Βγήκε με μεγάλη διαφορά πρώτος σε σταυρούς προτίμησης μεταξύ των υποψηφίων του συνδυασμού του Γιώργου Ορφανού στις πρόσφατες εκλογές για τον Δήμο Θεσσαλονίκης, έχει γνωρίσει στη ζωή του άπειρες πρωτιές, έχει αποθεωθεί από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, έχει ζήσει μεγάλες στιγμές δόξας και τιμής, το όνομά του έχει γίνει τραγούδι και ο ίδιος έχει γίνει ζωντανός θρύλος σε όλη την Ελλάδα.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Εντούτοις ο Γιώργος Κούδας διατηρεί μια σπάνια απλότητα, κυκλοφορώντας ανάμεσα στον κόσμο ως ένας από το πλήθος , πάντα με το χαμόγελο και την καλή διάθεση, παραμένει στα κανονικά κιλά του με αξιοζήλευτη ευκινησία, ακμαιότητα και ταχύτητα αντιδράσεων, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του καθημερινού μόχθου για τις δουλειές του και πάει μόνος στην καφετέρια για τον καφέ του, περιμένοντας υπομονετικά στην ουρά.
Είχαμε να βρεθούμε καιρό. Δεν ασχολήθηκα με τις δημοτικές εκλογές στον κεντρικό Δήμο Θεσσαλονίκης και δεν μπήκα στη λογική της ενεργού υποστήριξης του ενός ή του άλλου. Είχα εκφράσει βέβαια την γνώμη μου σε ένα κριτικό σημείωμα, θεωρώντας ότι ο πιο κατάλληλος για Δήμαρχος θα ήταν ο καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Σπύρος Βούγιας, τόσο ως τεχνοκράτης και γνώστης της σύγχρονης τεχνολογικής υποδομής και των βιώσιμων μοντέλων των μεγάλων πόλεων, όσο και ως έμπειρος πολιτικός με γενικότερη κουλτούρα, αλλά και με στενή παρακολούθηση των θεμάτων της Θεσσαλονίκης. Δεν βρήκαν ιδιαίτερη απήχηση οι θέσεις μου, αλλά δεν πειράζει.
Με τον Γιώργο Κούδα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Είχαμε συνεργαστεί μάλιστα σε μια φάση και στα ραδιόφωνα, όταν ο Γιώργος έβγαινε στον αέρα ως ραδιοφωνικό ζευγάρι με τον κορυφαίο σπορτκάστερ Γιάννη Λογοθέτη με συμμετοχή και του αείμνηστου Πλάτωνα Φορόπουλου.
Ο Γιώργος με τον Γιάννη έχουν εξαιρετική φιλία και προϊστορία από τα χρόνια των γηπέδων. Ο Γιάννης Λογοθέτης, από τους σπουδαιότερους αφηγητές ανεκδότων στη Θεσσαλονίκη, δεν μου είχε πει όλες τις ιστορίες με τον Κούδα και γι αυτό δεν τις περιέλαβα στο βιβλίο μου ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ. Μου είχε πει πολλές άλλες εκτός από αυτές. Μία, που καταγράφεται και στο βιβλίο του συναδέλφου Κώστα Μπλιάτκα για τον Γιώργο Κούδα, μου την αφηγήθηκε πρόσφατα ο Γιάννης, σε εκδήλωση για το βιβλίο μου στο Φεστιβάλ Βιβλίου της παραλίας. Μου είπε ότι μετά το τέλος ενός αγώνα με τον Πανιώνιο στην Τούμπα, όταν είχε χάσει ο ΠΑΟΚ με 3-0, τον πλησίασε ο Κούδας και του ζήτησε συγγνώμη,λέγοντας: “Κύριε Γιάννη να μας συγχωρέσετε, που δεν παίξαμε καλά και σας χαλάσαμε την μετάδοση…”
Στην ίδια εκδήλωση τιμήσαμε τον Γιάννη Λογοθέτη εκ μέρους του εκδοτικού Οργανισμού Μαλλιάρης – ΠΑΙΔΕΙΑ και της ομάδας ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ σε ατμόσφαιρα συγκίνησης,, παρουσία πολλών δημοσιογράφων. Ο Κούδας δεν ήρθε παρότι τον είχα καλέσει.
Από την πρόσφατη συνάντησή μας με τον Γιώργο Κούδα και τον Άγγελο Κολοκοτρώνη
Τις προάλλες τον βλέπω να μπαίνει βιαστικά σε ένα καφέ της παραλίας. Καθόμασταν πιο πέρα με τον Άγγελο Κολοκοτρώνη, που με παρότρυνε να χαιρετήσουμε τον Γιώργο. Πράγματι πλησιάσαμε στο σημείο, που περίμενε στην ουρά για καφέ και ανταλλάξαμε εγκάρδιους χαιρετισμούς. Πρώτη του κουβέντα: “Με συγχωρείς Νίκο μου, που δεν μπόρεσα να ρθω στην εκδήλωση για το βιβλίο σου…”
Μου εξήγησε τον λόγο, αν και δεν χρειαζόταν, οπότε συνεχίσαμε την κουβέντα για λίγα λεπτά βγαίνοντας από το καφέ.Τον ρώτησα πως ακριβώς έγινε η φάση με τον Λογοθέτη στο γήπεδο. Όχι μόνο μου επιβεβαίωσε το περιστατικό, αλλά μου έκανε και την εξής διευκρίνιση: “εγώ δεν έπαιξα καλά, αυτό του είπα και ζήτησα συγγνώμη… Δεν είπα για τους συμπαίχτες μου.”
Τόση ειλικρίνεια ! Είπαν και με τον Άγγελο Κολοκοτρώνη διάφορα και θυμήθηκαν κάποια στιγμιότυπα από την πλατεία Διοικητηρίου, όταν ήταν 16 χρονών. Από τότε γνωρίζονται…
Ρώτησα τον Γιώργο για τα δημοτικά πράγματα και πως θα βρουν άκρη στο Δημοτικό Συμβούλιο. Μου είπε τις απόψεις του. Ο Γιώργος ήταν πάντα άνθρωπος των συνθέσεων και του ενωτικού πνεύματος. Τον ίδιο ρόλο μπορεί να διαδραματίσει και στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτο συμπέρανα.
Θα είναι μεγάλη ευκαιρία για τον νέο Δήμαρχο Κωνσταντίνο Ζέρβα και για την Θεσσαλονίκη να έχει ο Γιώργος Κούδας την δυνατότητα (θεσμική ή τιμητική) να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικών παρατάξεων, αλλά και να συμβάλει με τις γνώσεις και το κύρος του στην ανάπτυξη υποδομών αθλητισμού σε όλη την πόλη.
Και αυτό διότι με το σύστημα της απλής αναλογικής και τις αναλογίες των εκλεγμένων συμβούλων διαφορετικών παρατάξεων θα είναι δύσκολο να βρεθεί κοινή συνισταμένη συνεννόησης, αν και η Θεσσαλονίκη την έχει πολύ μεγάλη ανάγκη.
