Δεν θα φανταζόμουν με τίποτα πως ένας θεατρικός συγγραφέας και μάλιστα Ιταλός μπορούσε να προβλέψει τις συνθήκες -καλύτερα τα νταραβέρια- που συμβαίνουν περίπου 300 χρόνια μετά, στην καημένη την Ελλαδίτσα της προεκλογικής περιόδου.
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Ε, λοιπόν, κι αυτό το είδαμε..Ποιο ακριβώς; Το θέμα και τον τίτλο του τελευταίου και πολύ πετυχημένου έργου του ΚΘΒΕ “Υπηρέτης δυο αφεντάδων”. Δεν είναι περίεργο. Ήδη στο έντυπο πρόγραμμα της παράστασης αναφέρεται ότι “με λίγα λόγια στον Υπηρέτη συναντάμε συμπυκνωμένη μια πορεία αιώνων σε άμεση σχέση με την πραγματικότητα της εποχής,τις επιρροές και τις σύγχρονες θέσεις και αγωνίες απέναντι στη ζωή”.
Εξάλλου, η πλοκή βασίζεται στην πλάνη της ταυτότητας των προσώπων.Το έργο μπορεί να μην καταργεί τους ¨τύπους¨, τους δίνει όμως ανθρώπινα χαρακτηριστικά.Ο πονηρός και καταφερτζής υπηρέτης, με τις κατεργαριές και τα μπερδέματα που προκαλεί, είναι απ ευθείας απόγονος των αρχαίων μίμων και των πονηρών δούλων της αττικής κωμωδίας, των γελοτοποιών του μεσαίωνα, αλλά και των τρελών του Σέξπιρ,του Μολιέρου κλπ.
Κι ακόμα, η πραγματικότητα της εποχής παρουσιάζεται με μια υποδειγματική μεταμόρφωση του Θανάση Ραπτόπουλου σε Φρεντ Μέρκιουρι με κινήσεις χορευτικές και μιμητικές δεξιότητες άριστες, όπως και με επίδειξη του ταλέντου του στο…πάρκουρ,
όπως με μεγάλα άλματα υπερπήδησε το κενό μπροστά στην σκηνή, έφθασε στα ορεινά, στις τελευταίες θέσεις του θεάτρου,έκανε δυο πήδους και βρέθηκε στον α εξώστη, δημιουργώντας ένα βουητό θαυμασμού στην πλατεία,για την ικανότητα του δίκην Χορευτού-ακροβάτη ηθοποιού.
Άψογη εκτέλεση. Άψογη ιδέα του του σκηνοθέτη Μιχάλη Σιώνα. Άψογη και η παράσταση του ΚΘΒΕ,που βρήκε τον διευθυντή Γιάννη Αναστασάκη, λίγο μετά την αναγνώριση του συνολικού του έργου από την αρμόδια υπουργό, σε κατάσταση ευφορίας -αφού το θέατρο ήταν πλημμυρισμένο από κόσμο και τα συγχαρητήρια έπεφταν βροχή..
Ο ¨Υπηρέτης¨ είναι ένα έργο που αλλάζει βαθιά ανάλογα με το πλαίσιο που προσεγγίζεται το κείμενο. Η φιγούρα του οικονομικού μετανάστη Αρλεκίνου,που δεν έχει να φάει και σκαρφίζεται διάφορες δουλειές και διαφορετικά αφεντικά, προβάλλει όλα τα κακώς κείμενα που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο διαμέσου της θεατρικής αναπαράστασης.
Όπως γράφει ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης, “όποιος είναι έντιμος, έχει πτυχία, προσόντα, αυτοθυσία, χάρισμα, αποκλείεται ως πράκτορας του ιμπεριαλισμού. Όποιος το βουλώνει,παίρνει το χρήμα και παίζει απλώς την κατάλληλη κασέτα, όταν χρειαστεί, αυτός είναι προοδευτικός¨!!
