Με ιδιαίτερη συγκίνηση οι Θεσσαλονικείς αποχαιρετούν τον αγαπημένο ηθοποιό Κώστα Βουτσά, που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών, αφού έκανε μια τεράστια διαδρομή στον κινηματογράφο, στο θέατρο και στην τηλεόραση, διατηρώντας πάντα στην καρδιά του την αγάπη του για την πόλη, όπου μεγάλωσε και έζησε μεγάλες στιγμές.

Ο Κώστας Βουτσάς άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα, μετά από σκληρή μάχη που έδωσε για τη ζωή του στο νοσοκομείο “Αττικόν”, όπου νοσηλευόταν με λοίμωξη του αναπνευστικού.

Η είδηση του θανάτου του έχει σκορπίσει θλίψη σε όλους τους Έλληνες που μεγάλωσαν με τις ταινίες που σπουδαίου ηθοποιού. Υπήρξε από τους πιο αγαπητούς πρωταγωνιστές του κινηματογράφου με την καριέρα του να διαρκεί σχεδόν 70 χρόνια.

Υποστήριζε πάντα την Θεσσαλονίκη

Με λόγια αυθόρμητης αγάπης και εκτίμησης εκφράζονται οι Θεσσαλονικείς, καθώς ο Κώστας Βουτσάς δεν ξέχασε ποτέ την πόλη, όπου μεγάλωσε και την υποστήριζε σε κάθε περίπτωση για την καλλιτεχνική της αναβάθμιση και για νέες κατακτήσεις στο χώρο του πολιτισμού.

Από τα παλιότερα χρόνια με τον αείμνηστο Άλκη Στέα, τη ψυχή του Φεστιβάλ τραγουδιού, με δημοσιογράφους, όπως με τον φίλο του σπορτκάστερ Γιάννη Λογοθέτη και πολλούς άλλους έδειχναν ενδιαφέρον για τα θέματα της πόλης και την πρόβαλαν σε κάθε ευκαιρία.

Τους βλέπαμε συχνά σε μαγαζιά  της Θεσσαλονίκης με την Μάρθα Καραγιάννη, τον Βασίλη Τσιβιλίκα και άλλους ηθοποιούς να διασκεδάζουν και να δημιουργούν ευχάριστη ατμόσφαιρα με ανέκδοτα και αφηγήσεις για τα απρόοπτα του θεάτρου και του κινηματογράφου, αλλά πάντα με αναφορές στη Θεσσαλονίκη.

Οι ερμηνείες του Κώστα Βουτσά παραμένουν αξεπέραστες και, όπως αναφέρουν οι συνάδελφοί του, κατάφερε με το ταλέντο του να ξεπεράσει ακόμη και τις ίδιες τις ταινίες στις οποίες έπαιζε.

Από την εκπληκτική ερμηνεία του στην ταινία «Ο γόης» με τον Χρόνη Εξαρχάκο, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο,  την Νόρα Βαλσάμη και άλλους γνωστούς ηθοποιούς. Αξέχαστη θα μείνει εκείνη η ατάκα “Δεν έχω θείο, δεν έχω θείο…”

Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1953 με την ταινία «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Στη συνέχεια τον είδαμε ως Σωτήρη στην ταινία “Η κυρά μας η μαμή» και ως ναύτη στην ταινία “Η Αλίκη στο ναυτικό”. Αρχές της δεκαετίας του ’60 η καριέρα του άρχισε να απογειώνεται όταν έπαιξε στις ταινίες «Νόμος 4000», «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Κάτι να καίει», «Τέντυ μπόυ αγάπη μου», «Κορίτσια για φίλημα» .

Ο μεγάλος ηθοποιός γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1931 στον Βύρωνα Αττικής, αλλά μεγάλωσε σε ένα φτωχικό περιβάλλον στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του δούλευε σαν εργάτης οδοποιός και εκείνος με τα αδέλφια του έκαναν διάφορες δουλειές του ποδαριού για να συνδράμουν στο οικογενειακό εισόδημα.

Πουλούσε τσιγάρα και έκανε τον αβανταδόρο

Τριγυρνούσε στον δρόμο με το κασελάκι  και πουλούσε τσιγάρα. Μάλιστα για να κερδίζει περισσότερα χρήματα τα χρόνια της κατοχής πουλούσε τσιγάρα στους Άγγλους αιχμαλώτους, οι οποίοι του έδιναν δικά τους τσιγάρα τα οποία πουλούσε ακριβότερα. Έκανε τον αβανταδόρο στους παπατζήδες και πάντοτε φρόντιζε για την οικογένεια του.

Όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξη του: “Τρώγαμε στραγάλια και νερό για να πρηστεί η κοιλιά μας. Ο πατέρας μου είχε αρρωστήσει από φυματίωση. Τον είχαν πάει στο Ασβεστοχώρι, στο σανατόριο και τον είχαν εγκαταστήσει μέσα σε στάβλο. Καθημερινά πηγαίναμε από τη Θεσσαλονίκη στο Ασβεστοχώρι με τα πόδια. Ανεβαίναμε και κατεβαίναμε το βουνό του Σέιχ Σου, επιλέγοντας να πάρουμε ένα κομματάκι βούτυρο από το να δώσουμε τα ελάχιστα λεφτά που είχαμε στο λεωφορείο. Καθαρίζαμε το στάβλο, που βρωμούσε κοπριά, για να μένει μέσα ο πατέρας μου σε ανθρώπινες συνθήκες».

Ο ηθοποιός είχε πει για τα δύσκολα παιδικά χρόνια: “Πέρασα πολύ άσχημα μικρός, και αυτό με στέριωσε, με δυνάμωσε, με έκανε άντρα. Στα παιδικά μου χρόνια πουλούσα τσιγάρα, έκανα τον αβανταδόρο σε παπατζή. Με κράτησε η συμβουλή της μητέρας μου : “Παιδί μου μη σε πιάσουν και σε πάνε στη φυλακή, γιατί όλοι θα πουν ο γιος του κομμουνιστή είναι αλήτης”, είχε πει σε συνέντευξη του. Το οικογενειακό του επίθετο ήταν Σαββόπουλος, όμως το άλλαξαν σε «Βουτσάς» επειδή ο παππούς του έφτιαχνε βαρέλια που τα έλεγαν «βουτσιά». Στην αρχή της καριέρας του θιασάρχης του είχε προτείνει να το αλλάξει σε «Βέσελης», ωστόσο εκείνος αρνήθηκε.

Σε νεαρή ηλικία πήρε μέρος στα μπουλούκια όμως τον απέρριψαν δυο φορές, λέγοντάς του ότι δεν κάνει για το θέατρο». Για την περίοδο που συμμετείχε στα μπουλούκια είχε αναφέρει: «Ήμασταν μεριδιούχοι. Όταν δεν πηγαίναμε καλά, μας έλεγε ο πρωταγωνιστής: “Παιδιά έχουμε ναυάγιο. Ο σώζων ευατόν σωθήτω”. Επειδή δεν είχαμε να πληρώσουμε το ξενοδοχείο, πετούσαμε τα ρούχα μας από το μπαλκόνι ή καρφώναμε τη βαλίτσα μας στο πάτωμα για να ξεγελάσουμε τον ξενοδόχο και να πιστέψει πως ήταν βαριά σε περίπτωση που θα προσπαθούσε να τη σηκώσει.

Οι πρώτες εμφανίσεις στο θέατρο

Στις παραστάσεις συμμετείχαν επίσης ωραίες κοπέλες, που είχαν θαυμαστές σε κάθε κωμόπολη. Ίσως έλεγε, λ.χ. ο χασάπης ή ο μανάβης: “Θέλεις να πάμε το βράδυ για φαγητό;”» Εκείνες απαντούσαν: “Φυσικά , αλλά θα πάρω και τα παιδιά μαζί”. Έρχονταν λοιπόν και μας έλεγαν: “Το βράδυ έχουμε κηδεία”.  “Κηδεία” σήμαινε το εξής: Πηγαίναμε, τρώγαμε και μετά, όπως στις κηδείες, καθόμασταν και περιμέναμε πότε θα φύγουμε».

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1953  και εκείνη τη χρόνια έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο. Από τότε μέχρι το τέλος της ζωής του δεν σταμάτησε ποτέ να εργάζεται. Τις δεκαετίες του 70 και ου 80 έγινε μεγάλος θιασάρχης και ανέβασε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις.

Οι γυναίκες και τα παιδιά του

Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού και χορεύτριας Έρρικας Μπρόγερ, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Σάντρα (1972). Έχει άλλες δύο κόρες από τον δεύτερο γάμο του, με τη Θεανώ Παπασπύρου, τη Θεοδώρα (1977) και τη Νικολέτα (1979), με την πρώτη να ακολουθεί τα δικά του βήματα στο χώρο της ηθοποιίας. Ο θετός γιος του (από προηγούμενο γάμο της τρίτης γυναίκας του Εύης Καραγιάννη, πρώην μοντέλου και ηθοποιού), Άνθιμος Ανανιάδης είναι επίσης ηθοποιός.

Το 2015, ο Κώστας Βουτσάς έκανε σχέση με τη 39 χρόνια μικρότερή του ηθοποιό, Αλίκη Κατσαβού, με την οποία παντρεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 και στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους απέκτησαν ένα γιο, τον Φοίβο.

Έφυγε απο τη ζωή τα ξημερώματα της 26ης Φεβρουαρίου 2020 έπειτα απο 20 ημέρες νοσηλείας στη ΜΕΘ λόγο λοίμωξης του αναπνευστικου.

O Κώστας Βουτσάς υπήρξε γνήσιος κωμικός που άφησε το στίγμα του στον ελληνικό κινηματογράφο και σπουδαία παρακαταθήκη. Θα ζει για πάντα μέσα από τις ερμηνείες του.