Επειδή υπάρχει ένα βέβαιο χάσιμο χρόνου ανάμεσα στην ουρά των ψηφοφόρων και στο τελικό ρίξιμο της ψήφου στην κάλπη, η διάρκεια του οποίου ποικίλει από πέντε έως τριάντα λεπτά, ανάλογα με τη συμμετοχή στις εκλογές, ίσως  είναι η καλύτερη στιγμή για την ύστατη περισυλλογή.

 

Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης

Επειδή ,λοιπόν, σκέφτομαι ότι είναι επαρκής ο χρόνος, μπορούμε να ξεδιπλώνουμε τις πρόσφατες μνήμες,με σκοπό να ζυγίσουμε πάλι τις επιλογές μας.  Άκουγα πριν λίγες μέρες τον πρωθυπουργό να επαναλαμβάνει 16 φορές τις λέξεις “Όλοι μαζί”, στην αρχή της κάθε πρότασης. Δεν είναι υπερβολικό; Μοιάζει σαν κάτι απευκταίο. Όλοι μαζί, εδώ. Όλοι μαζί, εκεί. Όλοι μαζί, παρακάτω. Πόσο ωραίο να το πίστευε κιόλας..Τουλάχιστον, ο αρχηγός.
Την ίδια μέρα, ο επίδοξος γαλάζιος πρώτος διερμήνευε πως οι πλούσιοι Έλληνες ευεργέτες άφηναν περιουσίες υπέρ του λαού και του έθνους, μην υπολογίζοντας σε τυχόν κακοδιαχείριση του πακτωλού των χρημάτων, που έκαναν γνωστό το πατριωτικό αίσθημα ως τα πέρατα της οικουμένης. Επί του προκειμένου, βλέπε όχι μόνο τους μεγάλους χορηγούς της Ηπείρου,στους οποίους αναφέρθηκε ο ομιλητής, αλλά τον ρόλο που παίζουν στη σημερινή Ελλάδα τα κέντρα πολιτισμού Νιάρχου, Ωνάση, Λάτση (αύριο)και αλλά μικρότερης εμβέλειας ων ουκ έστιν αριθμός…
Με τον ίδιο τρόπο μιλά από την αρχή της προεκλογικής καμπάνιας και η πρόεδρος του τρίτου κόμματος, κατά τις δημοσκοπήσεις. Λέει πχ. για την ανεργία αντί να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα, ν΄ανοίξουν τις αγορές και να προωθήσουν τις επενδύσεις για να φέρουν μαζική και κανονική απασχόληση,εκείνοι τα άφησαν όλα και πανηγυρίζουν για τα επιδόματα του ΟΑΕΔ…  Αλλά,έτσι δεν γίνεται χωριό! Ούτε καν κοινωνία…συνοικισμού.

Κι έρχεται ,τέλος η “συνείδηση του έθνους”,ο τεράστιος Μίκης και αγκαλιάζοντας ένα υπερπλήρες στάδιο αναφωνεί συγκινημένος “Στην ενότητα των Ελλήνων πίστεψα περισσότερο στη ζωή μου”. Γιατί πάντα χρειάζεται να είναι κάποιος μπροστάρης, κάποιος που θα λογίζεται ως ελεύθερο πνεύμα από το λαό όχι μόνο στη μουσική,αλλά και στους κοινωνικούς αγώνες.Κι ας ήταν παρεξηγημένος. Γιατί έτσι συμβαίνει με ανθρώπους του διαμετρήματος του, είτε τους αποδέχεσαι καθ΄ολοκληρία είτε όχι.”Είσαι Έλληνας, αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά¨,τραγούδησαν στο Καλλιμάρμαρο 30.000 ακροατές και πάνω από 20 σπουδαιότεροι ερμηνευτές, υπό τους ήχους της ορχήστρας του Μίκη.
“Είμαστε πολύ μικρός λαός για να συνεχίσουμε να κάνουμε μεγάλα λάθη. Ο εθνικός διχασμός ήταν υπαίτιος για όλα τα δεινά  που ζήσαμε. Ειδικά μετά τα μνημόνια, μας χρειάζεται μια μακρά περίοδος ανάκαμψης,προόδου και αναγέννησης. Δεν είναι άποψη ενός ρομαντικού καλλιτέχνη,αλλά η καθαρή ιστορική αλήθεια”,δήλωσε ο Μίκης.
Αυτό είναι το ένα άκρο του σύρματος – με τον Μίκη στα 95 του- κι από την άλλη μεριά με τον πιτσιρικά Γιάννη Αντετοκούμπο,που αυτές τις μέρες έδρεψε δάφνες στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ ΝΒΑ.. Αυτές είναι οι δυο άκρες του νήματος, όπου πρέπει να ισορροπήσουμε πριν ψηφίσουμε..
Ναι, κύριοι κομματάρχες,κάνετε διακομματικές στην παιδεία,την εθνική άμυνα ,την οικονομία. Βάλτε πίσω τους ψευτοανταγωνισμούς! Ενωθείτε,επιτέλους…