Από την στρατοκρατούμενη Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα της αμερικανικής δημοκρατίας και θέατρο -αλά Χόλιγουντ- της παραλαβής της εξουσίας από τον Τζό Μπαιντεν. Παραλαβή μόνο. Γιατί παράδοση δεν υπήρξε.
Ο περί ου ο λόγος προτίμησε να μην παρευρεθεί, σαν κακομαθημένο παιδί, γιατί έχασε
στο παιχνίδι. Κι ο άλλος αξιοποίησε την αποστολή..Έστησε σκηνικό με χιλιάδες οπλισμένους εθνοφρουρούς, κάλεσε μερικά επίλεκτα πρόσωπα για τις πρώτες σειρές και άφησε στους σκηνοθέτες να γεμίσουν με εικονικό κόσμο η με σκέτες σημαίες -πολύ πιο όμορφα από τους Βορειοκορεάτες χειροκροτητές…
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Τέρμα και αυτή η διαδικασία. Αλλά, η ουσία παραμένει. Γιατί, η Αμερική είναι βαθειά διχασμένη. Φαίνεται από παντού. Κατ αρχήν από τα σύμβολα του όχλου, που όρμησαν τις προάλλες στο Καπιτώλιο, που ήταν οι πιο εξτρεμιστές οπαδοί του Τραμπ που συναντήθηκαν ιδεολογικά με τους λευκούς ευαγγελιστές και όλοι μαζί πίστεψαν ότι συμμετείχαν σ ένα ιερό πόλεμο. Με κοινό στόχο ν ανατραπεί το εκλογικό αποτέλεσμα !
Και τι δεν χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία… Κάποιοι φανατικοί, προτού μπουκάρουν γονάτισαν στον δρόμο και προσευχήθηκαν “στο όνομα του Ιησού” .Όπως ακριβώς είχε κάνει ο αρχηγός τους, πριν μερικές μέρες, όταν σηκώνοντας την Βίβλο με το ένα χέρι, υποσχόταν ότι δεν θα παραδώσει την εξουσία στους αλλόφυλους…
Αλλά, η μεγάλη εικόνα για την θρησκευτική στρέβλωση στην Αμερική, διαδραματίζεται ανοιχτά στη σειρά του Νέτφλιξ, με τίτλο “Πράσινο φύλλο”, που με πήρε 12 ώρες συνεχούς παρακολούθησης στην οθόνη της τηλεόρασης.
Εκεί λοιπόν, εικονίζεται η πραγματικότητα καθαρή πέρα για πέρα. Δηλαδή, πως ένας πάστορας, ταπεινής καταγωγής, γίνεται ξαφνικά πάμπλουτος, με βίλες-πύργους, με πολυτελή αυτοκίνητα, με χαρέμια από γυναίκες, με σχέσεις αρρωστημένες με τα μέλη της οικογένειας του, που επιχειρούν να βουτήξουν το χέρι τους στο…μέλι, με τις μικροαπιστίες τους, τις εκδικήσεις,την πανάκριβη διαβίωση και όλα αυτά για να μπορέσει ν αφαιμάξει ένα ποίμνιο 4.000 πιστών, στην πολιτεία του Μέμφις των ΗΠΑ, προσφέροντας αξιώματα σε όλα τα μέλη
της οικογένειας.
Έτσι, ο γιος κλέβει από το παγκάρι, η μικρή κρύβει προφυλακτικά στο μαξιλάρι της, η γυναίκα πηγαίνει με τον αδελφό του πάστορα, η εφορία τον ψάχνει για φοροδιαφυγή και αλλά τέτοια, ων ουκ έστιν αριθμός. Σωστό τουρλουμπούκι…
Κι όμως για όλα υπάρχει μια εξήγηση: ένα εδάφιο της Βίβλου. Τα λέει όλα. Τα λύνει όλα. Κατά το δοκούν. Ωραίος κόσμος, αγγελικά πλασμένος..
Ύστερα, αναρωτιούνται γιατί ένα μεγάλο κόμμα συνδέεται τόσο στενά με την χριστιανική δεξιά και με συνωμοσιολογικές θεωρίες από περασμένες δεκαετίες και γιατί οι ρεμπουπλικάνικες ελίτ θεωρούσαν ότι μπορούσαν να εκμεταλλευθούν το ρατσισμό και την ίντριγκα, ενώ παραμένουν πάντοτε επικεντρωμένες στην πλουτοκρατική ατζέντα !
