Όταν λέμε γεύσεις εννοούμε φυσικά από μπακλαβά, που σερβίρεται με μπόλικο τρίμμα φιστικιών σε ένα κοσμικό ζαχαροπλαστείο με μια επέκταση των εγκαταστάσεών του προς την θάλασσα έτσι, που να νιώθεις ότι απολαμβάνεις το τραγανιστό φύλλο και από κάτω το κύμα να χαϊδεύει απαλά τα ξύλινα βάθρα και τις ρίζες της διπλανής βουκαμβύλιας.
Σταθήκαμε για έναν μπακλαβά μετά από πολύωρη πεζοπορία στο σύγχρονο Μπόντρουμ, που είναι το μεγαλύτερο και πιο πολύβουο παραθεριστικό κέντρο της Τουρκίας, με 180.000 μόνιμους κατοίκους, απέναντι από την Κω.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Φτάσαμε με ένα καραβάκι από το νησί του Ιπποκράτη, δίπλα στο μεγαλοπρεπές κάστρο της Αλικαρνασσού, όπου αποβιβαστήκαμε μετά από 45λεπτη διαδρομή. Βέβαια τα διαφημιστικά προγράμματα στην Κω ισχυρίζονται ότι η διαδρομή είναι 20 – 30 λεπτά, αλλά στην πράξη μιλάμε για σχεδόν μία ώρα, αν προσθέσουμε και τις διαδικασίες στο τελωνείο και στον έλεγχο των ταυτοτήτων ή των διαβατηρίων.
Πρώτο μας μέλημα να επισκεφτούμε το κάστρο, αλλά υποχωρήσαμε εκνευρισμένοι βλέποντας ότι οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται στο έπακρο ό,τι έχουν κληρονομήσει, βάζοντας εισιτήριο 500 τουρκικών λιρών (σχεδόν 20 ευρώ) για κάθε άτομο. Τα ίδια κάνουν, όπως μας είπαν άλλοι επισκέπτες, στις αρχαιότητες της Εφέσου και της Περγάμου.
Δεν πειράζει. Περιεργαστήκαμε το κάστρο γύρωθεν και βγάλαμε ωραίες φωτογραφίες. Ήπιαμε έναν καφέ (λιμανίσιο καπουτσίνο) με 2,5 ευρώ και απολαύσαμε την εξαιρετική θέα μπροστά μας με τα εκατοντάδες κότερα και τις απέναντι ακτές με τα ξενοδοχεία πολυτελείας. Το μπόντρουμ έχει τρεις κολπίσκους – λιμάνια και μαρίνες, όπου ελλιμενίζονται εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες σκάφη.
Στην αγορά με την ποικιλία των ειδών και την πολυκοσμία.
Όλος ο καλός ο κόσμος εδώ. Η τουρκική ελίτ, οι Ευρωπαίοι λεφτάδες, τα φιλαράκια του Ερντογάν, Άραβες, Κινέζοι, Νοτιοκορεάτες και όλες οι φυλές του κόσμου.
Εικόνες αντίθεσης στα παγκάκια και στα γύρω παρκάκια. Κάθονται οι φτωχοί, φουμάρουν αρειμανίως οι άνδρες με τις άσπρες γενειάδες, ενώ τα γυναικόπαιδα προχωρούν με φτωχικά παπουτσάκια, κρατώντας τσαντούλες νάϊλον.
Πανέμορφη αγορά με κόσμο και κοσμάκη…
Μπαίνουμε σε λίγο στην παραδοσιακή, αλλά πανέμορφη αγορά, που τα έχει όλα. Από κοσμήματα μέχρι αθλητικά είδη. Από ναργιλέδες μέχρι ανατολίτικα φορέματα. Οι τιμές δεν είναι προσιτές, παρά την διαρκή πτώση της τουρκικής λίρας.
Νεαρές μουσουλμάνες στα σύγχρονα καφέ του Μπόντρουμ.
Περπατάει κόσμος και κοσμάκης. Μελαμψές Ανατολίτισσες με φαρδιές μπλούζες και πλούσια ντεκολτέ, ψιλόλιγνες Ευρωπαίες με μικροσκοπικά μαγιό και αρκετές νέες διαφόρων εθνικοτήτων με μπούργκες και ολόσωμα φορέματα. Απορώ πως δεν ζεσταίνονται, αλλά μετά από λίγα μέτρα διαπιστώνω ότι από όλα τα καταστήματα εκπέμπεται δροσερό αεράκι από ισχυρά αιρκιντίσιον, που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα συστημάτων βιοκλιματισμού.
Ο γύρος με διάφορα πρόσθετα και μπαχαρικά κυριαρχεί στα εδέσματα του Μπόντρουμ.
Μας είχαν πει να αποφύγουμε το Μπόντρουμ αυτές τις μέρες λόγω αφόρητης ζέστης, αλλά δεν αντιμετωπίσαμε κάτι υπερβολικό. Καθίσαμε αργότερα σε ένα μεγάλο γυράδικο για ντόνερ σε πιάτο με πιπέρια και άλλα καυτερά μπαχαρικά. Από την είσοδο του μαγαζιού και από ειδικές σωληνώσεις έρχονταν κρύος αέρας και παγωμένα σταγονίδια σε μορφή ατμού. Απολαύσαμε τα εδέσματα και βγήκαμε από μια στοά στην παραλία για καφέ.
Εδώ πιο κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Καφέ – μπαρ με ξαπλώστρες και ντουζιέρες, παγωτά διαφόρων γεύσεων και ζευγαράκια να κρυφοπαίζουν ερωτικά παιχνίδια με προσεκτικές κινήσεις προς αποφυγήν προκλήσεων.
Το κάστρο της Αλικαρνασσού δεσπόζει στο λιμάνι και αποτελεί κεντρικό σημείο για επισκέψεις τουριστών.
Κρουαζιερόπλοια και ανάπτυξη
Απέναντί μας ένα τεράστιο κρουαζιερόπλοιο, που από το φουγάρο του έβγαινε πυκνός καπνός. Είχε ομίχλη και δεν διακρινόταν καλά. Φαινόταν στην αρχή σαν εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας. Όταν καθάρισε το τοπίο είδαμε ότι επρόκειτο για ένα από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια του κόσμου.
Οι Τούρκοι υπερηφανεύονται για την ανάπτυξη του τόπου τους. Για τις μαρίνες, τις ξενοδοχειακές μονάδες, το καινούργιο νοσοκομείο, τα κοσμοπολίτικα στέκια, τις γεύσεις των φαγητών και την εφαρμογή ψηφιακής τεχνολογίας. Όντως η τεχνολογία έχει διεισδύσει παντού. Κάθεσαι σε τραπέζι για καφέ και φωνάζεις τον σερβιτόρο για να πληρώσεις. Σου λέει ότι είσαι το τραπέζι Β 6 και μπορείς να πληρώσεις στην έξοδο. Φεύγοντας λες Β 6, δίνεις την κάρτα και όλα έτοιμα, πολύ γρήγορα.
Ταλαιπωρία και μεγάλες ουρές προς και από το Μπόντρουμ για τυπικές διαδικασίες.
Όσο γρήγορα, όμως είναι εδώ τόσο πιο αργές είναι οι διαδικασίες όταν φτάνεις πάλι στο λιμάνι για αναχώρηση προς την Κω. Τεράστιες ουρές πριν από το τελωνείο και τον έλεγχο ταυτοτήτων. Περιμέναμε περίπου μια ώρα κάτω από τον ήλιο. Ο πολίτης, ο απλός άνθρωπος δεν υπολογίζεται επαρκώς. Μια συνοφρυωμένη αστυνομικός μας κόβει αυστηρά κάτω από τα γυαλιά της και ανοίγει κατά το δοκούν τις μπάρες για να περάσουμε, καταϊδρωμένοι και κατάκοποι.
Η ωραία εικόνα, που είχαμε για το Μπόντρουμ, για την βόλτα στην αγορά και τους νόστιμους μπακλαβάδες στο τέλος μας βγήκε λίγο ξυνή…
