Στον σχηματισμό της πολυπρόσωπης κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αγνόησε εσωκομματικές ισορροπίες, δεν έλαβε υπόψη “τζάκια” και “βαρωνίες”, ανέτρεψε την λεγόμενη “εσωτερική ιεραρχία” και προχώρησε σε επιλογές προσώπων με κύρια κριτήρια, όπως υποστηρίζεται, την εμπειρία, την πολική στόχευση και την τεχνογνωσία στους τομείς της διοίκησης και της ηλεκτρονικής – ψηφιακής τεχνολογίας.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Ένα ακόμη κριτήριο ήταν η αξιοποίηση προσώπων του κοντινού του περιβάλλοντος, μεταξύ των οποίων τρεις – τέσσερις σύμβουλοί του με επικεφαλής τον Πειραιώτη κ. Τάκη Θεοδωρικάκο, παλιό στέλεχος της ΚΝΕ, αργότερα του ΠΑΣΟΚ και για μεγάλο διάστημα αναλυτή δημοσκοπήσεων στο MEGA.
Από την συλλογιστική του πρωθυπουργού απουσιάζει ακόμη το κριτήριο της “γεωγραφικής κατανομής” των υπουργών και της αποκεντρωμένης διοικητικής λειτουργίας, με αποτέλεσμα να μην εκπροσωπούνται αισθητά στην κυβέρνηση μεγάλες γεωγραφικές περιφέρειες η και ευαίσθητες περιοχές, όπως π.χ. η Θράκη, ενώ και η Θεσσαλονίκη φαίνεται αγνοημένη ή υποβαθμισμένη υπό την έννοια ότι δεν υπουργοποιήθηκε ούτε ένας από τους επτά βουλευτές της πρώτης περιφέρειας. Ανέλαβε το υφυπουργείο εσωτερικών (Μακεδονίας – Θράκης) ο πρώτος σε σταυρούς στη Β΄Περιφέρεια Θεόδωρος Καράογλου, που είχε διατελέσει και πάλι υπουργός στον ίδιο οικείο χώρο της οδού Αγίου Δημητρίου και διακρίνεται για την καλή γνώση των θεμάτων. Αλλά πέραν αυτού ουδέν.
Κάποιοι και ιδιαίτερα οι εκπρόσωποι μεγάλων φορέων της πόλης θα περίμεναν μια αναβάθμιση του υφυπουργείου, είτε έναν πιο σαφή προσδιορισμό των αρμοδιοτήτων του, όπως συνέβη με άλλα υπουργεία, βάσει νέων επειγόντων προεδρικών διαταγμάτων, ιδιαίτερα στον αναπτυξιακό τομέα. Και αυτό λόγω της μεγάλης παραγωγικής δυνατότητας της περιοχής της Μακεδονίας, των νέων προοπτικών του λιμανιού, των συνδέσεων με τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες και την κεντρική Ευρώπη, καθώς και της ανάγκης αξιοποίησης του ιστορικού – πολιτισμικού πλούτου του βορειοελλαδικού χώρου.
Καμία κίνηση. Ούτε λέξη για το τι θα γίνει και με το Γραφείο Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, το οποίο είχε εγκαινιάσει ο Αλέξης Τσίπρας, με την τοποθέτηση ως διευθύντριας της Κατερίνας Νοτοπούλου, που διακηρύσσει ότι άφησε σημαντικό έργο και εξ αυτού εξικνουμένη συνέχισε μια αξιοζήλευτη πορεία στη δημόσια ζωή ως υποψήφια δήμαρχος Θεσσαλονίκης και τώρα ως βουλευτής.
Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν σκοπεύει να διατηρήσει το εν λόγω γραφείο, διότι συν τοις άλλοις αποτέλεσε και αφορμή εσωτερικών διενέξεων μεταξύ της υπεύθυνης του Γραφείου Πρωθυπουργού και της τότε υφυπουργού Μακεδονίας – Θράκης, λόγω σύγκρουσης ή επικάλυψης αρμοδιοτήτων.
Να συσταθεί μια “μικρή κυβερνητική επιτροπή”
Και αφού το Γραφείο Πρωθυπουργού δεν έχει μέλλον θα πρέπει να γίνει κάτι πιο ουσιαστικό για την Θεσσαλονίκη και την Βόρεια Ελλάδα ευρύτερα.
Από πιο παλιά μέσα από την αρθρογραφία είχαμε επισημάνει την ανάγκη του αναπτυξιακού σχεδιασμού για την Βόρεια Ελλάδα με “στρατηγείο”, που θα εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει υπό την μορφή μιας μικρής Κυβερνητικής Επιτροπής, που θα συγκροτείται από εκπροσώπους των υπουργείων Ανάπτυξης, Γεωργίας (αγροτικής ανάπτυξης), εξωτερικών, πολιτισμού και ναυτιλίας, υπό την ευθύνη του υφυπουργείου Μακεδονίας – Θράκης.
Το εν λόγω κυβερνητικό όργανο μπορεί να συνεδριάζει μια φορά τον μήνα και αυτό προκειμένου με ταχύτερες διαδικασίες να προωθούνται αναπτυξιακά θέματα προς το αθηνοκεντρικό κράτος, ώστε να μην σημειώνονται καθυστερήσεις στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και έγκρισης δαπανών. Σε μερικές από τις συνεδριάσεις του μπορεί να προεδρεύει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που καλά είναι να επισκέπτεται συχνά την Θεσσαλονίκη, όπως κάνουν και άλλοι ηγέτες σε χώρες με μεγάλες πόλεις – δίπολα: Βόννη – Βερολίνο, Ρώμη – Μιλάνο, Άγκυρα – Κωνσταντινούπολη, Μαδρίτη – Βαρκελώνη κ.λ.π.
Άλλωστε τα μεγάλα θέματα της Θεσσαλονίκης με κυριότερο το συγκοινωνιακό – μετρό αποτελούν πληγές για την πόλη, που θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν.
Πιθανόν να περιμένει ο κ. Μητσοτάκης να κάνει ανακοινώσεις για όλα αυτά στα εγκαίνια της 84ης Διεθνούς Έκθεσης, εκείνες τις δύο -τρεις μέρες (7-10 Σεπτεμβρίου) του σωρευτικού ενδιαφέροντος για την Θεσσαλονίκη, που μετά ξεχνιέται, μένοντας στη βολική μοναξιά της, τυλιγμένη στην χαλαρωτική αχλύ του Θερμαϊκού με κάποιες εξάρσεις καλλιτεχνικών εκδηλώσεων φεστιβαλικού τύπου και ερωτικών και άλλων αναζητήσεων με ποδηλατοδρομίες και ημιμαραθωνίους, που όμως δεν οδηγούν πουθενά.
