Πολύπλευρες πιέσεις ακόμα και μέσα από την Νέα Δημοκρατία δέχεται ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να απομακρύνει με ήπιο τρόπο την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ώστε να απαλλαγεί και ο ίδιος από το βάρος των αιχμών για δική του εμπλοκή στην επιλογή του υπόδικου Δημήτρη Λιγνάδη για το Εθνικό Θέατρο.
Το μεγάλο σκάνδαλο που ταλανίζει τον καλλιτεχνικό χώρο, έχει λάβει διαστάσεις και στον διεθνή τύπο, αλλά περισσότερο έχει ρίξει την σκιά του και στην κεντρική πολιτική σκηνή, της χώρας με αλληλοκατηγορίες μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πολλοί είναι αυτοί και μέσα στο κυβερνόν κόμμα, που υποστηρίζουν ότι για το υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να επιλεγεί μια σοβαρή και στιβαρή προσωπικότητα από το χώρο της τέχνης και των γραμμάτων, καθώς τα προβλήματα είναι πολλά και σχετίζονται με την όλη εικόνα των συνεπειών της πανδημίας στον καλλιτεχνικό κόσμο, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με γενναία μέτρα.
Προς το παρόν ο πόλεμος ανακοινώσεων επικεντρώνεται στο θέμα Λιγνάδη με τον ΣΥΡΙΖΑ να εμμένει στις κατηγορίες περί κυβερνητικής συγκάλυψης του σκανδάλου. Στο κάδρο, μάλιστα, εκτός από την υπουργό Πολιτισμού, της οποίας ζητά την παραίτηση, βάζει και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Για «ξεκάθαρη προσπάθεια συγκάλυψης από πλευράς της κ. Μενδώνη και του κ. Μητσοτάκη που κατέρρευσε υπό το βάρος των εξελίξεων», έκανε λόγο για ακόμα μία φορά ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος, εμφανίζοντας τον πρωθυπουργό ως προσωπικά εκτεθειμένο. «Λίγη σημασία έχει πια, αν κατόπιν εορτής παραιτήσει την υπουργό του. Άλλωστε η κα Μενδώνη ό,τι έκανε το έκανε κατ’ εντολήν του».
Η κυβέρνηση αντιτείνει ότι δεν υπάρχει θέμα ευθύνης από την στιγμή, που έγινε δεκτή η παραίτηση του Δημ. Λιγναδη, η οποία υπεβλήθη την ημέρα που προχώρησε σε δημόσια καταγγελία ο Νίκος Σ.
Εμπλοκή Βαξεβάνη και αντίδραση από την “Αυγή”
Το μέτωπο κυβέρνησης-αντιπολίτευσης δεν είναι το μοναδικό. Μία ακραία ανάρτηση προκάλεσε ρήγμα και εντός της Κουμουνδούρου, με αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να δείχνουν κόκκινη κάρτα. Ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης έγραψε στα σόσιαλ μίντια του: «Πάντα είχα την απορία γιατί μια από τις πρώτες αποφάσεις που πήρε προσωπικά ο Μητσοτάκης μόλις ανέλαβε την εξουσία, ήταν να αναλάβει το Μέγαρο Μαξίμου, ο ίδιος, δηλαδή, την ευθύνη για τα ασυνόδευτα ανήλικα. Καλά την ΕΥΠ, αλλά τα ασυνόδευτα ανήλικα γιατί;».
Η κυβέρνηση δεν άργησε να αντιδράσει. «Eρωτάται ευθέως ο κ. Τσίπρας: προσυπογράφει αυτές τις αθλιότητες του πραγματικού εκπροσώπου του, κ. Βαξεβάνη; Αναμένουμε την τοποθέτησή του. Η σιωπή σημαίνει αποδοχή της χυδαιότητας».
Οι εμφύλιες έριδες στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτυπώθηκαν ξεκάθαρα στην παρέμβαση του διευθυντή της εφημερίδας “Αυγή” Άγγελου Τσέκερη: «Η τάση κάποιων στα σόσιαλ να κολλήσουν παιδεραστία στον Μητσοτάκη από το τίποτα, είναι εμετικός κιτρινισμός και “Μακελειό”. Δεν γίνεται πολιτική, εκτοξεύοντας ξερατά στον αντίπαλο. Πρώτα πρώτα γιατί είναι μια πρακτική που ποτέ δεν κερδίζει. Αλλά κυρίως γιατί δεν την αντέχουμε εμείς οι ίδιοι. Αυτά».
Μία φωτογραφία, ή για την ακρίβεια ένα προϊόν φωτομοντάζ, λειτούργησε επίσης σαν λάδι στη φωτιά, παρ’ ότι εξαρχής ξεκαθαρίστηκε ότι πρόκειται για τέτοιο. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε, αντί με την σύντροφό του να ποζάρει αγκαλιά με τον κατηγορούμενο Λιγνάδη.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος δήλωσε ότι πρόκειται για fake news. «Ενημερώνουμε τους καλοθελητές της “ενημέρωσης” πως με τέτοιου είδους λαθροχειρίες απλά εκθέτουν τους εαυτούς τους και φανερώνουν τον πανικό που (άραγε γιατί;) τους έχει καταβάλει».
Στο συγκεκριμένο άρθρο ξεκαθαριζόταν ότι η φωτογραφία δεν είναι αληθινή, αν και θα μπορούσε, καθώς καμία επίσημη φωτογραφία δεν αποτελεί τεκμήριο ενοχής. «Η φωτογραφία είναι προϊόν μοντάζ. Αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αληθινή, όπως αληθινές είναι άλλες με τον πρώην ή τον νυν πρωθυπουργό και χιλιάδες πρόσωπα από όλους τους χώρους», γράφει ο δημοσιογράφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, ο οποίος υπογράφει και το άρθρο.
Την μετωπική αυτή σύγκρουση σχολίασε και η επικεφαής του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά, κατακρίνοντας και τα δύο κόμματα.
«Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εκμεταλλευτούν, με αλληλοκατηγορίες και αντεγκλήσεις, ένα συλλογικό κίνημα, που απαιτεί τεράστιο κουράγιο απ’ τους εκφραστές του».
