Σ΄αυτό το παραλήρημα των αντεγκλήσεων, για το ποιος έχει δίκιο σχετικά με το χρώμα, το σχήμα η τη λάμψη των διακοσμητικών φώτων στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, μια συμβουλή ενός ιερού κήρυκα της λιτότητας μπορεί να αντιταχθεί.
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Λοιπόν, ρώτησαν σχετικά τον μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο και εκ Θεσσαλονίκης καταγόμενο κι εκείνος απάντησε, χωρίς περιστροφές και άλλες πολιτικάντικες υπεκφυγές. Χρυσό ς λόγος. Χρυσούγεννα τα Χριστούγεννα.
-Πραγματικά έχω ζήσει αξέχαστα Χριστούγεννα, στο Άγιο Όρος, γενικά σένα αγιορείτικο μοναστήρι. Η ιδέα του στολισμένου δένδρου, η ιδέα της πληκτικής και ατελείωτης ποικιλίας των κερασμάτων, η ιδέα των δώρων δεν υπάρχει..
Η παραμονή είναι μέρα αυστηρής νηστείας. Δηλαδή, μετά το τέλος της ακολουθίας μοιράζει ο κελάρχης μικρές μερίδες άρτου και ξερά σύκα. Και δίνουμε από ένα δοχείο με μέλι μια κουταλιά μέλι. Έτσι ώστε καθένας να μένει με την προσδοκία των άλλων γεύσεων της επόμενης μέρας. Επίσης υπάρχει και η ωραιότερη ψαλμωδία των ημερών όπου οι πατέρες ψάλλουν αργά και βλέπεις τον καθένα να είναι ακίνητος στη θέση του…
Δεν πιστεύω ότι μόνο στο Άγιο Όρος μπορεί να συναντήσεις τον Θεό. Μπορεί να τον συναντήσεις μέσα από τα γεγονότα. Μέσα από έναν φτωχό άνθρωπο, μέσα από μια μεγάλη χαρά, μέσα από μια βαθειά λύπη, μέσα από ένα αδιέξοδο, μέσα από μια ασήμαντη ευλογία.
Αλλά, για να τον συναντήσεις και να τον αναγνωρίσεις πρέπει να έχεις πόνο αυθεντικό και λίγη ταπείνωση. Εύχομαι να συναντήσει όλος ο κόσμος αυτό το πράγμα, να νιώσει ότι μεγαλύτερο πράγμα από την πίστη κι αυτή τη συνάντηση, την αίσθηση της παρουσίας του Θεού, δεν υπάρχει.
Νιώθω πολύ ευτυχισμένος, όχι γιατί σπούδασα, όχι γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να βγάλω χρήματα, όχι γιατί γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους, αλλά μόνο γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία μέσα από αυτόν τον τρόπο που έχει η εκκλησία -καταλαβαίνετε τι εννοώ – τον αυθεντικό μυστικό τρόπο της βιώσεως του Θεού, και να αισθανθώ την παρουσία Του..
