Οι συνταγματικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ και οι τροπολογίες που κατατέθηκαν στη σκοπιανή βουλή, γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη και των Αλβανών συγκυβερνώντων αλλά και των 8 «πρόθυμων» βουλευτών, οι οποίοι ψήφισαν την πρώτη φορά τη συμφωνία των Πρεσπών και δήλωσαν ότι θα ξαναψηφίσουν και τις επόμενες.
Ωστόσο στην Αθήνα επικρατεί προβληματισμός για τις αλλαγές αυτές, οι οποίες έδειξαν ότι το όνομα «Μακεδονία» δεν αντικαταστάθηκε παντού στο Σύνταγμα από το «Βόρεια Μακεδονία». Παράλληλα, αντιρρήσεις εκφράζονται από νομικούς και διπλωματικούς κύκλους γύρω από το άρθρο 36, το οποίο αφήνει ανοικτό παράθυρο για μελλοντικούς αλυτρωτισμούς ενώ δεν κλείνει οριστικά το θέμα της «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, όπως υποστηρίζουν εδώ και χρόνια οι γείτονες.
Στο άρθρο 3 του Συντάγματος της γειτονικής χώρας, εξαιρείται η χρήση του όρου «Βόρεια Μακεδονία» και παραμένει το «Μακεδονία», για… ιστορικούς λόγους.
Τονίζεται συγκεκριμένα:
Άρθρο 36
«Η Δημοκρατία εγγυάται ιδιαίτερα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης σε βετεράνους του αντιφασιστικού πολέμου και όλων των Μακεδονικών απελευθερωτικών πολέμων, σε ανάπηρους πολέμου, σε όσους έχουν απελαθεί και φυλακιστεί για τις ιδέες της ξεχωριστής ταυτότητας του Μακεδονικού Λαού και του Μακεδονικού κράτους…».
Οι αναφορές αυτές ενισχύουν τον αλυτρωτισμό καθώς με τον τρόπο αυτό ισχυροποιείται η μακεδονική ταυτότητα ως ξεχωριστή για τον «μακεδονικό λαό» και το «μακεδονικό κράτος». Η παραπάνω αναφορά αφήνει ορθάνοιχτο παράθυρο για μελλοντικές διεκδικήσεις και ουσιαστικά χαϊδεύει τα αυτιά όσων θέλουν να ονειρεύονται μια μεγάλη «Μακεδονία του Αιγαίου» στην οποία θα περιλαμβάνονται και ελληνικά εδάφη.
Ταυτόχρονα μείζον θέμα προκύπτει σχετικά με τις «μακεδονικές μειονότητες» καθώς η τροπολογία αναφέρει ότι:
«Η Δημοκρατία προστατεύει και εγγυάται την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά του Μακεδονικού Λαού
Η Δημοκρατία φροντίζει τα μέλη του Μακεδονικού λαού που ζει στο εξωτερικό…».
Δεν χρησιμοποιείται ο όρος «διασπορά» αλλά δείχνει μέσω του Συντάγματος να ισχυροποιείται η πρόβλεψη για «μακεδονικό λαό» που ζει στο εξωτερικό κάτι που παραπέμπει σε «μειονότητες».
Η μόνη αλλαγή είναι ότι στο υπό αναθεώρηση άρθρο αντί για «μέλη του Μακεδονικού λαού σε γειτονικές χώρες», αναφέρεται σε «μέλη του Μακεδονικού Λαού στο εξωτερικό», όρος που φυσικά συμπεριλαμβάνει και τις γειτονικές χώρες, δηλαδή και την Ελλάδα.
Το ακόμη πιο «περίεργο» είναι ότι οι Σκοπιανοί υποστηρίζουν πως αυτές οι αλλαγές έχουν γίνει με βάση τη συμφωνία των Πρεσπών κι εν γνώσει την ελληνικής κυβέρνησης. Και προκαλεί βεβαίως αίσθηση το γεγονός ότι η Αθήνα δεν αντιδρά με την εξαίρεση της «Βόρειας Μακεδονίας» από το άρθρο 36 και με τις προβλέψεις εκείνες που είναι ιδιαίτερα «προβληματικές» καθώς γίνεται ρητή αναφορά σε βασικά στοιχεία της «μακεδονικής ταυτότητας», την «μακεδονική γλώσσα», στον πολιτισμό και την ιστορία του «Μακεδονικού Λαού».
