Διάβαζα αυτές τις μέρες κάτι οξύτατες κριτικές κατά της κυβέρνησης και προσωπικά εναντίον του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το θέμα αντιμετώπισης της πανδημίας και σκεφτόμουν ότι δεν έχει τέλος αυτό το πανηγύρι των εξυπνάκηδων, των υβριστών και των παντογνωστών σ΄αυτή την χώρα.

Γράφει ο Νίκος Δημαράς

Όχι ότι έχω κα΄να καημό να υπερασπιστώ την πολιτική του Μητσοτάκη, αλλά νομίζω ότι είναι πλέον θέμα αισθητικής και σοβαρότητας. Δεν θα μπω στη διαδικασία της επιχειρηματολογίας για το αν κάνει καλά η κυβέρνηση με το νέο lockdown. Φαίνεται ότι βρίσκεται όντως σε αμηχανία και σε διλήμματα.

Αλλά για να κάνεις κριτική εσύ, καλή μου κυρία, θα πρέπει πρώτα να κοιτάς τη δική σου συμπεριφορά και να μην έρχεσαι φορτσάτη για να περάσεις πρώτη στην ουρά, έξω από το σιδεράδικο της Καλαμαριάς, έχοντας την μάσκα κάτω από την μύτη. Να μάθεις να σέβεσαι τον συνάνθρωπο και μετά να βρίζεις τον Μητσοτάκη και τον οποιονδήποτε πολιτικό.

Να μην κάνεις αυτό, στο οποίο καταφεύγουν μερικοί και μερικές,  φτάνοντας και στο σημείο της χυδαιολογίας στα κοινωνικά δίκτυα με εκφράσεις, που αναδύουν μπόχα και προκαλούν αποστροφή.

Αλήθεια που θα βγει αυτό με κάποιες “κυρίες”, που εκφράζονται ανερυθρίαστα με λέξεις του τύπου “σε γράφω στα α@@@δια μου”, “έχω γραμμένους όλους τους μαλ@@@ς”, “χέ@@@κα” κ.λ.π.

Τι θράσος είναι αυτό; Τι κακοποίηση της γλώσσας; Και μάλιστα τώρα που γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας; Τι αντιαισθητικές εικόνες είναι αυτές; Και πόσο χάνουν κάθε θηλυκότητα ορισμένες γυναίκες;

Όχι ότι και οι λεγόμενοι εκπρόσωποι του πρώην ισχυρού φύλου δεν εκτραχύνονται και δεν εκτροχιάζονται με αντίστοιχες χαμηλού επιπέδου εκφράσεις, αλλά η γυναίκα υποτίθεται ότι επιδιώκει την ελκυστικότητα, θέλει τρυφεράδα, θέλει λεπτότητα, θέλει να απλώνει γύρω την αίσθηση ότι μοσχοβολάει. Ε λοιπόν πως μπορεί να κάνει σχόλια με το “χέ@@@κα…”;

Τώρα έχουν βρει τον Μητσοτάκη να εκτονώνονται. Και τι δεν του έχουν σούρει για το ουζάκι στη βεράντα του καρδιολόγου Χριστόδουλου Στεφανάδη στην Ικαρία. Μέχρι και για έναν μικροσεισμό, που έγινε χθες στην περιοχή ο Μητσοτάκης φταίει… Και καλά αν τα λέμε αυτά κάνοντας χιούμορ, ας είναι. Εμείς με το χιούμορ είμαστε. Αλλά όχι κι έτσι, μόνο και μόνο για να βρίσουμε.

Το χιούμορ, κυρία μου, προϋποθέτει πνεύμα, εξυπνάδα, ευστροφία και γνώση. Θέλει επίγνωση του δραματικού στοιχείου, του σαρκασμού, της ειρωνείας και άριστο χειρισμό της όντως πλουσιώτατης ελληνικής γλώσσας. Δεν μπορείτε να υποδύεστε τον Μάρκο Σεφερλή σε κάτι αηδιαστικές παραστάσεις με μόνο στοιχείο την βωμολοχία και τα σαχλά σεξουαλικά υπονοούμενα.

Το χιούμορ, κυρία μου, είναι η ψιλοβελονιά στο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας. Δεν έχει σχέση με τους καμπινέδες και τις οσμές των υπονόμων. Ας δείξουμε διάθεση καλής και αξιοπρεπούς συμπεριφοράς. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Ειδικά οι γυναίκες, που αυτές τις μέρες αξιώνουν (και δικαίως) σεβασμό και εκτίμηση με αφορμή τον ξεσηκωμό και τις καταγγελίες για το θέμα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων και των άλλων πράξεων βίας.

Ο σεβασμός είναι αμφίδρομη διαδικασία, κυρία μου. Και δεν κατακτιέται με ύβρεις και με  εκφράσεις χαμαιτυπείου…