Τα μαύρα σύννεφα μιας καταιγίδας που έρχεται, σκέπασαν και τις φήμες για τα ασυνόδευτα προσφυγάκια των διαφόρων κέντρων, σχετικά με δημοσιεύματα που αφορούσαν δήθεν θεατρικά μαθήματα. Και μάλιστα, για μια περίοδο δύο χρόνων (2017-2018),τουλάχιστον.
Το θέμα θα διερευνηθεί από την εισαγγελία Αθηνών, μετά από αίτημα της ειδικής γραμματέως προστασίας ασυνόδευτων.
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Θα δούμε τι θα βρεθεί, κάτω κι απ αυτή την πέτρα… Ελπίζουμε ότι, θα μείνουμε
στις φήμες. Γιατί, ήδη η πολιτική της Ε.Ε. (2020-2025) όρισε:
α) αποτελεσματική επικοινωνία με τα θύματα και παροχή ασφαλούς περιβάλλοντος για την καταγγελία,
β) βελτίωση παροχής προστασίας,
γ) διευκόλυνση των θυμάτων σε αποζημίωση
και τέλος ενίσχυση του συντονισμού των φορέων προστασίας.
Δηλαδή, η ευρωπαϊκή πραγματικότητα σήμερα θέτει το πλαίσιο και η πολιτεία πρέπει να
είναι έτοιμη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Αυτά, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, αποπροσανατολισμοί και διάφορα “νάχαμε να λέγαμε” των άσχετων, που προσπαθούν ν αξιοποιήσουν κατά το δοκούν, οτιδήποτε βρίσκουν μπροστά τους..Το έχουμε δει, το έχουμε απορρίψει, το έχουμε βαρεθεί. Το ίδιο παραμύθι. Εδώ και πάντα. Φτάνει.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε, όπως υπογράμμισε και στον απολογισμό του -μετά από πέντε χρόνια- ο αντιπρόσωπος του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες “απομένουν πολλά να γίνουν. Οι κάτοικοι των νησιών είναι απογοητευμένοι από την ανικανότητα και των δυο κυβερνήσεων να λύσουν το πρόβλημα, δηλαδή να μειώσουν τον υπερπληθυσμό στα κέντρα υποδοχής. Αυτό τελικά συνέβη λόγω της πανδημίας και της μείωσης των ροών.
Ωστόσο, η γραφειοκρατία είναι το πρόβλημα, γιατί συχνά είναι περίπλοκη. Ακόμα και οι Έλληνες χρειάζονται λογιστή για να χειριστούν το φορολογικό σύστημα. Για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες η ίδια κατάσταση ισχύει σχεδόν σε κάθε σκαλοπάτι της
διαδικασίας για ν αποκτήσουν πρόσβαση στα δικαιώματα τους. Η διοίκηση, όπως το Ταμείο ανεργίας, δεν έχει απλές και σαφείς οδηγίες πως να τους αντιμετωπίσουν…”
Και μετά ήρθε η κακοκαιρία του φετινού χειμώνα. Με σκηνές στη λάσπη,δίχως ρεύμα και με ελάχιστες τουαλέτες, πρόσφυγες και μετανάστες στον προσωρινό καταυλισμό της Λέσβου, περιμένουν ένα καλύτερο αύριο.
” Λόγω έλλειψης θέρμανσης, αναγκαζόμαστε να ανάβουμε φωτιές για να ζεσταθούμε. Οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι και τα παιδιά χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα, λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας και της υγρασίας,” λέει σε δημοσιογράφο αθηναϊκής εφημερίδας, ένας από τους διαμένοντες στον καταυλισμό.
Ήδη οι εικόνες μικρών παιδιών που κοιμούνται μέσα στις σκηνές, ενώ τα μποφόρ κουνάνε με δύναμη τα πανιά, κάνουν τον γύρο του κόσμου και μόνο για ανθρώπινες συνθήκες δεν
μπορεί να μιλήσει κανείς, πολύ περισσότερο όταν αναφερόμαστε σε παιδιά τριών-τεσσάρων χρόνων.
Και μόλις άρχισε να καλυτερεύει ο καιρός, ο ορίζοντας μαύρισε για να φέρει την
καταιγίδα των καταγγελιών για τα προγράμματα θεατρικών μαθημάτων, που φέρεται
ότι σχεδίαζε ο γνωστός πολυπράγμων πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου..
