Αρχίζουν τα ματς (με μουσική υπόκρουση ΕΡΤ και σπικάζ Γιάννη Διακογιάννη,το πάλαι ποτέ). Αλλά, σήμερα δεν υπάρχει ίχνος ελληνικό, στην ιστορία.

Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης


Αρχίζουν τα ματς, άρχισε το Εuro 2021, χωρίς την εθνική Ελλάδος, που απέτυχε
να προκριθεί. Τέλος πάντων. Ας αρκεστούμε στο θέατρο σκιών: η εθνική παίζει στον
τελικό με αρχηγό τον Καραγκιόζη, τερματοφύλακα τον Διονύσιο, και στην επίθεση
τον μπάρμπα-Γιώργο και τον Χατζατζάρη ! Μαζί, για μια Ελλάδα νέα…

Ωραία αυτά, αλλά για να περνά η ώρα. Γιατί το θαύμα της εθνικής, που κέρδισε
το κύπέλο (1976), μια φορά γίνεται..Και έγινε. Τώρα είναι αργά.Τα θαύματα δεν
επαναλαμβάνονται.Α ς δούμε καλύτερα, τι θα δούμε στις οθόνες μας.

  Λοιπόν, οι περισσότεροι ειδικοί για τα ποδοσφαιρικά, χρίζουν ως απόλυτο φαβορί
φέτος, την Γαλλία. Πρωταθλήτρια κόσμου ήδη, με ένα ρόστερ που δεν δείχνει
να “ποναει” πουθενά, με πολλές επιλογές σε κάθε γραμμή, με ισορροπία ανάμεσα
στην εμπειρία και το νεανικό ενθουσιασμό, οι Γάλλοι δείχνουν να απολαμβάνουν
το ποδόσφαιρο, να φέρνουν τη διασκέδαση μέσα στο γήπεδο…

Παρακάτω, υπάρχει η Αγγλία με καλό, ποιοτικό ρόστερ. Μπορούν να φθάσουν
πολύ ψηλά. Το ίδιο και οι Βέλγοι, που έχουν μια φουρνιά γεμάτη αστέρια (παρόλο
που η εθνική μας που έπαιξε μαζί της πριν λίγες μέρες κέρδισε τις εντυπώσεις).

Η Ισπανία αποτελεί ένα ερωτηματικό, η Ιταλία έχει πάρει φόρα και αυτοπεποίθηση,
η Κροατία γνωρίζει καλά το σύστημα μετά από κοινή την πορεία στο τελευταίο
Μουντιάλ και η Γερμανία είναι παραδοσιακή δύναμη, που πάντα..μιλάει στο τέλος
των αγώνων. Οψόμεθα από τους καναπέδες μας.

Διαβάζοντας πρόσφατα τις μεγάλες στιγμές του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ,
πριν 50 χρόνια, θυμήθηκα ότι είχα μοιρασθεί τις στιγμές με δυο φίλους, που
συνταξιδέψαμε στο Λονδίνο, για να καλύψουμε δημοσιογραφικά τον αγώνα.

Ο Γιώργος κι εγώ ήμασταν έτοιμοι να επιβιβαστούμε σε λεωφορείο του “Μύκονος Τουρς”, για ταξίδι δυο ημερών. Πριν φύγουμε, στην οδό Εγνατία, ο Γιώργος συναντά τυχαία ένα φίλο -ιδιοκτήτη γραφείου μοντέλων- και του προτείνει να έρθει μαζί μας. Το δέλεαρ μεγάλο και η..τρέλα στα κάγκελα. Είπε Ο.Κ. ο Γιάννης και βρισκόμαστε οι τρεις στα τελευταία καθίσματα, χαρούμενοι και περίεργοι για ο,τι θα ακολουθούσε.

 Ο Γιάννης λέει δεν έχω συνάλλαγμα, ο Γιώργος απαντά ¨ κανένα πρόβλημα¨. Μόλις
φτάνουμε στα σύνορα αγοράζει τρία κουτιά με σοκολάτες στα αφορολόγητα και
σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής στην Γιουγκοσλαβία έκανε τρεις κληρώσεις-
λοταρία κι έβγαλε το συνάλλαγμα που ήθελε. Το ίδιο έγινε και όταν φθάσουμε στο
Λονδίνο.
Όποτε, ο Γιάννης αγόρασε και μια βαλίτσα, που την γέμισε με καλούδια
από την Κάρναμπι Στρίτ , για να λέει και να χαρίζει δώρα από την Αγγλία στα..
κορίτσια του.
Το βράδυ…κοιμηθήκαμε κι οι τρεις σ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου του
Μεγάλου Βασίλειου, αλλά δεν μας έπιανε  ο ύπνος από τα γέλια.
Δυστυχώς,έπρεπε την άλλη μέρα να πάμε στο γήπεδο..