Δεν είμαι από αυτούς, που διαμαρτύρονται για τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό, ούτε αρνητής μάσκας και εμβολίου είμαι, ούτε αντιρρησίας, ούτε εξ επαγγέλματος επικριτικός και γκρινιάρης.
Προσπαθώ να δείξω ψυχραιμία και σωφροσύνη μέσα σε ένα περιβάλλον δραματικών καταστάσεων, αλλεπάλληλων θανάτων, χιλιάδων διασωληνωμένων και εκατοντάδων εισαγωγών νυχθημερόν στα νοσοκομεία της χώρας.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Την κοινή λογική ψάχνω και την μέση οδό ακολουθώ, όπως η πλειοψηφία των συμπολιτών μας, μέχρι να βγούμε από αυτή την ύπουλη και εφιαλτική μάστιγα.
Και χαίρομαι που διαβάζω ότι πολλοί συνάδελφοι από το δημοσιογραφικό συνάφι κάνουν μετά χαράς εμβόλια και εκθειάζουν τις συνθήκες, που βλέπουν στα εμβολιαστικά κέντρα σε συνδυασμό με την άψογη οργάνωση και την ανθρώπινη συμπεριφορά γιατρών και νοσηλευτών.
Λυπάμαι, όμως πολύ όταν ακούω κάποιους άλλους, ευτυχώς ελάχιστους, να λένε ότι δεν θα κάνουν το εμβόλιο γιατί κάποιος γιατρός στο Βέλγιο είπε ότι εντόπισε κάποια νέα μορφή θρόμβωσης, που ενοχλεί τα μάτια, ενώ κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του απέδωσαν στο εμβόλιο κάποια φαινόμενα πριαπισμού σε ηλικιωμένους … (Θου κύριε φυλακήν τω στοματί μου). Κάποιοι, κάπου κάποτε…
Εντάξει, υπήρξαν και μερικοί αναγνωρισμένοι επιστήμονες στη Νορβηγία, που διαπίστωσαν τρία – τέσσερα κρούσματα θρομβώσεων μετά την λήψη συγκεκριμένου εμβολίου, αλλά εν τέλει σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και οι Γερμανοί αντιρρησίες, αποδέχτηκαν την αποτελεσματικότητα του εν λόγω σκευάσματος της AstraZeneca.
Βρισκόμαστε συνεπώς σε μια μεγάλη εκστρατεία εμβολιασμών, που είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να αντιμετωπιστεί το κακό. Αναφέρεται μάλιστα επισήμως ότι μόλις εμβολιαστεί ποσοστό πάνω από 70% του πληθυσμού ο ιός θα αρχίσει να εξαφανίζεται σταδιακά και κάποια στιγμή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα κηρύξει την λήξη της πανδημίας, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν με ανάλογες καταστάσεις.
Ελπίζουμε λοιπόν να δούμε καλύτερες μέρες στα μέσα του καλοκαιριού και αρχές φθινοπώρου. Και θα το αντέξουμε με μέτρα προστασίας και εγκλεισμό εντός των τειχών. Εντάξει, κύριε Χαρδαλιά, θα αντέξουμε…
Αλλά, το σκεπτικό ορισμένων μέτρων εκφεύγει από την κοινή λογική και δεν συμβάλει στη συμμόρφωση των πολιτών, διότι καταλαβαίνουν ότι υποτιμάται η νοημοσύνη τους.
Δηλαδή για να πάμε κομμωτήριο εκτός Δήμου με ραντεβού δεν κινδυνεύουμε, ενώ αν πάμε στο συνεργείο αυτοκινήτων, που απέχει 3 χιλιόμετρα θα κολλήσουμε τον καταραμένο.
Δηλαδή για να πάμε στη δουλειά με δύο λεωφορεία μέχρι το Καλοχώρι δεν θα έχουμε πρόβλημα, ενώ αν πάμε μόνοι με το Ι.Χ. μας στον Τρίλοφο θα πέσουμε πάνω σε διασπορά;
Κι ενώ πολλοί επιστήμονες λένε “αφήστε τον κόσμο να βγει από τις μεγάλες πόλεις”, αντίθετα οι κυβερνώντες επιμένουν να τον κλείνουν στα σπίτια, επιτρέποντας μόνο κομμωτήρια και νύχια… Αλλά μπορεί να πάνε για μαλλί και να βγουν στο τέλος κουρεμένοι…
Και ρωτάει ο πολίτης, που θέλει να βγει στην εξοχή: “Που θα κολλήσω χριστιανέ μου; Στον κήπο με τα μαρουλάκια; Ή μήπως στο χωράφι μόνος κι έρημος σαν καλαμιά στον κάμπο;”
Θα γίνει συνωστισμός, λέει ο κ. Χαρδαλιάς, στις παραλίες από Φλοίσβο μέχρι Γλυφάδα στην Αττική και από ΟΛΘ μέχρι μέγαρο Μουσικής στη Θεσσαλονίκη, αν αφήσουν τον κόσμο να μετακινείται από δήμο σε δήμο. “Αν φοβάστε κάτι τέτοιο κάν΄τε έλεγχο τις παραλίες, κύριε, ή αποκλείστε τες. Εμένα γιατί δεν με αφήνετε να πάω στο Λιβάδι ή στην Περιστερά για να πάρω καθαρό αέρα και να πιω γάργαρο τρεχούμενο νεράκι;Ποιος θα με δει και ποιον θα δω στα βουνά και στα λαγκάδια;”
Απλά πράγματα και πρακτικές σκέψεις για κάθε κοινό νου. Αλλά σε ποιόν να τα πεις; “Καήκατε μάλλον από τον χυλό και φυσάτε και το γιαούρτι, κύριε Χαρδαλιά ή μάλλον φυσάτε και την σκορδαλιά…”
