Ποιος περίμενε σ Απρίλη
κάθε του λεπτό ναν μίλι
σε ταξίδι εφιαλτικό
μες το ίδιο σπιτικό
Φυλακίσιας διαδρομής
ως την πόρτα της άυλης
όν κοινωνικό μη βγει
στην κανονική ζωή
Κορωνοαγκυρωμένος
για απόπλου μη εγκριμένος
και στην πλώρη του ο κανόνας
να ναι κάπτεν πολυθρόνας
Με ραντάρ το κινητό του
το λαπτοπ η σταθερό του
σ εποχή ανθοφορίας
ανοιξιάτικης πορείας,
Κι όμως μέσα στη ζωή
είναι κι οι κορονοϊοι,
συν οι εξίσου συμφορές
φυσικές καταστροφές
Άνεμοι ανατρεπτικοί
πυρκαγιές, λιμοί, σεισμοί
οι πνιγμοί των πλημμυρών
και των καταποντισμών
Που διδάσκουν λογική
με τετράγωνη υφή,
να δούμε μες το μυαλό μας
πρώτα τον ανθρωπισμό μας
Κι όχι με τουπε ψηλό
να μοστράρουμε το εγώ
επιδειχνοντας με στιλ
σπουδαιοφανες προφίλ,
διότι είμαστε τι είμαστε,
τίποτα δεν είμαστε..
……………………………………………………………….
Στίχοι – Σκίτσο: Γ. Βουτσινάς
