“Η πρόταση που καταθέσαμε για τη δημιουργία γραμμής τραμ και η λειτουργία της θαλάσσιας συγκοινωνίας λειτουργεί συμπληρωματικά στο Μετρό, ενισχύοντας τη βιώσιμη κινητικότητα και συμβάλλοντας παράλληλα στην αισθητική αναβάθμιση της πόλης”, τονίζει σε ανάρτησή του ο δήμαρχος Στέλιος Αγγελλούδης.
Η αναφορά του κ. Αγγελούδη γίνεται μετά τον θόρυβο των τελευταίων ημερών και την προσπάθεια ορισμένων να εμφανιστούν με προχωρημένες προτάσεις ή κάποιων άλλων, που αντιδρούν.
Εδώ η ανάρτηση του δημάρχου:
Μετρό, Τραμ και Θαλάσσια Συγκοινωνία: Διεκδικούμε για τη Θεσσαλονίκη όσα χρειάζονται για να γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μητρόπολη
Με αφορμή τη συζήτηση γύρω από την αναγκαιότητα δημιουργίας γραμμής τραμ και θαλάσσιας συγκοινωνίας ΄θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
Eδώ και 15 μήνες αναφέρω σε κάθε ευκαιρία πως η ολοκλήρωση του Μετρό Θεσσαλονίκης παραμένει απόλυτη προτεραιότητα. Η παράδοση σε λειτουργία της βασικής γραμμής δεν είναι το τέλος μιας υποχρέωσης προς τη Θεσσαλονίκη αλλά η αρχή ενός νέου κύκλου που θα κλείσει μόνο όταν υλοποιηθούν, -χωρίς χρονοτριβές και με σαφές χρονοδιάγραμμα- οι επεκτάσεις του τόσο προς τη δυτική πλευρά της πόλης, όσο και προς το Αεροδρόμιο, ώστε με ορίζοντα το 2040 να εξυπηρετεί το σύνολο του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Γιατί οι προσδοκίες της πόλης δεν καλύπτονται με την υπάρχουσα γραμμή του Μετρό.
Η πρόταση για την γραμμή τραμ
Η πρόταση που καταθέσαμε για τη δημιουργία γραμμής τραμ και η λειτουργία της θαλάσσιας συγκοινωνίας όχι μόνο δεν φαλκιδεύει -όπως αφήνεται εντέχνως από κάποιους να εννοηθεί- την επέκταση του Μετρό αλλά αντίθετα, λειτουργεί συμπληρωματικά σε αυτό, ενισχύοντας τη βιώσιμη κινητικότητα και συμβάλλοντας παράλληλα στην αισθητική αναβάθμιση της πόλης.
Όσον αφορά στο μείζον ζήτημα της χρηματοδότησης του εγχειρήματος, είναι σαφές πως αναζητούνται ευρωπαϊκοί πόροι και δεν πρόκειται να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως άλλωστε συζητήσαμε πρόσφατα σχετικά με τον Επίτροπο Βιώσιμων Μεταφορών και Τουρισμού Απόστολο Τζιτζικώστα.
Διεκδικούμε με συνέπεια για την πόλη αξιόπιστες δημόσιες συγκοινωνίες αντάξιες του μεγέθους και των προσδοκιών της, ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών άλλων ευρωπαϊκών πόλεων με ανάλογα πληθυσμιακά δεδομένα που διαθέτουν πάνω από δύο συγκοινωνιακά μέσα, όπως για παράδειγμα είναι οι Βρυξέλλες, η Λισαβόνα, το Ντύσελντορφ, το Ελσίνκι, η Βουδαπέστη ή η Πράγα.
Για τη Θεσσαλονίκη, δεν υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια συμβιβασμού με τις χαμηλές απαιτήσεις αυτών που προκαλούν, υποστηρίζοντας πως η Θεσσαλονίκη δεν έχει ανάγκη από άλλα μέσα.
Βάζουμε τον πήχη ψηλά, γιατί αυτή είναι η συνειδητή επιλογή της πόλης. Είμαστε υπόλογοι μόνο στις προτεραιότητές της, σε ασφαλή απόσταση από μικροπολιτικά παιχνίδια εξουσίας που κρατούν την πόλη καθηλωμένη σε ένα μίζερο παρελθόν”.
