Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Διάβασα ένα πονεμένο γράμμα μιας ομάδας συμμαθητών του 15χρονου μαθητή από την Αργυρούπολη Αττικής, που έδωσε τέλος στη ζωή του τα ξημερώματα της Κυριακής, «δείχνοντας» ως ηθικούς αυτουργούς έξι άτομα που του έκαναν Μπούλινγκ.
Όντως οι συμμαθητές καυτηριάζουν την συμπεριφορά των άλλων παιδιών, θέτοντας και σειρά ερωτημάτων.
Διάβασα την παραγγελία του προισταμένου της εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών για κατεπείγουσα έρευνα σχετικά με τις συνθήκες της τραγικής αυτοκτονίας.
Διάβασα αναρτήσεις θλιμμένων γονέων, με παροτρύνσεις και συμβουλές προς άλλους για να μην κάνουν λάθη.
Διάβασα σοβαρά κείμενα για το φαινόμενο της σχολικής και εξωσχολικής βίας με επισημάνσεις του τύπου: “Τι έκανες παιδί μου σήμερα στο σχολείο; Μήπως πείραξες κάποιο παιδί;” Να μην ρωτούν δηλαδή οι γονείς το παιδί αν το πείραξε κάποιος άλλος, αλλά αν αυτό πείραξε κάποιον συμμαθητή.
Όλοι τώρα έχουν κάτι να πουν και ας φταίνε σε κάποιο βαθμό οι ίδιοι:
- Οι γονείς γιατί δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στον ψυχισμό κάθε παιδιού, ώστε να λάβουν τα μέτρα τους. Αλλά και όταν οι διευθυντές των σχολείων τους κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου απαντούν: “Α, πα, πα . Το δικό μου παιδί δεν κάνει τέτοια…”
- Οι εκπαιδευτικοί γιατί οι περισσότεροι είναι κουρασμένοι και “κακοπληρωμένοι”, οπότε κάνουν τυπικά το μάθημα και δεν σκύβουν πάνω στο πρόβλημα κάθε παιδιού.
- Οι συμμαθητές γιατί ακολουθούν τη μόδα της “μαγκιάς”, του “τσαμπουκά γκομενιάρη” και του “άσε μας ρε μαλ…” παίζοντας με τα κινητά και τα “μπιτάκια” στα ακουστικά…
- Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες με τις αντιφατικές εγκυκλίους, που οδηγούν σε σχολεία – “ξέφραγα αμπέλια” …
- Τα μέσα ενημέρωσης γιατί δείχνουν βλακώδη πρότυπα στα παιδιά, άμα δε και ηλίθιες ταινίες σκληρής βίας με κυνηγητά τεράτων και τρελά πρακτοριλίκια…
Όλοι φταίμε, λίγο – πολύ. Δυστυχώς.
Και κάτι ακόμη. Κανείς δεν γνώριζε η αν γνώριζε δεν μαρτυρούσε ότι:
- Ο 15χρονος είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού από άλλο μαθητή του σχολείου, μόλις δύο εβδομάδες πριν οδηγηθεί στο απονενοημένο διάβημα.
- Ο 15χρονος ήταν «εύκολος στόχος» λόγω του συναισθηματικού και κλειστού χαρακτήρα του.
- Για το βίαιο επεισόδιο δεν ενημερώθηκε το σχολείο, αφού το περιστατικό σημειώθηκε εκτός του συγκροτήματος, ενώ και η σχολική χρονιά είχε ολοκληρωθεί.
- Ο 15χρονος δέχθηκε μια τηλεφωνική κλήση, που ίσως είναι η απάντηση στο ερώτημα, τι άλλαξε στην ψυχολογία του από το βράδυ του Σαββάτου, όταν διασκέδαζε με την παρέα του σε πάρτυ σε φιλικό σπίτι, μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής, οπότε και βρέθηκε απαγχονισμένος στο μπαλκόνι της οικίας του.
Και η επικαιρότητα αδυσώπητη: Η κηδεία του μαθητή θα γίνει σήμερα στις 6 το απόγευμα στο Κοιμητήριο Αργυρούπολης μέσα σε κλίμα οδύνης και θρήνου.
Πολλά δάκρυα, αλλά δυστυχώς είναι αργά….
