Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΔΟΞΕΣ ΤΗΣ!
Γράφει ο Άγγελος Κολοκοτρώνης
δημοσιογράφος
Ξεπέρασαν και αυτά τα όρια της πολιτικής σχιζοφρένειας τα διαλαμβανόμενα στα «επιχειρήματα» του λεγόμενου πολιτικού προσωπικού. Εκπομπές στην τηλεόραση, δηλώσεις επί παντός του επιστητού καί τινων άλλων, αριθμοί που χορεύουν καντρίλιες στην κοινή λογική.
Όσοι προσπαθούν να κατανοήσουν τις νοητικές διαδρομές των –συνήθως αυτόκλητων- πολιτικών αναλυτών, χάνουν τα αβγά και τα πασχάλια. Κυρίως όταν αρχίζουν οι καβγάδες σε αυτοαποκαλούμενες ενημερωτικές εκπομπές, όπου –προφανώς- τα πάντα επιτρέπονται και οι ομιλούντες ομιλούν ταυτόχρονα, αλλά μη ακουόμενοι. Το επιχείρημα υποκαθίσταται από την κραυγή. Όταν αυτό δεν φτάνει αρχίζουν οι βρισιές και μερικές φορές-σπάνια ευτυχώς- πιάνονται και στα χέρια οι αντιδικούντες, που λένε ότι μετέχουν σε πολιτικό διάλογο. Ορισμένοι επιχειρούν να μας πείσουν ότι είναι πανευτυχείς οι Έλληνες από τα κυβερνητικά οικονομικά επιτεύγματα, άλλοι θυμούνται το «γιατί ο κόσμος χαίρεται και χαμογελά πατέρα..».
Περιδεείς και απορημένοι οι πολίτες δεν μπορούν να καταλάβουν πώς μπορεί κανείς να καυχάται για τα πλεονάσματα που δεν προέκυψαν από την αναπτυξιακή δραστηριότητα, αλλά από την καταλήστευση μισθών και συντάξεων. Οι άλλοι επιμένουν ότι μειώθηκε η ανεργία, αλλά δεν λένε ότι μιλούν μόνο για την ανεργία που δηλώνεται στον ΟΑΕΔ και όχι και για την πραγματική ανεργία που περιλαμβάνει και την αδήλωτη.
Η μισή αλήθεια σε όλο της το μεγαλείο. Οι παθητικά παρακολουθούντες ψάχνονται κι αναρωτιούνται μήπως είναι πλούσιοι και δεν το κατάλαβαν και κάποιοι άλλοι τα έχουν παίξει –κατά το κοινώς λεγόμενο- και αναζητούν έναν ψυχίατρο να τους εξετάσει. Δεν μπορούν να συσχετίσουν τις θριαμβολογίες για τα οικονομικά επιτεύγματα, με τη φτώχεια και την ανέχεια που τους χτύπησε κατακέφαλα, με τις επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο, με ρυθμούς καταιγίδας και τα παιδιά μας που φεύγουν σε άλλε χώρες, σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.
Για να μην τρελαθούμε, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Κάνουν το μαύρο-άσπρο και αμείβονται καλά. Το «έργο», «δένει» με αυτούς που… τους έπεσε το «λαχείο» και κλήθηκαν να καταλάβουν θέση μετακλητού υπαλλήλου στο Δημόσιο. Και είναι πολλοί. Ο λεγόμενος κομματικός στρατός. Όχι που θα άφηνε στην τύχη ο Τσίπρας την εκλογική διαδικασία. Τέλος υπάρχει και το πενηντάρικο που θα δώσει τεχνηέντως σε πενόμενους κακότυχους και αφελείς, λίγο πριν τις εκλογές, ώστε να ψηφίσουν «σωστά» Όταν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Τσίπρα καταλάβουν τί τους γίνεται, θα είναι αργά. Η πλύση εγκεφάλου θα έχει γίνει, ο γιός θα είναι στο Δημόσιο, οι εξελληνισμένοι θα έχουν πάρει το δωράκι τους και το δικαίωμα ψήφου και μερικές γιαγιάδες θα ανάβουν κεράκι στον Αλέξη.
Τα ίδια κόλπα επί αιώνες. Το ζήτημα της εξαπάτησης του εκλογικού Σώματος, είναι τόσο παλιό, όσο και οι πέτρες. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, αν σας θυμίσω –χάριν αναψυχής- ότι το 561 προ Χριστού ο Πεισίστρατος, διάσημος τύραννος της αρχαιότητας, επινόησε ένα τέχνασμα για να κερδίσει την εύνοια των Αθηναίων και να καταλάβει τελικώς την εξουσία. Αυτοτραυματίστηκε, τραυμάτισε και τα άλογά του και διέδωσε στην Αθήνα ότι έπεσε θύμα εκείνων που δεν ήθελαν να προσφέρει τις υπηρεσίες του υπέρ του λαού των Αθηνών… Μερικά χρόνια αργότερα επινόησε ένα άλλο τέχνασμα, που ο Αριστοτέλης το χαρακτήρισε ως χονδροειδέστατο. Έβαλε πάνω σε άρμα μια νεαρή και ψηλή γυναίκα ντυμένη με πανοπλία και περικεφαλαία και εν πομπή την έφερε από την Παιανία στην Ακρόπολη, διαδίδοντας ότι ήρθε η ίδια η Αθηνά, για να τον στέψει άρχοντα της πόλης!!! Ο λαός της Αθήνας πράγματι εντυπωσιάστηκε και ο Πεισίστρατος έγινε τύραννος για δεύτερη φορά το 558 προ Χριστού. Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν ξαναβγεί ο Τσίπρας πρωθυπουργός. Τον ρόλο της Αθηνάς παίζουν τώρα οι Αμερικάνοι. Καταλάβατε;
