Παρά το μεγάλο πλήγμα, που δέχεται ο εμπορικός κόσμος και ιδιαίτερα οι τομείς της εστίασης και της διασκέδασης, η Καλαμαριά προσαρμόζεται στις συνθήκες του lockdown και χθες, Κυριακή, αρκετός κόσμος βγήκε για να απολαύσει την ηλιόλουστη ημέρα.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Η παραλιακή λεωφόρος Ν. Πλαστήρα γέμισε από ανθρώπους κάθε ηλικίας, που περπατούσαν από το Παλατάκι έως την πρώην κλινική “Παναγία”, διατηρώντας την αισιοδοξία τους για τη ζωή και την άθληση.
Άλλοι περπατούν και άλλοι κάθονται σε παγκάκια και πεζούλια με έναν καφέ …
Σε ποσοστό πάνω από 90% οι άνθρωποι φορούσαν μάσκες με εξαίρεση κάτι νεαρά άτομα και ζευγάρια με μικρά παιδιά, που έδειχναν μια αμετροέπεια και ένα είδος υπεροψίας προς τους άλλους πολίτες, μη λογαριάζοντας κανέναν. Ίσως η ανεμελιά, ίσως η ψευτομαγκιά, ίσως η παραπληροφόρηση, ίσως η επιπολαιότητα της ηλικίας.
Μια απαράδεκτη συμπεριφορά, που φάνηκε περισσότερο σε άλλα σημεία με το πέταγμα σκουπιδιών και πλαστικών ποτηριών έξω από τα καλάθια του Δήμου.
Ιδού το σκουπιδαριό έξω από το καλάθι, το οποίο μάλιστα είναι άδειο…
Ωστόσο άλλοι νέοι άνθρωποι με παραδειγματικό τρόπο απολάμβαναν την ηλιόλουστη μέρα. Γυμνάζονταν, είτε με τροχάδην, είτε κάνοντας ασκήσεις επί …χόρτου στο ωραίο γρασίδι του παραλιακού πάρκου, χρησιμοποιώντας και όργανα, που προσαρμόζονται στους κορμούς των δέντρων.
Και το ποδήλατο στην πρώτη γραμμή της άθλησης στους άδειους δρόμους.
Κοπέλες και νεαροί λικνίζονται πιάνοντας τα λουριά, με σειρά ασκήσεων για όλο το σώμα, ενώ άλλες νεαρές υπάρξεις ανέβαιναν ψηλά σκαρφαλώνοντας με χάρη στα υφασμάτινα κρεμαστάρια, που δίκην σεντονιών είχαν δεθεί από οριζόντια κλωνάρια δέντρων.
Το θέαμα εξαιρετικό, ιδίως όταν τα κορίτσια έπαιρναν την κατιούσα με λικνίσματα και εναιωρήσεις, αφήνοντας έκθετα τα κάλλη τους στα μάτια των διερχομένων.
Ωραίες εικόνες, που θυμίζουν ότι η ζωή είναι εδώ και στέλνουν το μήνυμα “μην το βάζετε κάτω”.
Εικόνες από τον πεζόδρομο της Κομνηνών
Ανάλογη αισιοδοξία και στους πεζοδρόμους της Κομνηνών και της Μεταμορφώσεως, όπου έχουν το πρόσταγμα οι δεκάδες συνταξιούχοι.
Έχασαν τα διάφορα καφέ με τις αναπαυτικές καρέκλες και τις κυκλικές παρέες, όπου γινόταν η ημερήσια …ανάλυση της επικαιρότητας με φωνές και κραυγές πολλών ντεσιμπέλ, δίκην Τράγκα και Στραβελάκη, αλλά και πάλι δεν το βάζουν κάτω. Κάθονται τώρα στα παγκάκια, πίσω από τον μητροπολιτικό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, δύο – δύο απέναντι και προσπαθούν να συνεννοηθούν με νοήματα και κινήσεις των χεριών,αφού οι μάσκες δεν βοηθούν στις αγορεύσεις…
Πιο σεμνές οι κυρίες, που προτιμούν τα παγκάκια κοντά στα λουλούδια των παρτεριών και σιγομιλούν για τις ανησυχίες των ημερών, για τις γνωστές τους, που “κόλλησαν” τον καταραμένο ιό, για τους γάμους, που αναβλήθηκαν και για όσα άλλα διακινήθηκαν ως “έγκυρες πληροφορίες” το τελευταίο διήμερο στα κομμωτήρια της περιοχής.
Πιο πέρα στην μεγάλη Πλατεία Προσφυγικού Ελληνισμού τα παιδάκια τρέχουν, παίζουν δίτερμα, φωνάζουν, γελούν και βάζουν κάτι γκολάρες στους απέναντι, πανηγυρίζοντας με ουρανομήκεις κραυγές σαν να στέλνουν το οριστικό μήνυμα της νίκης της ζωής απέναντι στο μαύρο, στο οδυνηρό της αρρώστιας και στο φάσμα του θανάτου.
