Την ταλαιπωρία και τον τρόμο, που έζησε ένα ζευγάρι μέσα σε μεγάλο τούνελ στην Εγνατία οδό μεταξύ Γρεβενών και Μετσόβου περιγράφει ένας οδηγός Ι.Χ. αυτοκινήτου, που ξαφνικά σταμάτησε να λειτουργεί και έμεινε ακίνητο.
Τηλέφωνα εκτάκτου ανάγκης χαλασμένα, πόρτα θαλάμου S.O.S. σκουριασμένη και ετοιμόρροπη, οδηγοί άλλων αυτοκινήτων και νταλικών να τρέχουν μανιασμένα και το κρύο να είναι διαπεραστικό μέσα στη σήραγγα.
Η περιγραφή είναι συγκλονιστική από τον παθόντα Βασίλη Κατσίκη και δείχνει πως δεν λειτουργεί ένα κράτος – μπάχαλο, που υποτίθεται ότι θέλει να δώσει ειδική μέριμνα στην καθημερινότητα των πολιτών.
Η ανάρτηση του Βασίλη Κατσίκη στο F.B. κοινοποιήθηκε από τον φίλο Κώστα Χριστιανό.
Διαβάστε να φρίξετε:
Τα τούνελ του τρόμου!
Μας έτυχε κάτι, που μπορεί να συμβεί σε όλους!
Την Παρασκευή 12/1/2024 και ώρα 9 το βράδυ πηγαίνοντας προς Γιάννενα με την Ολυμπία με το Renault Megane, ξαφνικά μέσα στη σήραγγα Παναγιάς (μετά τα Γρεβενά πριν το Μέτσοβο) ανάβουν όλα τα λαμπάκια και το αυτοκίνητο ακινητοποιείται χωρίς να ξαναμπαίνει μπροστά!!!
Αμέσως βάζουμε alarm, τρέχω και τοποθετώ το φωτεινό τρίγωνο 20-30 μέτρα πίσω (ξέρω πως έπρεπε να το βάλω 100 μέτρα τουλάχιστον, αλλά όταν βλέπεις τα αυτοκίνητα μέσα στο τούνελ να έρχονται πάνω σου δεν είναι καθόλου εύκολο) και μπαίνουμε στο πλησιέστερο τηλεφωνικό θάλαμο για να ειδοποιήσουμε την Εγνατία. Τα αυτοκίνητα να περνάνε ξυστά από το δικό μας με κίνδυνο να γίνει μεγάλο δυστύχημα!
Μέσα στον τηλεφωνικό θάλαμο υπήρχε ένα κουτί κίτρινο με ένα κουμπί και όχι τηλέφωνο. Παράλληλα (πολύ σημαντικό) η βαριά πόρτα του θαλάμου ήταν σκουριασμένη και χωρίς μεντεσέδες απλά σφηνωμένη! Έτσι αφού μπήκαμε, κάθε φορά που περνούσε αυτοκίνητο απ έξω και κυρίως οι νταλίκες, από τον αέρα έφευγε από τη θέση της και ήταν έτοιμη να πέσει μέσα στο δρόμο! Για όλο το διάστημα που είμασταν εκεί, έπρεπε να την κρατάω για να μη φύγει!!!!
Πάτησα το κουμπί και μιλήσαμε με κάποια κυρία από την Εγνατία και μας είπε πως θα έρθουν οι δικοί τους για μας βοηθήσουν, παράλληλα πρότεινε να καλέσουμε την δική μας οδική βοήθεια για να έρθει να παραλάβει εμάς και το αυτοκίνητο. Της εξήγησα πως μέσα στο τούνελ δυστυχώς δεν έχουμε σήμα στα κινητά μας και είναι αδύνατο να ειδοποιήσουμε κανέναν! Μας είπε να μην ανησυχούμε, γιατί σύντομα θα έρθουν οι άνθρωποι της Εγνατίας και θα μας βοηθήσουν.
Μετά από 40 λεπτά και ενώ κρατούσα με τα χέρια μου τα παγωμένα, την ξεχαρβαλωμένη πόρτα του θαλάμου, φτάνει ένα συνεργείο της Εγνατίας με δυο άτομα και βάζει κώνους και πρότειναν να μπει η Ολυμπία στο τιμόνι, εμείς οι τρεις σπρώχνουμε με τα χέρια μας για να το πάμε στη μικρή εσοχή έκτακτης ανάγκης! Εδώ πρέπει να τονίσω τον τρόμο να βλέπεις, πως ενώ είχαν ανάψει στη λωρίδα μας την κόκκινη σήμανση, πολλά αυτοκίνητα τρέχοντας πολύ πάνω απ το κανονικό, ερχόταν στην δική μας λωρίδα και τελευταία στιγμή έστριβαν που έβλεπαν τους κώνους.
Αφού φτάσαμε επιτέλους στη προφυλαγμένη εσοχή, ρωτάω τους ανθρώπους(που ήταν όντως ευγενικοί και έκαναν τα πάντα να βοηθήσουν) τι κάνουμε αφού δεν έχουμε σήμα στα κινητά μας;
Τους ζήτησα να μας πάρουν όσο γρήγορα γίνεται από εκεί, από το “τούνελ του τρόμου” γιατί παγώναμε και είμασταν τρομαγμένοι!
Μας είπαν πως απαγορεύεται να μας πάρουν αυτοί και πως πρέπει να έρθει η δική μας οδική βοήθεια. Τους ρώτησα αν υπάρχουν τηλέφωνα σταθερά εκεί μέσα στο τούνελ να ειδοποιήσουμε και μας είπαν πως υπάρχουν αλλά είναι χαλασμένα! Τότε ο ένας από αυτούς μας έδωσε το δικό του κινητό που είχε σήμα να καλέσουμε την οδική βοήθεια! Καλέσαμε την οδική και οι άνθρωποι της Εγνατίας μας είπαν πως δεν μπορούν να περιμένουν άλλο εκεί, γιατί είχαν και άλλες δουλειές και μάζεψαν τους κώνους και έφυγαν.
Οι ώρες περνούσαν και εγώ με την Ολυμπία σε ένα παγωμένο αυτοκίνητο μέσα στο τούνελ, χωρίς τηλέφωνο να μπορούμε να επικοινωνήσουμε για να μάθουμε τι ώρα θα έρθουν να μας παραλάβουν, περιμέναμε εκεί….με τον αέρα από τις νταλίκες να μας ταρακουνάει κάθε φορά!!!!
12 το βράδυ φτάνει επιτέλους η οδική βοήθεια! Ο οδηγός μας λέει πως αυτόν τον ειδοποίησαν πριν 40 λεπτά και ήρθε από το Μέτσοβο! Όταν καταφέραμε και βάλαμε το αυτοκίνητο στο φορτηγό και μας πήρε ο άνθρωπος και μας πήγε στο Μέτσοβο να πάρουμε ταξί, νιώσαμε ειλικρινά υπέροχα και κυρίως τυχεροί που είμαστε ζωντανοί!
Τρεις ολόκληρες ώρες μέσα σε ένα παγωμένο τούνελ και κυρίως τρομαγμένοι σκεφτήκαμε και είπαμε πολλά!!!!
Πόσο δύσκολο είναι σ αυτή τη χώρα να υπάρχει το αυτονόητο; Πόσο εύκολο ήταν και είναι να γίνει μεγάλη καραμπόλα μέσα στο τούνελ!!!
Πόσα εκατομμύρια έχουν πάρει από τον ελληνικό λαό για να φτιάξουν αυτό το μεγάλο έργο και το αυτονόητο δεν υπάρχει πουθενά!
Αυτονόητο είναι ένα και μοναδικό! Πως θα σε πάρουν το συντομότερο από εκεί και πως θα αποτρέψουν τα χειρότερα!
Δεν ξέρω τι να πω!
Όλοι ζούμε από τύχη!
Και αυτό δεν είναι καθόλου καλό!
ΥΓ Αν υπάρχει κάποιος φίλος που ξέρει το πρωτόκολλο που υπάρχει σ αυτές τις περιπτώσεις να μας το πει! Γιατί νόμιζα πως για τα τούνελ υπάρχει άμεση εκκένωση και από αυτοκίνητα και από ανθρώπους ή ζώα! Γιατί αν κάποιος πάθει πανικό και βγει στο δρόμο να ζητήσει βοήθεια τι θα γίνει;
