Είναι αυτός, που ανάβει φωτιά στο ύπαιθρο για να κάψει τα σκουπίδια και τα ξερόκλαδά του μέσα στο κατακαλόκαιρο. Είναι αυτός, που δεν θέλει να μάθει τι εστί πολιτισμένη συμπεριφορά. Είναι αυτός, που κάνει ζημιά στους συνανθρώπους του και στη χώρα, εν γνώσει του και κατ΄ εξακολούθηση.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Σύμφωνα με αξιόπιστα στοιχεία, που αποκάλυψε προ ημερών η εφημερίδα “Καθημερινή”, η μεγάλη φωτιά, που ξέσπασε στον Νέο Βουτζά και επεκτάθηκε στο Μάτι, κατακαίοντας δεκάδες ανθρώπους και κάνοντας στάχτη τις περιουσίες τους, οφείλεται σε αμέλεια.
Όπως προκύπτει από την προανακριτική διαδικασία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και με βάση μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής η αρχική εστία προήλθε από ξύλα, ξερά χόρτα και σκουπίδια, που πήγε να κάψει ένας ιδιοκτήτης οικοπέδου. Έτσι η προανάκριση αναφέρεται σε «εμπρησμό εξ αμελείας»…
Αλλά τι είδους αμέλεια είναι αυτή όταν καίγονται τόσοι άνθρωποι και όταν προκαλείται μια από τις φοβερότερες τραγωδίες, που έχει ζήσει αυτή η χώρα; Εδώ δεν μιλάμε για απλή αμέλεια, ούτε καν για εγκληματική αμέλεια. Εδώ μιλάμε για κακούργημα, που μπορεί να αποδίδεται σε αμέλεια, αλλά έχει διαστάσεις συμφοράς και άρα ωχριούν τα άλλα εγκλήματα μπροστά σε μια τέτοια πράξη.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ακραία ηλιθιότητα, σαν αυτή που έχει κατακαθίσει δυστυχώς εδώ και χρόνια στα μυαλά πολλών νεο-Ελλήνων, οι οποίοι ζουν με την αυθαιρεσία, την κομπίνα, το βόλεμα και την εξυπναδίστικη συμπεριφορά σε κάθε βήμα τους.
Αρκεί να βολέψουν τον εαυτούλη τους μέσα στη μίζερη καθημερινότητα. Αρκεί να βρουν μια λύση για τα δικά τους σκουπίδια, για το δικό τους πάρκινγκ, για τη δική τους αυλή, για το δικό τους χωραφάκι και για τα δικά τους κλαδιά. Δεν τους νοιάζει ο διπλανός, δεν ενδιαφέρονται για τον γείτονα, για τον συνάνθρωπο, για τον περιβάλλοντα χώρο, για την πόλη και για την πατρίδα τους.
Αυτός, κατά την γνώμη μου, είναι ο πιο επικίνδυνος Έλληνας πολίτης. Αυτός, που ψηφίζει με το μυαλό στην τσέπη και κοιτάζει το στενό συμφέρον του, χωρίς οποιαδήποτε ιδεολογία, χωρίς ιδανικά και οράματα.
Είναι αυτός, που πάει στη θάλασσα και αφήνει τα σκουπίδια στην παραλία. Είναι αυτός, που γυρνώντας με το αυτοκίνητο έχει ανοιχτά παράθυρα και τα ηχεία στη διαπασών με μουσική “ντάμπα – ντούμπα”. Είναι αυτός που σου κάνει επικίνδυνη προσπέραση από δεξιά και ακολουθεί πορεία πάνω στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης. Είναι αυτός, που πετάει το τσιγάρο από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου. Είναι αυτός, που ανάβει φωτιά στο ύπαιθρο για να κάψει τα σκουπίδια και τα ξερόκλαδά του μέσα στο κατακαλόκαιρο. Είναι αυτός, που με το μηχανάκι ή την χιλιάρα μηχανή του έρχεται μπροστά σου με μαγκιά στο φανάρι.
Είναι ο μη πολιτισμένος, ο μη καλλιεργημένος, ίσως ο λιγότερο μορφωμένος υπό την έννοια της κοινωνικής αγωγής για την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Είναι αυτός, που αρνείται την παιδεία, που δεν επιθυμεί την συμμόρφωση σε νόμους και την διαβίωση μέσα σε αρχές και κανόνες. Είναι αυτός, που δεν θέλει να μάθει τι εστί πολιτισμένη συμπεριφορά. Είναι αυτός, που κάνει ζημιά στους συνανθρώπους του και στη χώρα, εν γνώσει του και κατ΄εξακολούθηση.
Είναι αυτός, που ζει έτσι, με την ψευτομαγκιά και το χαζονταηλίκι. Είναι αυτός, που αξίζει να του γυρίζουμε την πλάτη, να τον αγνοούμε ως κοινωνικό ον, αλλά και να τον υποβάλλουμε ως κοινωνία και ως πολιτεία στην τιμωρία, που του αξίζει. Αυτός είναι ο εμπρηστής.
Αυτός είναι ο κακούργος “εξ αμελείας”, αυτός, που στέλνει στον άλλο κόσμο 92 ψυχές και θα δικαιολογηθεί μπροστά στους δικαστές σαν άθλιο ανθρωπάκι, λέγοντας “δεν το ήθελα”…
