Η επάρατη και ο Γαβράς (Ν. Βολωνάκης)

Φυσικά, δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ την 21η Απριλίου 1967.Αυτη την άληστου μνήμης μέρα, που βρισκόμασταν ως τελειόφοιτοι μαθητές του πειραματικού σχολείου στα Χανιά,στο λιμάνι και περιμέναμε να επιβιβαστούμε στο φεριμπότ για τον Πειραιά.

Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης

Φορτωμένοι από εντυπώσεις,απ τη γενναιόδωρη φιλοξενία, και από ελάχιστη γνώση ιστορικών γεγονότων κι από λιγότερη γνώση της ραδιουργίες των χουντικών.Στις καμπίνες του πλοίου μάθαμε λεπτομέρειες,σιγά σιγά,με το σταγονόμετρο.Οι καθηγητές μας εξηγούσαν ψιθυριστά -μην εκτεθούν- και μεις,οι τριάντα της τάξης, προσπαθούσαμε να βγάλουμε άκρη από τα υπονοούμενα..
Κατόπιν,λίγο λίγο,ξεδιπλώθηκε η πραγματικότητα με τους ήρωες,τους δράστες,τα θύματα,τους χαμένους -έναν ολόκληρο λαό,για μια επταετία.
Σαν σήμερα ήταν. Μια το ίδιο ηλιόλουστη μέρα. Με τη διαφορά ότι τώρα βρίσκομαι στο μπαλκόνι του σπιτιού, στην Καλαμαριά και έχω πέσει με τα μούτρα στην ανάγνωση ενός βιβλίου,που δύσκολα κανείς το κρατάει όρθιο,λόγω βάρους, έχει 500 σελίδες.Και τι γράφουν τόσες σελίδες;

Ε, λοιπόν, κάτι που διαβάζεται απνευστί. Δηλαδή η βιογραφία του διάσημου σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, που φέρει τον υπότιτλο “Πήγαινε εκεί όπου είναι αδύνατο να πας. Αφού άλλαξε ο καιρός πέντε-έξι φορές κι εγώ δεν είχα διάθεση να διακόψω το διάβασμα -τόσο απορροφημένος ήμουνα..
Και όμως δεν πρόκειται για μια ζωή θρίλερ, ούτε ενέχει στοιχεία αστυνομικής παρωδεί ας,ούτε φανταστικά ευρηματικά περιστατικά,ούτε σχολιασμούς ¨μενεγάκειας¨ διαλεκτικής… Είναι μια πραγματική ζωντανή αφήγηση της δοκιμασίας που περνάει κάποιος για ν αποδείξει ότι αυτό που κάνει είναι το σωστό. Είναι ποιοτικό και προοδευτικό .Σ ένα κόσμο, που το χρήμα παίζει τον πρώτο ρόλο. Γιατί δεν μπορείς να κανείς σήμερα σινεμά, αν δεν έχεις χρηματοδότες η αν δεν έχεις διάφορες εξαρτήσεις (από τοποθέτηση προϊόντων μέχρι ναρκωτικά). Πολύ περισσότερο, όταν είσαι μετανάστης απ τα παιδικά σου χρόνια, σε χώρα που όλοι σε κοιτάζουν περίεργα και δεν σε δέχονται ούτε σε κοινωνικές συναναστροφές.
Ε, λοιπόν, αυτή την ανηφόρα περιγράφει ο Γαβράς στις εκατοντάδες σελίδες,με αναλυτικές περιγραφές που έχουν ταξινομηθεί ως ημερολόγιο καταγραφής στόχων και έργων.Ο Γαβράς, που ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος με τολμηρό πολιτικό λόγο και παγκόσμια αναγνώριση, τιμήθηκε με τα μεγαλύτερα βραβεία κινηματογράφου: Όσκαρ,
Κάννες,Βερολίνο,Μόσχα,Σεζαρ, Λιμιέρ κ.α.  Στα τελευταία 65 χρόνια, από τότε που ξενιτεύτηκε λόγω πολιτικών φρονημάτων του πατέρα του, υλοποίησε 20 ταινίες συνεργάσθηκε με σημαντικούς συγγραφείς,ηθοποιούς,μουσικούς και τεχνικούς και συνομίλησε με τους σπουδαιότερους  πολιτικούς της εποχής του.
Εγώ θα σας συστήσω να διαβάσετε τις δυσκολίες που τράβηξε για να κάνει ταινία στο Αλγέρι το Ζ του Βασίλη Βασιλικού, σε μια αγορά που του έστρεφε την πλάτη,ακούγοντας το θέμα της. Και όμως, μετά ήρθαν τα Όσκαρ..Περίπου όπως τώρα,που άρχισε να γυρίζει το βιβλίο του Βαρουφάκη.Με βροχή τις κατηγορίες των σόσιαλ μίντια εναντίον του. Προφανώς, ο Γαβράς γνωρίζει τι κάνει και γιατί το κάνει. Καλύτερα διαβάστε το βιβλίο του, πριν κρίνετε…