Πέθανε σε ηλικία 77 ετών και κηδεύεται αύριο (Δευτέρα) στην Κω ο Διονύσης Αρβανιτάκης, που έγινε διεθνώς γνωστός ως ο φούρναρης, που έδινε ψωμί στους πρόσφυγες, πριν από δύο χρόνια, όταν είχαν κατακλύσει κατά εκατοντάδες το όμορφο νησί της Δωδεκανήσου.

 

Κορυφαίοι παράγοντες, όπως ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχαν απευθύνει συγχαρητήρια στον φιλάνθρωπο αρτοποιό για την καθημερινή και συνεχή βοήθεια του στους πρόσφυγες και τους μετανάστες που έφταναν στο νησί. Ο Διονύσης Αρβανιτάκης έφτιαχνε και διένειμε ψωμιά σχεδόν σε καθημερινή βάση στους εκατοντάδες πρόσφυγες που έφταναν στο νησί, πριν δημιουργηθούν οι δομές φιλοξενίας.

Για τον θάνατο του Διονύση Αρβανιτάκη η ιστορική τοπική εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΩ” σημειιώνει:

Tην θλίψη σκόρπισε την τοπική μας κοινωνία η είδηση του θανάτου του αγαπημένου συμπατριώτη μας Διονύση Αρβανιτάκη, του «φούρναρη της Κω», όπως τον είχε αποκαλέσει ο Πρόεδρος της Κομισιόν κ. Γιούνκερ, ο οποίος τον τίμησε με το βραβείο της Κοινωνίας των Πολιτών το 2016, για την ανθρωπιστική του συμπεριφορά στο ζήτημα του Προσφυγικού.

Χάρη στην προσφορά του Διονύση Αρβανιτάκη στο Προσφυγικό, το Νησί μας, αλλά και γενικότερη η χώρα μας έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπό της απέναντι στην κρίση και στους συνανθρώπους μας που είχαν ανάγκη.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο Δευτέρα (και ώρα 14.00) στον Ι.Ν. Αγ. Αθανασίου στο Πλατάνι (η σορός του θα βρίσκεται στο σπίτι στις 11)

Ο Διονύσης Αρβανιτάκης έγινε διεθνώς γνωστός όταν ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ τόνισε από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πως «Ευρώπη είναι ο φούρναρης στην Κω που δίνει ψωμί στους πεινασμένους πρόσφυγες».

Η πράξη ανθρωπιάς του «ταξίδεψε» στον κόσμο μέσω του διεθνούς Τύπου. «Ο πατέρας μου ήταν αγρότης και ήμασταν οκτώ αδέλφια. Πήγα στην Αυστραλία, όταν ήμουν δεκαπέντε ετών επειδή η οικογένειά μου δεν είχε να φάει. Ήμουν σε μια βάρκα για σαράντα μέρες. Όταν έφτασα εκεί, δεν μπορούσα να βρω δουλειά, δεν μπορούσα να μιλήσω αγγλικά, και ήμουν αναγκασμένος να κοιμάμαι στον δρόμο. Ξέρω πώς είναι να κοιμάσαι στον δρόμο. Έτσι, καθημερινά οδηγώ το φορτηγό μου στο λιμάνι και μοιράζω ψωμί στους πρόσφυγες. Ο γιος μου είναι ο επιχειρηματικός εταίρος μου. Μου λέει: “Μπαμπά, σε παρακαλώ. Είναι καλό να βοηθάμε, αλλά όχι κάθε μέρα”. Αλλά εξακολουθώ να πηγαίνω κάθε μέρα, γιατί ξέρω πώς είναι να μην έχεις τίποτα. (Κως, Ελλάδα)», δήλωνε πριν από περίπου έναν χρόνο ο κ. Αρβανιτάκης.