Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Εμμανουήλ Παππά, αρχιστράτηγου της Επανάστασης του 1821 στη Μακεδονία, έγιναν στην ομώνυμη πλατεία του δήμου Αμπελοκήπων – Μενεμένης, στη Θεσσαλονίκη.
Την εκδήλωση τίμησαν εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Πολιτιστικών Συλλόγων και Σωμάτων Ασφαλείας, ενώ μετά τα αποκαλυπτήρια ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο δήμαρχος Αμπελοκήπων – Μενεμένης Λάζαρος Κυρίζογλου, ο οποίος χαρακτήρισε τον Εμμανουήλ Παππά ως «ευγενικό αγωνιστή» και «πατριώτη» που τα έδωσε όλα για την πατρίδα του, ενώ εξήρε τη μεγάλη προσφορά του στην Ελληνική Παλιγγενεσία.
Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας, μέσω του Πολιτιστικού Συλλόγου «Εμμανουήλ Παππάς».
Ιστορικά στοιχεία για τον Εμμανουήλ Παππά
Ο Εμμανουήλ Παππάς είχε τεράστια συμμετοχή στην επανάσταση του γένους ως ένα από τα πρώτα στελέχη της Φιλικής Εταιρείας.
Τον Μάϊο του 1821, μετά την εξέγερση του Πολύγυρου, ανακηρύχθηκε “αρχηγός και υπερασπιστής της Μακεδονίας”[6][7]. Αφού εγκατέστησε το αρχηγείο του στο Άγιο Όρος, με τους 2.500 άνδρες του ανέλαβε δράση με παράλληλες εξεγέρσεις στην Κασσάνδρα, την Ορμύλια, τη Σιθωνία και τα Μαντεμοχώρια. Τον Ιούνιο του 1821, σε συνεργασία με τον καπετάν Χάψα, οπλαρχηγό της Δυτικής Χαλκιδικής, πετυχαίνουν σημαντικές επιτυχίες κατά των Τούρκων στα Στάγειρα και στο Σταυρό[1].
Την ίδια περίοδο στις Σέρρες εκδηλώθηκε επαναστατικό κίνημα με την καθοδήγηση του Μητροπολίτη Χρύσανθου, το οποίο όμως πολύ γρήγορα κατεστάλη. Οι Τούρκοι δεν διέπραξαν αντίποινα, γι΄αυτό και ημερομηνία αυτή (8η Μαΐου του 1821, ημέρα γιορτής του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου, ο οποίος και θεωρήθηκε σωτήρας της πόλης) το 1835 έχτισαν προς τιμή του ομώνυμο ναό στη συνοικία Άνω Καμενίκια. Ενώ όμως η πόλη απέφυγε την καταστροφή, η σύζυγος και τα παιδιά Εμμανουήλ Παππά φυλακίστηκαν, η περιουσία του δημεύτηκε και το σπίτι του κάηκε[8]. Ενώ οι Τούρκοι είχαν αρχίσει γενική επίθεση κατά των Ελλήνων, ο Παπάς έκανε έκκληση βοήθειας προς τον Υψηλάντη αλλά δεν εισακούστηκε. Οι επιτυχίες του στην Κασσάνδρα και η διάθεση όλης της προσωπικής του περιουσίας για τον αγώνα δεν έσωσαν το επαναστατικό κίνημα.
Το τέλος του Εμμανουήλ Παππά
Τα τέλη Οκτωβρίου 1821, μετά την αντεπίθεση των Τούρκων με αρχηγό τον Αβδούλ Αμπούδ, που έσπασε το επαναστατικό μέτωπο στη Κασσάνδρα και την περιοχή του Σταυρού, ο Παπάς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Άγιο Όρος καταδιωκόμενος από τον τουρκικό στρατό[1]. Με πλοιάριο αναχώρησε για την Ύδρα, αλλά εξαντλημένος από τις κακουχίες του πολέμου και από τις συγκινήσεις της τραγικής του περιπέτειας, πέθανε από συγκοπή μέσα στο πλοιάριο ακριβώς τη στιγμή που έπλεε τον Καφηρέα. Η σωρός του ήρωα μεταφέρθηκε στην Ύδρα και κηδεύτηκε με τιμές στρατηγού[3]. Το 1843 αναρτήθηκε στο Ελληνικό Βουλευτήριο το όνομα του σαν ενός από τους πρωταγωνιστές της ελληνικής επανάστασης[8]. Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν το 1971 και εναποτέθηκαν κάτω από τον ανδριάντα του, στην Πλατεία Ελευθερίας των Σερρών.
Απόγονοι
Από τα οκτώ αγόρια του (είχε και τρία κορίτσια από τον γάμο του με τη Φαίδρα) τα τρία έπεσαν στον Αγώνα: ο Αθανασάκης Παπάς (1794-1826) πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε στη Χαλκίδα, ο Γιαννάκης Παπάς (1798-1825) πολέμησε δίπλα στον Παπαφλέσσα και σκοτώθηκε στη Μάχη στο Μανιάκι (20 Μαΐου 1825) και ο Νικολάκης Παπάς (1803-1827) σκοτώθηκε στη Μάχη του Καματερού (27 Ιανουαρίου 1827).
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
