Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ήρεμος και μειλίχιος πίνοντας το απογευματινό καφεδάκι του, με υποδέχθηκε πολύ φιλικά και με ιδιαίτερη ευχαρίστηση λόγω και της κοινής καταγωγής από την Αιτωλοακαρνανία.
Στην αρχή μιλήσαμε για την γενική κατάσταση, για τα γυρίσματα του καιρού και για την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη. Από την αρχή κατάλαβα ότι έχει φίλους παντού και ήταν ενδεικτικό ότι τον περίμεναν και άλλοι άνθρωποι εκεί γύρω για να μιλήσουν μαζί του.
Μας είπε ότι θα έφευγε στην συνέχεια για την Αλεξανδρούπολη, όπου επίσης έχει καλούς φίλους, ενώ συνεχίζει την περιοδεία ανά την Ελλάδα.
Μπήκα στον πειρασμό λόγω του θορύβου της επικαιρότητας να τον ρωτήσω για τον μητροπολίτη Αμβρόσιο και για όσα γράφονται και μεταδίδονται αυτές τις μέρες.
“Αντί να ασχολούμαστε με τα σοβαρά, με την κοινωνία, με τα προβλήματα και πως θα πάει η χώρα μπροστά, ασχολούμαστε με το τι είπε ο ένας και το τι είπε ο άλλος, με μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, κουτσομπολιά και εντυπωσιασμούς”, μου απάντησε.
Συμφώνησα κατ΄αρχάς μαζί του, αλλά επέμεινα να πάρω από πρώτο χέρι τις απαντήσεις για να το κλείσουμε μια κι έξω.
Δεν αρνήθηκε και αφηγήθηκε ως εξής την ιστορία των σχέσεών του με την Αιγιαλεία:
“Πριν από χρόνια, όταν ήμουν υπουργός εσωτερικών, υπέγραψα μια απόφαση με την οποία αναγνώρισα την Διακήρυξη της Βοστίτσας. Αυτή ήταν η παλιά ονομασία του σημερινού Αιγίου. Με την διακήρυξη εκείνη, που είχε υπογραφεί δυο μήνες πριν από την επίσημη κήρυξη της Επαναστάσης του ΄21, αναγνωριζόταν η έναρξη του λαϊκού αγώνα κατά των κατακτητών. Μετά την αναγνώριση οι αρχές του Αιγίου ήθελαν να μου εκφράσουν την ικανοποίησή τους και μεταξύ αυτών ήταν και ο μητροπολίτης, που ήθελε να με συγχαρεί. Αυτό είναι το θέμα. Τα άλλα τα γνωρίζετε.”
Εννοεί όσα και ο ίδιος ανήρτησε στον λογαριασμό του στο facebook και αναφερόταν σε επίσκεψή του σε ίδρυμα περίθαλψης ηλικιωμένων στο Αίγιο, ως γενικός γραμματέας Πρόνοιας, όπου είχε συναντήσει τον Αμβρόσιο:
«Στο πλαίσιο της περιοδείας που κάνω σε πόλεις όλης της Ελλάδας, επισκεπτόμενος κάθε φορά και ιδρύματα πρόνοιας, πήγα στο Ίδρυμα Κλειστής Περίθαλψης Ηλικιωμένων στο Αίγιο- στη δημιουργία του οποίου είχα συντελέσει ως Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας του Υπουργείου Υγείας» έγραψε ο Παναγιώτης Κουρουμπλής.
Και συνέχισε: “Με λύπη μου διαπιστώνω ότι ορισμένοι προσπάθησαν να συσχετίσουν την εθιμοτυπική επίσκεψή μου αυτή με τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο. Επειδή δεν συνηθίζω να κρύβομαι πίσω από τις λέξεις, θέλω να είμαι ξεκάθαρος: Στη δημόσια πορεία μου μέχρι σήμερα έχω αγωνιστεί ενάντια σε κάθε είδους ρατσισμό και μίσος. Όμως στη Δημοκρατία δεν χωρούν αποκλεισμοί. Γι’ αυτό δέχτηκα να συναντήσω τον Μητροπολίτη, παρότι έχω διαφωνήσει μαζί του για τις μισαλλόδοξες απόψεις που έχει κατά καιρούς εκφράσει.”
Αυτά αναφερόταν για εκείνη την συνάντηση, κατά την οποία ο Μητροπολίτης δώρισε στον υποψήφιο Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ένα συλλεκτικό αντίγραφο της διακήρυξης της Επανάστασης του 1821, γραμμένο στα γαλλικά και στα ελληνικά.
Τι είχε γίνει στη Βοστίτσα Αιγιαλείας
Στο τέλος Ιανουαρίου (26-30) 1821 στις παραμονές της επαναστάσεως, στο Αίγιο έγινε η πρώτη επίσημη σύσκεψη των κληρικών και των προεστών του Μοριά για την επανάσταση, η περιβόητη
Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας . Η σύσκεψη αυτή, με είδος προέδρου τον
Παλαιών Πατρών Γερμανό και εισηγητή τον Παπαφλέσσα, προβλημάτισε τους ταγούς του έθνους μπροστά στο τρομερό ερώτημα του ξεσηκωμού, παίρνοντας τελικά αποφάσεις που λογάριαζαν και προπαρασκεύασαν στέρεα την Εθνεγερσία (ετοιμότητα, έρανος, προμήθεια όπλων, στρατολογία κ.τ.λ.).
Γύρω στις 20 Μαρτίου 1821 ο
Ανδρέας Λόντος ύψωσε στην πόλη την πρώτη επαναστατική σημαία, κόκκινη με μαύρο σταυρό στη μεση, αφού προηγουμένως, οι ελάχιστοι Τούρκοι της πόλης, είχαν φύγει έντρομοι με βάρκες για τη Φωκίδα, επειδή το Αίγιο δεν διέθεται κανένα φρούριο. Στην αποχώρησή τους αυτή τους βοήθησαν και οι ίδιοι οι Αιγιώτες. Στη συνέχεια ο Ανδρέας Λόντος με το στρατό του ξεκίνησε αμέσως για την Πατρα, όπου ευλογήθηκε η σημαία του από τον Γερμανό. Ο Ιστορικός του 19ου αιώνα
Σπυρίδων Λάμπρος στο “Ιστορικό Λεξικό” του 1880 γράφει ότι
το Αίγιον υπήρξεν η πρώτη πόλις, εκ της οποίας, εκραγείσης της Επαναστάσεως, έφυγαν οι Τούρκοι το κατ’ αρχάς έντρομοι. (ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)
