Αυτή την εποχή οι οθόνες γέμισαν από Πάπες… Είτε στη μεγάλη οθόνη, όπου προβάλλεται η ταινία “Οι δυο Πάπες”, είτε στη μικρή οθόνη του σπιτιού, όπου έχουμε τα καθημερινά επεισόδια του “Νέου Πάπα”.
Γέμισαν οι οθόνες από κατάλευκα καλυμμαύχια, από άσπρα καλπάκια η από κόκκινες φορεσιές όταν πρόκειται για καρδινάλιους και όλοι πάντα με ολόχρυσους μεγάλους σταυρούς να λάμπουν στο στήθος. Ωραία σύμπτωση.
Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης
Και μάλιστα όταν πρόκειται για φημισμένους καλλιτέχνες. Γιατί ,πίσω απ τους πανέμορφους κήπους του Βατικανού και πίσω απ τους εικονογραφημένους θόλους των κλειστών συνεδριάσεων της καθολικής εκκλησίας διαδραματίζεται το πρόβλημα του εκσυγχρονισμού και της κατάλυσης των αγκυλώσεων μιας θρησκείας εκατομμυρίων ανθρώπων.
Διάσημοι ηθοποιοί όπως ο Άντονι Χόπκινς, ο Τζόναθαν Πράις και ο Τζούντιθ Λόου έχουν αναλάβει τους λεπτούς ρόλους των πρωταγωνιστών στις πολύωρες δραματουργικές δημιουργίες, όπου αποκαλύπτονται θέματα και προβλήματα, που έχουν απασχολήσει συχνά τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με τη μορφή σκανδάλων η χαινουσών πληγών μιας εκκλησίας, που καλύπτεται από το πέπλο του αλάθητου.
Γιατί, το πως κινείται το παπικό παρασκήνιο σε υποθέσεις που αφορούν τα οικονομικά, τα ολισθήματα κάποιων παιδεραστών ιερέων, τις διακρίσεις των φύλων,τη λεγόμενη πολιτική ορθότητα,τον τρόπο ποδηγέτησης των εκλογών του Πρώτου και γενικά τον ρόλο της εκκλησίας ανάμεσα στον φτωχό λαό και στα πολυτελή παλάτια. Επίσης, πως βυσσοδομείται μια διαδοχή, αποκλείοντας νέους επιγόνους με αρετές που δεν ικανοποιούν και δεν ικανοποιούνται…
Η συνάντηση δυο διαφορετικών γενεών κληρικών συνιστά στην ουσία μια σύγκρουση ιδεών ανάμεσα στην παράδοση και στην πρόοδο.”Δεν ανήκουμε σ αυτόν τον κόσμο” λέει ο τωρινός Πάπας, για τη στάση που κρατά η καθολική εκκλησία κι έχει δίκιο, παρότι και η δίκη του φωλιά είναι λερωμένη, καθώς το παρελθόν του διακρίνεται από σκοτεινές σελίδες σχετικές με την περίοδο της χούντας στην Αργεντινή, τη δεκαετία του 1970.
Μια ταινία που υπογραμμίζει την φράση “η αλλαγή και ο συμβιβασμός είναι δυο διαφορετικά πράγματα”, μια ταινία που πρέπει να τη δείτε τουλάχιστον για τον προβληματισμό του καθενός. Όπως και την αντίστοιχη δραματική σειρά της ΕΡΤ1,όπου
ο Πάπας Πιος ο 13ος, αφού εκλεγεί από τη σύγκλητο των καρδιναλίων μετά από σκοτεινά μαγειρέματα βασανίζεται από προσωπικά βιώματα, πολεμά την χρήση της αλόγιστης επικοινωνίας, της τρυφηλότητας και άλλων δεινών της σύγχρονης κοινωνίας, κατά τρόπο ερμηνευτικά τουλάχιστον άψογο.
Για αυτό το λόγο και για να παινέψουμε και λίγο το “σπίτι” μας,θεωρούμε απαραίτητο να υλοποιηθεί μια παραγωγή -επιτέλους- από την ΕΡΤ1, που να αναφέρεται -χωρίς δόλο και παρωπίδες- στον βίο και την πολιτεία του πατριάρχη μας, καθώς πολλά από τα οράματα του (πχ αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής) αποδείχθηκαν πλέον ως..καυτή επικαιρότητα!
