Είπα κι εγώ το Σάββατο, να πάω με όλες τις προφυλάξεις στο σούπερ μάρκετ για να πάρω μερικά προϊόντα διατροφής, από αυτά, που καταπολεμούν την ρουτίνα τις δύσκολες βραδινές ώρες και διατηρούνται εκτός ψυγείου. Καταλαβαίνετε τώρα…

 

Γράφει ο Νίκος Δημαράς

Φόρεσα διπλή μάσκα, σύμφωνα με τις οδηγίες του φίλου ιατρού Απόστολου Αλετρά, οπλίστηκα με υπομονή και να΄σου να ψάχνω στα ράφια, ανάμεσα σε λαβυρινθώδεις διαδρόμους.

Μεταξύ άλλων βρήκα συσκευασμένο χαλβά από πέντε τουλάχιστον περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, ακόμη και από τα Κύργια της Δράμας… Μου άρεσε αυτός της Έδεσσας με τα αμύγδαλα. Άλλο πράγμα.

Στη συσκευασία βέβαια γράφουν κάτι ακατάληπτα παρ ημίν, όπως “πλήρως υδρογονωμένο φοινικέλαιο”, “βανιλλίνη” και τέλος ότι “μπορεί να περιέχει ίχνη Αραχίδας…”

Θου κύριε φυλακήν τω στόματί μου… Μην μας ξεφύγει κα΄να φωνήεν.

Ρωτάω μια κυρία στο διάδρομο τι εννοεί ο ποιητής με το “υδρογονωμένο φοινικέλαιο”, αλλά δεν ξέρει σίγουρα. Ωστόσο λέει ευθαρσώς την άποψή της και μάλιστα με συμβουλεύει: “Γενικώς να αποφεύγεις τους υδρογονάνθρακες …”

Κόκκαλο εγώ. “Ναι κυρία μου, εγώ τους αποφεύγω. Ο Ερντογάν δεν τους αποφεύγει, στην Ανατολική Μεσόγειο…”

Απομακρύνομαι κρύβοντας το γέλιο κάτω από την διπλή μάσκα και αναλογίζομαι πόσοι άλλοι συνάνθρωποι γνωρίζουν όντως την διαφορά μεταξύ υδρογονανθράκων και υδατανθράκων. Και πολύ περισσότερο πόσοι ξέρουν την διαφορά μεταξύ καλών (απλών) και κακών (σύνθετων) υδατανθράκων. Ένι γουέϊ, που λένε και οι Άγγλοι.

Προχώρησα και βγήκα στον διάδρομο με τους ξηρούς καρπούς. Τεράστια ποικιλία σε συσκευασίες διαφόρων μεγεθών και σε φακελάκια με προέλευση από όλο τον κόσμο: Αμύγδαλα Αμερικής, Τουρκίας, Ισπανίας, Μαρόκου, φυστίκια Σερρών, Καλαμάτας, Αιγίνης, Εσκί Σεχίρ και ανάμικτα Ινδίας.

Αρχίζω να διαβάζω για να δω τι περιέχουν: ενέργεια 567 Κcal, πρωτείνες 16,1 gr, υδατάνθρακες 28,5 gr, λίπη 48,2 gr. Να πάλι οι υδατάνθρακες… Και να τα λίπη…

Πάμε παραπέρα. Κουλουράκια διαίτης. Διαβάζω ότι περιέχουν κανέλα, αλεύρι σίτου, παρθένο ελαιόλαδο, σουσάμι κ.λ.π. Πιο κάτω όμως η συσκευασία του προϊόντος γράφει: “Μπορεί να περιέχει ίχνη από γλουτένη, αυγά, γάλα και λακτόζη…”

Έλεγα κι εγώ να τα επιλέξω για την περίοδο της νηστείας μετά την Καθαρή Δευτέρα. Αλλά με γάλα και αυγά δεν λέει…

Έφτασα στο τέλος του διαδρόμου και δεν πήρα τίποτα. Είδα απέναντι τα φρούτα και πλησίασα. Κι εδώ μεγάλη ποικιλία. Στάθηκα στα μανταρίνια, που μοσχοβολούσαν. Αργολίδας, λέει. Θα προτιμούσα να είναι Άρτας ή Ευηνοχωρίου Μεσολογγίου, αλλά δεν πειράζει. Έβαλα ένα – δυό κιλά στη σακούλα.

Βγαίνοντας πέφτω πάλι πάνω στην κυρία του πρώτου διαδρόμου.

“Δεν πήρατε τίποτε;” με ρωτάει.

“Α, πα, πα, πα… Μακριά από υδρογονάνθρακες, άμα δε και από υδατάνθρακες, κυρία μου…”