Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και ιδιαίτερα στους ανθρώπους του κινηματογράφου σκόρπισε η είδηση του θανάτου του Μισέλ Δημόπουλου, που ήταν επί σειρά ετών διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος έφυγε από τη ζωή ύστερα από πρόβλημα υγείας που επιδεινώθηκε το τελευταίο διάστημα. Είχε σπουδάσει κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην Αυγή και στο περιοδικό Σύγχρονος Κινηματογράφος, τη δεκαετία του ’70.
«Ο Μισέλ θα είναι πάντα εδώ. Στο Ολύμπιον και στο λιμάνι, στις μεγάλες οθόνες» αναφέρει στον αποχαιρετισμό του το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για τον άνθρωπο που έμαθε σινεμά γενιές θεατών.
Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΦΚΘ επί 12 χρόνια
Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις.
Συνεργάστηκε με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς, με τον Δημήτρη Εϊπίδη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του προγράμματος των “Νέων Οριζόντων”, αλλά και με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.
Ο αποχαιρετισμός του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
«Ο Μισέλ θα είναι πάντα εδώ. Στο Ολύμπιον και στο λιμάνι, στις μεγάλες οθόνες και στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, στις κουβέντες, στα βιβλία και τα περιοδικά.
Θα είναι ζωντανός, ευθυτενής, γελαστός, δίκαιος και πάντα έτοιμος να ξαναδεί και να μας δείξει τις υπέροχες ταινίες που λάτρευε, να μας κάνει να ανακαλύπτουμε το καινούριο και το ανήσυχο σινεμά σε κάθε μας βήμα»
Συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου
«Ο Μιχάλης Δημόπουλος ανήκει στη γενιά των ευαίσθητων κι ανήσυχων ανθρώπων που εξέφρασαν το πάθος τους για το σινεμά γράφοντας κριτικές ταινιών.
Η γενιά αυτή εμφανίστηκε ορμητική με το κύμα της μεταπολίτευσης και βρήκε στέγη στον Σύγχρονο Κινηματογράφο (ένα περιοδικό σαν τo γαλλικό Cahiers du Cinema) έχοντας την πεποίθηση πως θα ισχυροποιήσει στο κοινό την εικόνα την οποία διαμόρφωναν, ή μόλις είχαν διαμορφώσει για τον κόσμο τα νέα ρεύματα του κινηματογράφου στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Συνεργάτες και φίλοι του, οι οποίοι προσέδωσαν ιδιαίτερο περιεχόμενο και χροιά στην κινηματογραφική κριτική και στην κινηματογραφοφιλία εκείνα τα χρόνια, ήταν ο Χρήστος Βακαλόπουλος και ο Γιώργος Μπράμος. Απόντες και οι τρεις τώρα.
Ο Μιχάλης Δημόπουλος προσέφερε σημαντικά στη Δημόσια Τηλεόραση ως προγραμματιστής της Κινηματογραφικής Λέσχης κι άλλων κινηματογραφικών ζωνών. Ακόμη πιο σημαντική ήταν η προσφορά του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του κατά την κρίσιμη καμπή της διεθνοποίησης του θεσμού αυτού.Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στην οικογένειά του».
