Θλίψη στον ιατρικό κόσμο και στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης
……………………………………………………………….
Μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες του ιατρικού κόσμου της Θεσσαλονίκης και άνθρωπος αγαπητός στην κοινωνία της πόλης έφυγε χθες από την ζωή, χτυπημένος από τον κορωνοϊό.
Ο παθολόγος – νεφρολόγος γιατρός Νικόλαος Ντόμπρος, που είχε κατακτήσει υψηλά αξιώματα στο χώρο της επιστήμης του ως διευθυντής μονάδων, αλλά και πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής επί δύο θητείες, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 76 ετών, σκορπώντας θλίψη στην οικογένεια του και στον ιατρικό κόσμο.
Ένας από τους εγκάρδιους φίλους του, ο Απόστολος Αλετράς, συνάδελφός του στην ιατρική και συνοδοιπόρος στις διαδρομές της κοινωνικής ζωής, των πνευματικών αναζητήσεων και της καθημερινής παρέας, ανακοίνωσε με βαθιά οδύνη τον θάνατο του Νίκου Ντόμπρου, που αποτελεί μεγάλη απώλεια, όπως γράφει, για την οικογένεια του, την Ιατρική, το ΑΧΕΠΑ, το ΑΠΘ και την παλιά Θεσσαλονίκη.
Ο θάνατος του κορυφαίου γιατρού έρχεται να υπενθυμίσει σε όλους ότι ο καταραμένος ιός δεν κάνει διακρίσεις, ούτε σε επιστήμονες, ούτε σε γνωστούς, ούτε σε πλούσιους, ούτε σε νέους, ούτε σε ηλικιωμένους. Υποδεικνύει και επιβάλλει την ανάγκη για αυξημένη προσοχή από όλους, ακόμη και απέναντι σε αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα, σε παιδιά και σε εγγόνια.
Ο Νίκος Ντόμπρος (αριστερά) με τον εγκάρδιο φίλο του Απόστολο Αλετρά.
Εδώ τα λόγια, με τα οποία ο Απόστολος Αλετράς, ο εξαιρετικός γιατρός από το Μεσολόγγι, αποχαιρετά τον αδελφικό του φίλο:
‘Έφυγε σήμερα ο Αδερφός μου Νίκος Ντόμπρος χτυπημένος από τον κορονοϊό. Ορφάνεψαν η οικογένεια του, η Ιατρική, το ΑΧΕΠΑ, το ΑΠΘ και η παλιά Θεσσαλονίκη. Πολισχιδής ποιοτική προσωπικότητα με σημαντική κοινωνική και επιστημονική δράση. Ορφάνεψε και η αχώριστη από τη δεκαετία του ΄60 παρέα,η δεύτερη μας οικογένεια. Κουράγιο στη Γεωργία, στην Εύχαρις στις αδελφές του και σε όσους τον αγάπησαν που σίγουρα είναι λιγότεροι από όσους αγάπησε. Στο καλό πολυαγαπημένε Νίκο.”
Βιογραφικά στοιχεία:
Ο Νικόλαος Βασιλείου Ντόμπρος είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη στις 14/10/1944 και ήταν ομότιμος καθηγητής ιατρικής του ΑΠΘ. Γιός του Βασίλη Ντόμπρου, εμπόρου της Μοδιάνο, είχε τρεις μεγαλύτερες αδελφές. Εισήλθε στην Ιατρική του ΑΠΘ το 1962. Μετά από διακοπή για στράτευση έλαβε το πτυχίο τον Μάρτιο του 1972.
Το 1973 μετέβη στον Καναδά, στο Ορλάντο και έλαβε ειδικότητα Παθολογίας Νεφρολογίας – Περιτοναϊκής Κάθαρσης και υπήρξε συνεργάτης του σπουδαίου Δημήτρη Ωραιόπουλου στο Toronto Western Hospital.
Επάνοδος στην Ελλάδα το 1983. ΑΧΕΠΑ Α΄ Παθολογική Κλινική του ΑΠΘ Διευθυντής της μονάδας περιτοναϊκής κάθαρσης πρώτης στην Ελλάδα. Λέκτορας, Επίκουρος, Αναπληρωτής και Πρώτης Βαθμίδας Καθηγητής Παθολογίας στο ΑΠΘ.
Αντιπρόεδρος της Ιατρικής Σχολής επί προεδρίας Γιάννη Μπόντη 2003-2007 και πρόεδρος για δύο θητείες από 2007-2011. Θεωρείται ο αναμορφωτής της Σχολής. Διέκοψε το ελεύθερο επάγγελμα από την εποχή που ανέλαβε διοικητικά αξιώματα. Ομότιμος καθηγητής από το 2014.
Μέλος επιστημονικών εταιρειών εδώ και στο εξωτερικό, Συγγραφέας βιβλίων όχι μόνο Ιατρικής αλλά και άλλων ενδιαφερόντων. Εραστής της Θεσσαλονίκης και της Μοδιάνο, πιστός θαυμαστής και μελετητής του Χριστιανόπουλου, του Ιωάννου, του Πεντζίκη. Προσκυνητής του Αγίου Όρους και τιμώμενο πρόσωπο από πολλές μονές.
Ο Απόστολος Αλετράς γράφει χαρακτηριστικά για τις αρετές του φίλου του:
“Ήταν ένας άνθρωπος με ατελείωτο χιούμορ και παραγωγός τσίπουρου. Εραστής του Μεσολογγίου. Παντρεμένος. Έχει μια κόρη, που του χάρισε μια εγγονή. Ατελείωτες οι ιστορίες του. Ο άνθρωπος που από το σπίτι του στην Βασ. Σοφίας μέχρι το Clochard χρειαζόταν μία ώρα να περάσει την Τσιμισκή από τους χαιρετισμούς με φίλους και γνωστούς. Δυστυχώς πέθανε μόνος και ασυνόδευτος…”
