Τεράστιες προσπάθειες καταβάλλουν οι γιατροί για να είναι όσο το δυνατόν μικρότερες οι συνέπειες στο χέρι του δεξιοτέχνη κλαρινίστα Άρη Μουγκοπέτρου, που τραυματίστηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας του Πάσχα, όταν κροτίδα που φέρεται να κρατούσε ο ίδιος εξερράγη στα χέρια του.

Ο καλλιτέχνης νοσηλεύεται σε εξειδικευμένη μονάδα του νοσοκομείου ΚΑΤ, όπου, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, κρίθηκε αναγκαίος ο ακρωτηριασμός δύο δαχτύλων του.

Το περιστατικό σημειώθηκε γύρω στις 6 το πρωί, σε πανηγύρι χωριού της Αχαΐας. Ο μουσικός διακομίστηκε αρχικά στο νοσοκομείο της Τρίπολης, ωστόσο η σοβαρότητα της κατάστασής του οδήγησε στη μεταφορά του στο ΚΑΤ, όπου υπάρχει εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό για τέτοιου είδους τραύματα.

Σύμφωνα με τη δικογραφία που σχηματίστηκε από τις αστυνομικές αρχές, ο μουσικός φέρεται να κρατούσε την κροτίδα στα χέρια του τη στιγμή της έκρηξης. Η αστυνομία βασίστηκε σε μαρτυρίες και συλλεχθέντα στοιχεία, ενώ σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος του για παράβαση της νομοθεσίας περί φωτοβολίδων και εκρηκτικών υλών.

Η κατάσταση της υγείας του χαρακτηρίζεται σταθερή και δεν εμπνέει ανησυχία για περαιτέρω επιπλοκές. Ωστόσο, το σοκ είναι μεγάλο, καθώς πρόκειται για έναν ταλαντούχο μουσικό που βρισκόταν σε ανοδική πορεία.

Τώρα οι ευχές όλων είναι να πετύχουν οι επεμβάσεις και να μπορέσει ο Άρης να ξαναπάιξει κλαρίνο με την ίδια δδεξιοτεχνία.

Τι είχε πει για την ζωή του και την μουσική

Ο γνωστός και αγαπητός σε όλους του φίλους της παράδοσης, Άρης Μουγκοπέτρος, σε συνέντευξή του στο kalavrytanews.com και στον Αργύρη Ασημακόπουλο σείχε μιλήσει για την καταγωγή και την ζωή του: 
” Μεγάλωσα στο χωρίο μου στις Σειρές Καλαβρυτων όπου και μένω τον περισσότερο καιρό. Ο κυριότερος λόγος που μένω στο χωρίο ειναι επειδή το αγαπώ και με εμπνέει περισσότερο σε αυτό που κάνω. Είναι η οικογένεια μου και οι φίλοι που έχουν το σημαντικότερο ρόλο στην ζωή μου.
Από πολύ μικρή ηλικία 9 ετών μου άρεσε πάρα πολύ η μουσική. Ξεκίνησα με φλογέρα και έπειτα ασχολήθηκα με το το κλαρίνο και το αγάπησα όσο τίποτα άλλο. Το ερέθισμα για να συνεχίσω ηταν η αγάπη μου για το κλαρίνο και μετά η στήριξη της οικογένειας μου και των φίλων μου.
Στην αρχή ξεκίνησα μόνος μου και στην πορεία ηταν ενας παππούς απο το διπλανό χωρίο που έπαιζε κλαρίνο της εποχής και αυτός μου έδωσε την ώθηση να συνεχίσω δυναμικά στο κλαρίνο. Στην πορεία γνώρισα έναν παιδικό φίλο του πατέρα μου ο οποίος μου δίδαξε ότι έπρεπε να γνωρίζει ενας επαγγελματιας μουσικός στο θέμα νότες, κλίμακες κλπ, αλλά η δουλειά του δεν ηταν αυτή και ότι μπορούσε μου το έδειξε και με το παραπάνω. Έπειτα ότι έχω κάνει, το έχω καταφέρει μόνος μου μέσα από σκληρή δουλειά και ατελείωτες ώρες εξάσκησης”.