H τάση της ζήτησης για ποιοτικά προϊόντα υγιεινής διατροφής στις ΗΠΑ είναι αυξητική και αποτελεί ευκαιρία για ελληνικές επιχειρήσεις προϊόντων μεσογειακής διατροφής, να δοκιμάσουν, να εξάγουν στην αμερικανική αγορά, δήλωσε ο Ελληνοαμερικανός πρόεδρος της «Specialty Food Association» μιλώντας σε εκδήλωση στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή.
«Οι ελληνικές εταιρίες, επειδή έχουν προϊόντα μεσογειακής διατροφής, έχουν μεγάλες ευκαιρίες να μπουν σε αυτή την αγορά, στις ΗΠΑ. Αυτή η αγορά προϊόντων υψηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας είναι κάπου 140 δισεκατομμύρια δολάρια και μεγαλώνει κάθε χρόνο, με ρυθμούς ανόδου από 18% με 20%. Ενώ, για τα άλλα είδη διατροφής, ευρείας κατανάλωσης, η ζήτηση είναι σταθερή, δεν αυξάνεται» είπε ο κ. Καφαράκης και πρόσθεσε:
«Το πιο ωραίο, σε αυτή την εποχή, είναι ότι και η πιο μικρή εταιρία μπορεί να βρει θέση σε αυτή την αγορά. Γιατί η αγορά δεν είναι μία μόνο, έχει διαβαθμίσεις. Και μπορείς να μπεις με τα προϊόντα σου σε ένα σούπερ μάρκετ, σε ένα χωριό, με πέντε έξι καταστήματα και να κάνεις εκεί καλές δουλειές. Και αυτό είναι ένα πρώτο βήμα για να αρχίσεις να επεκτείνεσαι στην αγορά. Όμως όλες οι εταιρίες πρέπει να δημιουργήσουν μια βάση, να εντοπίσουν το κοινό τους, αυτό στο οποίο θα απευθύνονται με τα προϊόντα τους».
Ο κ. Καφαράκης είναι από τα σημαντικότερα στελέχη της βιομηχανίας τροφίμων και πρόεδρος της «Specialty Food Association (SFA)» καθώς και αρωγός της συμμετοχής ελληνικών εταιρειών στην έκθεση διατροφής «Fancy Food Show», όπου εκτός από προβολή, οι εταιρίες μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε δικτύωση και συμβουλευτική για τα επόμενα βήματά τους στην αγορά των ΗΠΑ, σε αυτόν τον τομέα.
Ο κ. Καφαράκης, υπογράμμισε ότι η αμερικανική αγορά αυτή την εποχή προσφέρεται για επιχειρήσεις – μπουτίκ του αγροτοδιατροφικού κλάδου, που παράγουν και εμπορεύονται ποιοτικά προϊόντα διατροφής, όπως, ελαιόλαδο, μέλι, τσάι, ξηρούς καρπούς, φρούτα και τέτοιες εταιρίες, όπως είπε, υπάρχουν αρκετές στην Ελλάδα.
«Οι καταναλωτές στις ΗΠΑ έχουν αντιληφθεί πάρα πολύ γρήγορα την αξία της μεσογειακής διατροφής. Το ελαιόλαδο, που το κατανάλωναν τρεις, τέσσερις φορές το χρόνο, τώρα το καταναλώνουν συχνά. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν ακόμη πολλές παραστάσεις σύγκρισης, μεταξύ ενός καλού, ποιοτικού, γνήσιου ελαιολάδου και ενός λιγότερου καλού λαδιού. Ας πούμε, δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν πως γίνεται να παίρνουν ένα λάδι από άλλη χώρα που είναι σαν … νερό και να το πληρώνουν δύο, τρία δολάρια και να παίρνουν ένα υπέροχο ελληνικό ελαιόλαδο, που όμως δεν μπορούν να το αξιολογήσουν αμέσως γευστικά λόγω της ιδιαίτερης γεύσης του και αυτό να κοστίζει οκτώ δολάρια… Είναι και ένα ζήτημα, πως θα γίνει αυτή η μεταμόρφωση στις συνήθειες του καταναλωτή».
