Τα πρώτα αισιόδοξα μηνύματα, έστω και με αρκετή αυτοσυγκράτηση των επιστημόνων, έρχονται μαζί με την αλλαγή του καιρού, μπαίνοντας στη νέα εβδομάδα, καθώς στη χώρα μας παρατηρείται μια σταθερότητα στο ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων, ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες παίρνουν βαθιές ανάσες επειδή έχουν μια εκατοντάδα λιγότερους θανάτους σε σύγκριση με το προηγούμενο 24ωρο…
Εδώ φτάσαμε, να χαιρόμαστε γιατί δεν πέθαναν 790, αλλά 673 ή 582! Πόση σκληρότητα, αλήθεια, φέρνει στον άνθρωπο το τετ- ατ-τετ με το φάσμα του θανάτου και η ακραία οδύνη, που μετατρέπεται σε ασύλληπτη αγριότητα μπροστά στη θέα της φρίκης ;
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Και στην Αμερική, στη Μέκκα του πλούτου και του καπιταλισμού, ετοιμάζονται να κάνουν επιλογή ασθενών, γιατί δεν αρκούν οι αναπνευστήρες, σύμφωνα με τα αντίστοιχα φαινόμενα στην Ιταλία και στην Ισπανία. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω, δηλαδή.
Εδώ στη χώρα μας με τα ικανοποιητικά μέχρι στιγμής στοιχεία, σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν σε δύση και ανατολή, δεν λέμε να ηρεμήσουμε, αλά αρχίζουμε τις γκρίνιες για τους περιορισμούς στην κίνηση και για το πως θα κάνουμε Πάσχα χωρίς οβελία στη σούβλα…
Βέβαια, η αποδοχή των μέτρων είναι γενική, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κάτι στο οποίο πιθανώς να συμβάλλουν και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, ιδίως τα κανάλια, που όμως έχουν επιδοθεί με υπερβολικό τρόπο σε έναν μαραθώνιο καταμέτρησης νεκρών, διασωληνωμένων και κρουσμάτων.
Ακούς τις τελευταίες μέρες:”Μια γυναίκα κατέληξε στην Καστοριά, μια άλλη αποσωληνώθηκε στο “Σωτηρία”, ένας 89χρονος μπήκε στην εντατική” και άλλα υπερβολικά, που αγγίζουν τα όρια της τρομολαγνείας. Όπως και αυτές οι επαναλαμβανόμενες εικόνες με τα φέρετρα στην Ιταλία και με τις μεταφερόμενες σορούς τυλιγμένες σε νάιλον σακκούλες. Ήμαρτον συνάδελφοι …
Αρχής γενομένης από το συνάφι μας, ιδίως αυτού της δημοσιογραφικής βιτρίνας, δεν φαίνεται να αλλάζουμε συνήθειες. Και φυσικά σε όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας παρατηρούνται αντίστοιχες συμπεριφορές.
Κάποιοι ξύπνιοι προσπαθούν να ξεφύγουν από τα διόδια, παίρνοντας παράπλευρους δρόμους ή ακολουθώντας την παλιά εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου, κοντά στην Κακιά Σκάλα. Δεν πτοούνται. Έχουν ανέβει όλα τα σκαλιά της μπαμπεσιάς και της λαμογιάς και δεν υπολογίζουν νόμους και αστυνόμους.
Δυστυχώς τα ίδια θα δούμε μάλλον και μετά την χαλάρωση των μέτρων αρχές καλοκαιριού, αν πάει στα τσακίδια ο κορωνοϊός. Στα αεροδρόμια και στα λιμάνια θα περνούν με ψεύτικες βεβαιώσεις, στα παραλιακά στέκια και στα “μπιτσόμπαρα” θα ψάχνουν με κόλπα και κόντρες για πριβέ ξαπλώστρες, στα ημίκλειστα καφέ θα βολεύουν λαθραίους καπνιστές και στους δρόμους θα βγουν πάλι οι επικίνδυνοι επιδειξίες της ρόδας…
Και όλα αυτά διότι το έλλειμμα της πολιτισμένης συμπεριφοράς σε αυτή την χώρα είναι βαριά διαχρονική νόσος και δεν αντιμετωπίζεται με οποιαδήποτε θεραπεία.
