Καλημέρα σας! Χτες. Ντριν, ντριν τηλέφωνο… “Παρακαλώ” “Καλημέρα γιατρέ, ο Κυριάκος είμαι”. “Τι γίνεται ρε αρχιβάζελε της Θεσσαλονίκης; Χαθήκαμε με τις καραντίνες ρε μεγάλε”. “Θα περάσουν όλα και θα ξαναβρεθούμε”.
“Τόλια σε πήρα τηλέφωνο γιατί ο Παναγιώτης στην ψαροταβέρνα με παραγγελία ετοιμάζει ψάρια και πηγαίνεις και τα παίρνεις”
“Ελα ρε με έσωσες! Σ΄ ευχαριστώ. Θα πάρω και σήμερα. Φιλιά…”
Χρονογράφημα
Γράφει ο Απόστολος Ν. Αλετράς
Στο επόμενο λεπτό “Γεια σου ρε Παναγιώτη! Απόστολος εδώ. Τι κάνεις ρε αρχηγέ. Έμαθα ότι κάνεις take away”.
” Τί είναι αυτό; Θα μας σκοτώσει ο Μπαμπινιώτης. Για το σπίτι το λέμε”
“Εντάξει ετοίμασέ μου για δυο άτομα και θά ΄ρθω στις 2 να τα πάρω”
“Θα σου ψήσω δυο γοφάρια, μια σαλάτα βραστή απ΄όλα και χαλβά σιμιγδαλένιο με καρύδι” “Εγινε”
Δύο παρά 1 είμαι απέξω από την ταβέρνα. Τηλέφωνο. “Τόλια έλα από πίσω στην κουζίνα δεν είναι έτοιμα ακόμη”
Πάω “Τι έγινε ρε Παναγιώτη;”
“Συγγνώμη Τόλια αλλά έπεσε μια μεγάλη παραγγελία και θα κονομήσουμε”
“Δηλαδή;”
“Να, θα έρθει το Ορούτς Ρέι να δέσει στη Μαρίνα της Καλαμαριάς και με πήρανε από το Γερμανικό Προξενείο ότι ότι φάει και ότι πιει το πλήρωμα είναι πληρωμένα από την Μέρκελ. Μιλάμε για καλό μεροκάματο. Αλλά σε ετοιμάζω και εσένα”
“Εντάξει περιμένω” .
Κάθησα σε μια γωνιά στην κουζίνα, ήρθε και ο Παναγιώτης με δυο ποτήρια, κρασί και τηγανιτή κουτσομούρα που ήταν έτοιμη. Μόλις κάναμε το εις υγείαν χτυπάει το τηλέφωνο του.
“Ελα” ακούει και συνεχίζει: “Καλά τρελή είσαι που θα κάνεις το εμβόλιο. Ξέρεις τι παρενέργειες έχει. Πέθανε τόσο κόσμος στις δοκιμές, πολλοί είναι με εγκεφαλικά, άσε που θα μας αλλάξουν το Ντι Τι Τι μας. Πάει η θρησκεία μας πάνε και ο Πόντος και οι ρίζες μας, Άντε κάτσε στ΄ αυγά σου”
” Τι λες ρε Παναγιώτη! Είσαι με τα καλά σου!”, εγώ
” Το ΄φαγες γιατρέ μου. Η πεθερά μου ήταν στο τηλέφωνο. Εγώ θα το κάνω πρώτος – πρώτος” και ξεκαρδίζεται.
“Τι άλλα Τόλια;”
“Να ρε Παναγιώτη. Πολύ θα΄ θελα να βρω ένα σπίτι εδώ, στην Πλαστήρα, να πούμε, να βλέπει θάλασσα”
“Παναγιώτης εδώ για όλα. Πες το και έγινε. Σπιταρόνα που είναι ξενοίκιαστη πάνω από 30 χρόνια και δεν βρίσκουν ενοικιαστή. Όλος ο Θερμαϊκός και το Αιγαίο στα πόδια σου. Και το ενοίκιο; 480 ευρώ το μήνα. Πλήρως ανακαινισμένο.”
“Που είναι ρε Πάνο;”
“Το Παλατάκι γιατρέ μου. Έχω άκρες. Πες ότι το θέλεις και το κλείνεις σήμερα”
Κόκαλο εγώ.
“Παναγιώτη, έτοιμος ο κυρ Απόστολος ακούστηκε μια φωνή από την κουζίνα” .
Συγχρόνως: “Απόστολε ξύπνα σε ζητάει ο αδελφούλης σου, Άντε 9 πήγε η ώρα. Α! ρε Lyrica τι όνειρα φέρνεις!
Σας φιλώ. Χρόνια Πολλά στο Μεσολόγγι μας σήμερα! Τα λέμε.
ΥΓ Τα πρόσωπα του κειμένου είναι φανταστικά, Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά ΔΕΝ είναι συμπτωματική!
