος.
Ο τρόπος της ζωής του όμως επιβάρυνε την υγεία του σε βαθμό, ώστε να υποστεί λιποθυμικά επεισόδια, να νοσηλευτεί για λίγες μέρες στο νοσοκομείο Πολυγύρου και να υποκύψει στο μοιραίο από ισχαιμικό επεισόδιο, όπως είπαν οι γιατροί.
Εν αναμονή της άφιξης της σορού έξω από τον ιερό ναό της Παλαιόχωρας.
Οι τελευταίες του στιγμές ήταν στα χέρια της αδελφής του, της Ζωής. Της ζήτησε να κάνει ένα τσιγάρο, παρότι του το είχε απαγορεύσει ο γιατρός. Η Ζωή του έκανε το χατίρι. Ήταν το τελευταίο τσιγάρο. Μετά από πέντε λεπτά ο Γιώργος έγειρε και ξεψύχησε.
Χειροκροτήματα και συγκίνηση
Τα χειροκροτήματα των συμπολεμιστών του της ΕΛΔΥΚ, των φίλων και των συγχωριανών του μαζί με την κραυγή «Αθάνατος» ανάδεψαν τις ευαίσθητες πτυχές του νου, έσφιξαν τις καρδιές και έφεραν συγκίνηση ως πέρα στα Ζερβοχώρια, καθώς η σορός του Γιώργου εξερχόταν από την εκκλησία του χωριού του, τον Άγιο Γεώργιο.
Λίγο νωρίτερα μέσα στον ναό οι ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΙ φίλοι του Χρήστος Λαλιώτης από την Αρναία και Θανάσης Χρυσάφης από την Θεσσαλονίκη τον αποχαιρέτησαν με λόγια τιμής, εξαίροντας την ηρωϊκή στάση του τις ημέρες της εισβολής του «Αττίλα» στη Μεγαλόνησο.
Οι φίλοι του Γιώργου από την ΕΛΔΥΚ Θανάσης Χρυσάφης και Χρήστος Λαλιώτης κατά την εκφώνηση των επικηδείων στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου.
Ο Θανάσης διάβασε και συγκλονιστικούς στίχους από την «Ωδή προς τους ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ του 1974» και πολλά μάτια βούρκωσαν. Έχει εκδοθεί μάλιστα ένα πολυσέλιδο βιβλίο – τόμος με τίτλο “ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΔΥ.Κ.ΤΟΥ 211 Τ.Π. ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΟΦΡΟΥΡΑΣ 1974”, που συνέγραψε ο Θανάσης Χρυσάφης.
Το εξώφυλλο του πολυσέλιδου βιβλίου για τους ήρωες της ΕΛΔΥΚ
Ένα τεύχος – προσφορά των ΕΛΔΥΚΑΡΙΩΝ φίλων του Γιώργου θα κοσμεί την βιβλιοθήκη του χωριού.
Οι συμπολεμιστές του Γιώργου με τον Αντιδήμαρχο Πολυγύρου Χρ. Κομπόγιαννο.
Ο Χρήστος Λαλιώτης από τον ίδιο 6ο λόχο της ΕΛΔΥΚ μας έλεγε απαρηγόρητος ότι ήταν μαζί με τον Γιώργο την νύχτα της κόλασης στην Κύπρο. Είχαν φτάσει στο νησί μια μέρα νωρίτερα και ξαφνικά βρέθηκαν απέναντι στα πολυβόλα των Τούρκων. «Ήμασταν οι πρώτοι, που εφορμήσαμε κατά του εχθρού…» κατάφερε να μας πει ο Χρήστος, αδυνατώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Ο Γιώργος Ντελής ήταν αγαπητός και έχαιρε σεβασμού από όσους ήξεραν την ιστορία του.
Ο Αντιδήμαρχος Πολυγύρου Χρήστος Κομπόγιαννος που γνώριζε καλά τον Γιώργο μας αφηγήθηκε μια ενδεικτική ιστορία:
Ο Αντιδήμαρχος Χρ. Κομπόγιαννος κρατώντας το βιβλίο για τους ήρωες της ΕΛΔΥΚ, δίπλα στον συγγραφέα Θαν. Χρυσάφη και τον Νίκο Δημαρά.
Μια μέρα ένα γκρέϊντερ του Δήμου ανοίγοντας έναν αγροτικό δρόμο έριξε χώμα και μπάζα στην είσοδο ενός χωραφιού του Γιώργου. Αυτός εξοργίστηκε και πήγε στον Δήμο για να ζητήσει εξηγήσεις. Βρήκε τον χειριστή του γκρέϊντερ και άρχισαν να λογομαχούν. Ο Αντιδήμαρχος άκουσε τις φωνές, βγήκε από το γραφείο του και πλησίασε τον χειριστή, λέγοντάς του κρυφά στο αυτί ποιος ήταν ο Γιώργος. Τότε ο χειριστής στάθηκε ευθυτενής και «χτύπησε» προσοχή μπροστά στον ήρωα.
Αυτός ήταν ο Γιώργος Ντελής, που αναπαύεται από σήμερα στα κοιμητήρια του χωριού του. Σίγουρα θα αισθάνεται όμορφα τυλιγμένος με την ελληνική σημαία.
