Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης «βαφτίστηκε» σε «Γεώργιος Κατσάνης» το πάρκο, που βρίσκεται στην οδό Αγίου Δημητρίου, στο ύψος του ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη, προς τιμήν του Μακεδόνα ααξιωματικού που θυσιάστηκε το καλοκαίρι του 1974 ως διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών στον Πενταδάκτυλο της Κύπρου.
Η σεμνή τελετή πραγματοποιήθηκε από κοινού από τον δήμαρχο Θεσσσαλονίκης, Στέλιο Αγγελούδη και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη, παρουσία της γυναίκας, της κόρης, των εγγονών αλλά και συμπολεμιστών του στρατηγού Κατσάνη.
Ο Γεώργιος Κατσάνης, αθλητής στίβου του Ηρακλή, του σωματείου που τον τίμησε δίνοντας το όνομά του στο κλειστό γυμναστήριο “Κατσάνειο”, έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο την 21η Ιουλίου του 1974.
Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο αρκετά χρόνια αργότερα και η ταυτοποίηση των λειψάνων έγινε τον Ιανουάριο του 2020 στο κέντρο ελέγχου DNA των ΗΠΑ, με το οποίο συνεργάζεται η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας.
Περίτρανο παράδειγμα ανδραγαθίας
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Χριστοδουλίδης τόνισε:
«Η θυσία του στρατηγού Κατσάνη, στην άμυνα κατά της τουρκικής εισβολής, αποτελεί ένα περίτρανο παράδειγμα ανδραγαθίας στο βωμό της προάσπισης της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας που έρχεται ως συνέχεια των αγώνων και των θυσιών των Κυπρίων Μακεδονομάχων και Βαλκανιομάχων στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, στις μάχες και στους πολέμους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Αυτή η κοινή πορεία αγώνων αλλά και θυσιών θα συνδέουν για πάντα ως “ομφάλιος λώρος” την ιστορική και την βαθιά σύνδεση ανάμεσα στην Κύπρο και στη Μακεδονία».
Συμπλήρωσε, δε, πως με τη σημερινή ονοματοδοσία του πάρκου «ολοκληρώνεται μετά από μακρά, κοινή, προσπάθεια μια ακόμη ψηφίδα οφειλόμενης αναγνώρισης της Κυπριακής πολιτείας στο μεγαλείο της θυσίας του αείμνηστου στρατηγού Κατσάνη. Το παράδειγμά του να είναι φάρος που θα μας καθοδηγεί μέχρι την τελική δικαίωση. Αγωνιζόμαστε μέχρι την απελευθέρωση και επανένωση του τόπου μας».
Από την πλευρά του, σε μια σύντομη ομιλία ο δήμαρχος κ. Αγγελούδης υπογράμμισε πως «ο δήμος τιμά τον Γεώργιο Κατσάνη και στο σεπτό πρόσωπό του, όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν μέχρι τέλους τα ιδανικά τους και την ελευθερία της πατρίδας».
Απευθυνόμενος προς τον Πρόεδρο της Κύπρου ο κ. Αγγελούδης πρόσθεσε πως «το Κυπριακό παραμένει ανοιχτή πληγή στο σώμα του ελληνισμού. Η συνεχιζόμενη παρουσία ισχυρών τουρκικών στρατευμάτων στο ψευδοκράτος εξακολουθεί να απειλεί την επιβίωση, φυσική και εθνική του ελληνισμού. Ευχή όλων μας είναι να μπορέσουν επιτέλους οι Ελληνοκύπριοι να επιστρέψουν στα κατεχόμενα εδάφη τους, μέσα σε μια επανενωμένη Κύπρο. Πενήντα χρόνια κατοχής και διαίρεσης της Κύπρου, 50 χρόνια προσφυγιάς, αγνοουμένων, εγκλωβισμένων, 50 χρόνια κατάφωρης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ψηφισμάτων του ΟΗΕ είναι πάρα πολλά».
Συγκίνηση από συγγενικά πρόσωπα του Κατσάνη
Φανερή ήταν η συγκίνηση στα πρόσωπα της συζύγου του στρατηγού Κατσάνη, Εριφύλλης, της κόρης του Λίνας που δήλωσε πως «το δικό μας αλφάβητο σταμάτησε στο γράμμα “Π” και στη λέξη “Περηφάνεια”», των εγγονών του και των συμπολεμιστών του στην 33η Μοίρα Καταδρομών, που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος καθώς έπεσαν ή αγνοούνται μέχρι σήμερα 69 αξιωματικοί και οπλίτες καταδρομείς.
Στην τελετή παρέστησαν επίσης, μεταξύ άλλων, βουλευτές, αντιπεριφερειάρχες, αντιδήμαρχοι και πλήθος κόσμου ενώ κατά την άφιξη του κ. Χριστοδουλίδη στο χώρο η αδελφή ενός αγνοούμενου, τα οστά του οποίου βρέθηκαν μετά από χρόνια, κάλεσε τον Κύπριο πρόεδρο τον ερχόμενο Μάιο και πάλι στη Θεσσαλονίκη.
Ποιος ήταν ο Γιώργος Κατσάνης
Ένας από τους 97 ηρωικώς πεσόντες Ελλαδίτες στρατιωτικούς κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το καλοκαίρι του 1974, ήταν ο ταγματάρχης Γεώργιος Κατσάνης, τότε διοικητής μοίρας καταδρομών στη μαρτυρική Μεγαλόνησο.
Ο Κατσάνης έχασε τη ζωή του πολεμώντας γενναία τους Τούρκους εισβολείς στην περιοχή του κάστρου του Αγίου Ιλαρίωνα, στην οροσειρά του Πενταδάκτυλου, το πρωί της 21ης Ιουλίου 1974.
Συγκεκριμένα χτυπήθηκε από σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή και υπέκυψε, ενώ τραυματίστηκαν και συμπολεμιστές του, που τελικά διασώθηκαν.
Ο Κατσάνης είχε γεννηθεί στο Σιδηρόκαστρο Σερρών το 1934. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη.
Η οικογένεια του Κατσάνη εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1948. Εκείνος, σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε στο τμήμα στίβου του ιστορικού ΓΣ Ηρακλή Θεσσαλονίκης και διακρίθηκε για τις επιδόσεις του στους δρόμους ταχύτητας (100 και 200 μ.).
Το 1952 ο Κατσάνης εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ενώ το 1956 τοποθετήθηκε στις δυνάμεις καταδρομών του Ελληνικού Στρατού.
Το πρωί της 21ης Ιουλίου 1974 έλαβε εντολή να αναπτυχθεί με την μονάδα του στον Άγιο Ιλαρίωνα του Πενταδάκτυλου για να ανακοπεί η εισβολή των στρατευμάτων του Αττίλα. Και ενώ ο ίδιος και οι άλλοι άνδρες της μονάδας του έπαιρναν θέσεις μάχης ένας Τούρκος ελεύθερος σκοπευτής τον σημάδεψε και τον χτύπησε με σφαίρα. Ο “πατέρας”, όπως τον έλεγαν οι άλλοι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες, έπεσε νεκρός και δεν κατάφεραν να πάρουν την σορό του γιατί ήδη είχε ανάψει η μάχη.
Την ιστορία αφηγούνται μέχρι σήμερα συνάδελφοι του ήρωα Κατσάνη, λέγοντας ότι σε κάθε επιχείρηση της μοίρας καταδρομών πήγαινε μπροστά από τους στρατιώτες, δίνοντας παράδειγμα αυταπάρνησης και ανδρείας.
