Συγκάλεσε σύσκεψη, λέει το ρεπορτάζ, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για το θέμα της ΕΡΤ και μαζί με τρεις – τέσσερις υπουργούς του απεφάνθησαν για τον τρόπο με τον οποίο η δημόσια ραδιοτηλεόραση θα γίνει ανεξάρτητη και πλουραλιστική…

 

Γράφει ο Νίκος Δημαράς

 

Ωστόσο, από μόνη της η ενέργεια αυτή και το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει αναλάβει αυτοπροσώπως την εποπτεία της ΕΡΤ και την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης μαζί με την ΕΥΠ δείχνει το αντίθετο. Πως θα διασφαλίσεις αντικειμενικότητα και πλουραλισμό, όταν εσύ δίνεις εντολές για όλα; Το βέβαιον είναι ότι θα επιτευχθεί η δική σου “αντικειμενικότητα” και ο “πλουραλισμός” των απόψεων τριών – τεσσάρων υπουργών σου, οι οποίοι μαζί με τα στελέχη, που θα τοποθετήσεις στις άλλες κορυφαίες θέσεις θα μετατραπούν εν μια νυκτί σε ταπεινούς υποστηρικτές σου ως βασιλικότεροι του βασιλέως ή και σε απλούς αυλοκόλακες…

Αυτό δείχνει η ιστορία και η πρακτική των περισσοτέρων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Όλοι τα ίδια λόγια έλεγαν, ότι δηλαδή “πρόθεση της νέας κυβέρνησης είναι η ΕΡΤ να γίνει μια υψηλού επιπέδου ευρωπαϊκή δημόσια ραδιοτηλεόραση, η οποία θα προσφέρει ενημέρωση και ψυχαγωγία και θα προάγει τον πολιτισμό”.

Αν υπήρχε πραγματική διάθεση για να λειτουργήσει με πνεύμα ανεξαρτησίας και αυτονομίας η ΕΡΤ μαζί με τα άλλα δημόσια μέσα, όπως το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Κανάλι της Βουλής κ.λ.π. θα μπορούσε να συσταθεί ένα διακομματικό ανεξάρτητο όργανο υπό μορφή Ανεξάρτητης Αρχής, με διοικητικό συμβούλιο, που θα επόπτευε στη λειτουργία των μέσων αυτών, χωρίς έγκριση από το Μαξίμου ή από την Πειραιώς. Ούτε όπως και με την προηγούμενη κυβέρνηση, με την οποία τόσο η ΕΡΤ όσο και  τα άλλα δημόσια μέσα είχαν χάσει κάθε ίχνος αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας.

Θα μπορούσε η κυβέρνηση τώρα να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο και να πάρει παραδείγματα από μεγάλα μέσα της Ευρωπαϊκής δημόσιας τηλεόρασης, αφού την επικαλείται, όπως το B.B.C. και η Deutsche Welle (Ντόιτσε Βέλε), που εδώ και δεκαετίες λειτουργούν με αυτονομία και αποτελούν μοντέλα ανεξάρτητης και ελεύθερης ραδιοτηλεόρασης.

Αλλά τώρα τι να συγκρίνουμε όταν το BBC ( British Broadcasting Corporation) διατηρεί επί δεκαετίες την αυτονομία στη διαχείρισή του από την κυβέρνηση και διαθέτει σε λειτουργία οχτώ εθνικά τηλεοπτικά κανάλια, δέκα εθνικά ραδιοφωνικά προγράμματα καθώς και πολλά τοπικά ή δευτερεύοντα κανάλια. Συνολικά δε απασχολεί πάνω από 30.000 άτομα.

Από την άλλη η Ντόιτσε Βέλε, (γερμανικό κύμα) εκπέμπει διεθνώς σε 30 γλώσσες στο ραδιόφωνο (DW Radio) και σε τέσσερις γλώσσες στην τηλεόραση (DW-TV), ενώ οι ειδήσεις που μεταδίδει είναι διαθέσιμες μέσω της ιστοσελίδας της. Η Deutsche Welle μεταδίδει πρόγραμμα ανελλιπώς από το 1953.

Η ίδια τακτική και στο χώρο της δικαιοσύνης

Το ίδιο ισχύει και για τον χώρο της δικαιοσύνης όταν ακολουθείται το γνωστό μοντέλο τοποθέτησης πολιτικής ηγεσίας με την ίδια λογική. Υπουργός δικαιοσύνης ένα κορυφαίο στέλεχος του κόμματος (και μάλιστα γιατρός) και υφυπουργός ένας επίτιμος ανώτατος δικαστικός λειτουργός, κατά τα πρότυπα δηλαδή της προηγούμενης κατάστασης, όταν στην ίδια θέση είχε τοποθετηθεί ένας πρώην εισαγγελικός λειτουργός, που μετεξελίχθηκε και έγινε γνωστός ως “Ρασπούτιν”.

Αν πραγματικά θέλει η κυβέρνηση να βάλει νέα θεμέλια στο σύστημα απονομής του δικαίου στη χώρα δεν έχει παρά να προχωρήσει στο βαθμό, που αυτό είναι δυνατό από συνταγματικής πλευράς, στην αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων, βάζοντας κριτήρια αμεροληψίας και ανεξαρτησίας και όχι να περιμένουμε τώρα νέες τοποθετήσεις στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει στα χέρια του την μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να διαδώσει το πνεύμα της συναίνεσης στην ελληνική κοινωνία, σε όλα τα επίπεδα. Δεν χρειάζονται διαχωρισμοί, ούτε αντιπερισπασμοί στον διοικητικό μηχανισμό της χώρας, στην αστυνομία, στη δικαιοσύνη και στη λειτουργία των μεγάλων οργανισμών. Καλά θα ήταν να τελειώνουμε με το “δικοί μας” και “δικοί τους”, αν θέλουμε να μιλάμε για μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή, πλουραλιστική και πολυφωνική δημοκρατία.