Έχοντας στα μπαγκάζια τις οικολογικές ευαισθησίες της παρέας και ιδιαίτερα του αδελφού Γιώργου Δημαρά (πρώην βουλευτή και υφυπουργού περιβάλλοντος) ξεκινήσαμε για Ανατολική Μακεδονία και Θράκη με τελικό προορισμό τον Έβρο.
Ένας καφές στο Οφρύνιον (Τούζλα) με τα ωραία μαγαζιά και το γρήγορο σέρβις για τέτοια εποχή και αμέσως μετά βαθιές εισπνοές από την αύρα του Στρυμονικού κόλπου με το βλέμμα να λούζεται από τις ακτίνες του φθινοπωρινού ήλιου καθώς αχνοβλέπεις απέναντι τον Σταυρό και πιο κάτω τα βουνά της Χαλκιδικής, άμα δε και το Άγιο Όρος.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Η πορεία είναι καλή, αλλά ο χρόνος δεν μας επιτρέπει να επισκεφτούμε το χωριό με την ονομασία “Δημαράς” στο Παγγαίο, ώστε να τιμήσουμε τον συνεπώνυμο στρατηγό – αγωνιστή, Παναγιώτη Δημαρά, του οποίου το όνομα δόθηκε στον μικρό αυτό οικισμό της κοινότητας Σιδηροχωρίου για την μεγάλη συμβολή του στην απελευθέρωση του τόπου κατά την διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου το 1897 (Βικιπαίδεια).
Μια άλλη φορά, πιο άνετα και με μικρότερη παρέα θα έχουμε την χαρά να βρεθούμε στο χωριό και να ψάξουμε περισσότερο την ιστορία.
Τώρα μας περιμένει η Καβάλα, που από ψηλά μοιάζει με μια πόλη – αγκαλιά, καθώς απλώνεται γύρω από τον κόλπο, ενώ απέναντι δεσπόζει το διπλό κάστρο, λίγο πιο πάνω από την εκκλησία της Παναγίας στην παλιά πόλη, θυμίζοντας κάπως την Σύμη με τα κεραμοσκεπή χρωματιστά κτίρια.
Φωτογραφίες στο Παλαιό Υδραγωγείο, γνωστό και ως Καμάρες, ένα από τα ορόσημα της πόλης με μέγιστο ύψος 25 μέτρα. Στηρίζεται σε 18 ογκώδη μεσόβαθρα και φέρει διπλή και σε ορισμένα σημεία τριπλή σειρά επάλληλων τόξων. Όπως διαβάζουμε, κατασκευάστηκε για να γεφυρώσει το χαμηλό μέρος που χωρίζει τη χερσόνησο της Παναγίας από τα απέναντι υψώματα.
Η πόλη πολύβουη, τα μαγαζιά γεμάτα γύρω από το λιμάνι και οι πελάτες, στην πλειοψηφία τους Βούλγαροι, Ρουμάνοι και Τούρκοι, απολαμβάνουν ψητή σαρδέλα και γαύρο με συνοδεία λευκού κρασιού Λήμνου ή τοπικού τσίπουρου. Ένας κόσμος σε φάση χαλάρωσης, που γράφει στα φτηνά σπορτέξ υποδήματά του τις κραυγές του Ερντογάν και τις απειλές του για βραδινές αφίξεις στο Αιγαίο. Οι άνθρωποι νοιάζονται για το πως θα επιβιώσουν και πως θα περάσουν καλύτερα με φτηνά ταξιδάκια και απόλαυση δροσερών στιγμών στις ελληνικές παραλίες.
Επόμενο υπέροχο θέαμα στη λίμνη Βιστωνίδα – εκβολές Νέστου, όπου τα υδρόβια πουλιά κόβουν βόλτες σε ομάδες, κάνοντας τους ευαίσθητους οικολόγους να τραβούν φωτογραφίες κατά ριπάς και να ζηλεύουν την ηρεμία της φύσης και την απέραντη γαλήνη, μακριά από τις θορυβώδεις μεγαλουπόλεις.
Πράγματι οι τεράστιες εκτάσεις της λιμνοθάλασσας του Πόρτο Λάγους με τις μικρές εκκλησίες ανάμεσα στις νησίδες και τον γνήσιο, χωρίς παρεμβάσεις υγροβιότοπο, αντανακλούν μια μοναδική ομορφιά, άξια να προσεχθεί και να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού. Ευτυχώς, που δεν είχαν τελική έκβαση οι κινήσεις για μεταβιβάσεις και ανταλλαγές εκτάσεων της Βιστωνίδας με τα γνωστά χρυσόβουλα και τις μεθοδεύσεις, που αποκάλυψε η δικαιοσύνη.
Άλλαι μεν χρυσο-βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει…
(Στο επόμενο η συνέχεια για Κομοτηνή, Αλεξανδούπολη, Γέφυρα Κήπων Έβρου και Σουφλί)
