*** Με δάκρυα έκλεισε την ομιλία του στο Σύνταγμα ο Αλέξης Τσίπρας όταν είπε ότι << είμαστε σάρκα από την σάρκα του λαού και γι’ αυτόν αγωνιζόμαστε>>. Συνάδελφοι που ήταν παρόντες ανέφεραν ότι ο Αλέξης μιλάει με πάθος, που τον οδηγεί σε συγκίνηση. Μερικοί δημοσιογράφοι απευθύνθηκαν μάλιστα στον ψυχίατρο Δημήτρη Σούρα για να εξηγήσει το φαινόμενο. Όντως ο κύριος Σούρας έδωσε απάντηση εξηγώντας ότι αυτό συμβαίνει σε παθιασμένους ανθρώπους, ενίοτε δε και σε σουρωμένους…
*** Από την άλλη πλευρά ο Κυριάκος δεν βρίσκει χρόνο ούτε να χαρεί ούτε να συγκινηθεί καθώς τρέχει από πόλη σε πόλη και από χωρίου εις χωρίον. Και δεν είναι μόνο οι ομιλίες και οι βόλτες αλλά και οι εμφανίσεις στα κανάλια. Μέσα σε τρεις μέρες πήγε σε ΑΝΤ1, MEGA και ΣΚΑΙ. Ειδικά στο τελευταίο μιλούσε με πολύ αέρα και έδειξε ότι θα πετύχει την αυτοδυναμία, Τον ενθάρρυναν μάλιστα και οι δημοσιογράφοι, οπότε δεν είναι ανάγκη να χολοσκάει…
*** Αυτός που πάντως δεν φαίνεται να χολοσκάει είναι ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος γίνεται συμπαθής στους νέους με τον τρόπο που μιλάει, με την απλότητά του και το χιούμορ του. Πρόσφατα μάλιστα που ανακάλυψε το κόλπο κάνοντας καρδούλες με τα χέρια του έδωσε έναυσμα σε πολλούς να σχολιάσουν το εύστοχο εύρημά τουμε περιπαιχτική διάθεση απέναντι στην Ζωή Κωνσταντοπούλου…
*** Η Ζωή δεν απάντησε στον κ. Κουτσούμπα διότι είναι γνωστό πως αν απαντούσε θα του έκανε άλλα σχήματα με τα δάχτυλα του ενός χεριού.  Προτίμησε μάλλον να ασχοληθεί με το “κόψιμο” των πρώτων επιτυχόντων στα ψηφοδέλτια των προηγούμενων εκλογών, επιδεικνύοντας δημοκρατικό ήθος σοβιετικού τύπου…
*** Με ύμνους υπέρ της Ελλάδας και της Δημοκρατίας ήρθε στην Αθήνα ο Μπαράκ Ομπάμα για να ενισχύσει τον θεσμό των υποτρόφων που διευθύνει η ετεροθαλής αδερφή του. Και με τον ξεχωριστό χαριτωμένο τρόπο του ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ είπε σε όσους είχαν κατακλύσει την μεγάλη αίθουσα του ιδρύματος << Σταύρος Νιάρχος>> στην ελληνική γλώσσα: Kalispera. Μερικοί νόμισαν προς στιγμήν ότι θα έλεγε: “Καλησπέρα και καλή βραδιά”, για να μιμηθεί τον Βασίλη Καρρά. Ίσως την επόμενη φορά…
Ο Σχολαστικός