Ώρα απολογισμών, μετά από δίμηνο εγκλεισμό στο σπίτι. Όχι, ότι τώρα αισθάνομαι ελεύθερος..Αυτό, είναι λίγο δύσκολο να επιτευχθεί. Όμως,τέλος πάντων. Ξέρετε, αφήσαμε κατά μέρος, αυτά τα ξεδιάντροπα πιστοποιητικά μετακίνησης και τα μηνύματα εξόδου στην αγορά η στο..αμαρτωλό ραντεβού (αν και δεν υπήρχε τέτοιος ομολογημένος λόγος).

Ας συγκεντρωθούμε στο θέμα μας. Καταρχήν, με Ρόλινγκ Στόουνς: “Η ζωή ήταν τόσο όμορφη, τότε όλοι κλειδωθήκαμε μέσα, νιώθει κανείς σαν φάντασμα, ζώντας σε μια πόλη-φαντασμα” … Από το τελευταίο άλμπουμ.

Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης

Κι εκεί -στο κελί 91- τι συνέβαινε; Στην ίδια τη Θεσσαλονίκη, τι κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις; Διαβάζουμε ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών στράφηκε στο στρίμινγκ, απολαμβάνοντας ταινίες, σειρές και ντοκιμαντέρ στο Νεέφλιξ. Όταν έπρεπε δε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της τηλεργασίας, η πλατφόρμα του Ζουμ είχε την τιμητική της, επιτρέποντας βιντεοσυσκέψεις η βιντεοχαβαλέ, με πολλαπλούς χρήστες ταυτόχρονα.

Καταπληκτικό! Το σόι μου, μοιρασμένο σε τέσσερις γωνιές του πλανήτη, βλέπαμε ο ένας τον άλλον και σχολιάζαμε, κάθε Κυριακή στις 2 το μεσημέρι. Για τρεις ώρες, ανέπαφα και ανέξοδα. Ούτε σε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Γεμίζεις τις μπαταρίες, για ένα μήνα τουλάχιστον.
Γι αυτό και η εφαρμογή Ζουμ, από την αφάνεια του Διαδικτύου, πέρασε στην κορυφή του ενδιαφέροντος και έφθασε σ ένα μήνα από 10 εκατομμύρια χρήστες σε 300 εκατομμύρια, καταγράφοντας αύξηση 150 ο/ο.

Το ίδιο θεαματική ήταν και η αύξηση συνδρομητών που απέκτησε η Νέτφλιξ, το πρώτο τρίμηνο του 2020, διπλασιάζοντας τα κέρδη του σε σχέση με τον περασμένο χρόνο.Και βέβαια, δεν συμπεριλαμβάνονται οι περίπου 10 εκατομμύρια χρήστες που βρίσκονται σε καθεστώς δωρεάν πρόσβασης- υπηρεσία που προσφέρει το κανάλι.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της σχετικής έρευνας, ο τέταρτος κύκλος της ισπανικής σειράς Λα κάσα ντε παπέλ κέρδισε την κορυφή των πιο αγαπημένων παραγωγών του Νέτφλιξ με 22 ο/ο, μετά έρχεται το Ανορθόδοξο με 6 ο/ο, το Ελίτ με 4 ο/ο, το Οζάρκ με 2,4 ο/ο κλπ.Την περασμένη βδομάδα, πρώτη ήταν η σειρά Εξτραξιόν και στην τέταρτη θέση το ντοκιμαντέρ για τον Μαικλ Τζόρνταν Λαστ ντανς.Το μπασκετικό αυτό έργο παρακολούθησαν εκατομμύρια τηλεθεατές στην Αμερική, ειδικά τα δυο τελευταία επεισόδια όπου υπήρχαν αναφορές στον θανόντα πρόσφατα Κόμπι Μπράιαντ.

Καλύτερα να μην αναφερθούμε στις επιδόσεις των ελληνικών καναλιών. Καμιά σχέση. Όχι μόνο ως προς την τηλεθέαση, αλλά και  ως προς την ποιότητα του προγράμματος. Γιατί, ακόμα κι αυτά να ήταν υποφερτά, δεν έχουν επιδείξει ούτε τον παραμικρό σεβασμό στον προγραμματισμό και στις ώρες που παίζονται οι διάφορες εκπομπές.

Τυχαίο παράδειγμα, προχθές Τρίτη στην ΕΡΤ2 βλέπω (χωρίς να αναγράφεται στο πρόγραμμα) την επανάληψη της εκπομπής του Διονύση Σαββόπουλου για το ελληνικό τραγούδι (πολλά χρόνια μετά την πρώτη προβολή, με έξοχους τραγουδιστές όπως ο Στρατός Διονυσίου, ο Νίκος Παπάζογλου και άλλοι) κι αμέσως μετά το ντοκιμαντέρ για τον φοιτητικό Μάη του 68, που δεν αναφέρεται καν στο επίσημο πρόγραμμα.

Είπαμε, λόγω καραντίνας πολλά δικαιολογούνται. Όχι όμως και όλα..Στο κάτω-κάτω, υπάρχουν γραμματείς και κλητήρες για να δηλώσουν τις τυχόν αλλαγές, της τελευταίας στιγμής..Η όχι;