Ο δημοσιογραφικός κόσμος αποχαιρετά με θλίψη και συγκίνηση τον Γιάννη Διακογιάννη, που πέθανε το πρωί σε ηλικία 91 ετών, αφού τα τελευταία χρόνια βίωνε μέσα σε βαρύ κλίμα οδύνης τον χαμό της κόρης του Ρίκας Βαγιάνη.
Ο θρυλικός δημοσιογράφος – σπορτκάστερ, ο κορυφαίος στον τομέα του, υπήρξε αναμφισβήτητα μια εμβληματική φυσιογνωμία της δημοσιογραφίας και δικαίως λογίζεται ως ένας από τους θεμελιωτές του σύγχρονου αθλητικού ρεπορτάζ.
Ο Διακογιάννης καθιερώθηκε στις συνειδήσεις των φιλάθλων με το ηχόχρωμα της φωνής του, στη διάρκεια των εκατοντάδων μεταδόσεων που έκανε, είχε δε υπερβολική αγάπη στην κόρη του, Ρίκα Βαγιάνη, την οποία υιοθέτησε μετά τον γάμο του με τη Βαρβάρα Δράκου.
Η σχέση που είχαν οι δυο τους, χαρακτηριζόταν από βαθιά αγάπη, ενώ ο ίδιος δεν την ξεχώριζε από την μικρότερη κόρη του, Οντέτ. Ο Διακογιάννης ήταν, πάντα, παρών στις σημαντικές στιγμές της, ενώ και εκείνη άλλαξε το όνομά της, από Μαρίκα Ζούλα σε Ρίκα Βαγιάνη, από το όνομα της μητέρας της, Βαρβάρας και του «πατέρα» της, Γιάννη Διακογιάννη.
Ο θάνατος της Ρίκας Βαγιάνη από καρκίνο, τον Αύγουστο του 2018 κι ενώ είχε προηγηθεί η απώλεια της συζύγου του ένα χρόνο νωρίτερα, ήταν τα δυο περιστατικά που τον «λύγισαν», όπως είπε, εξάλλου, σε συνέντευξή του ο Νίκος Κατσαρός. «Ήταν σαν να αυτοκτόνησε με την εικόνα παραίτησης μετά τον θάνατο της συζύγου του, Βαρβάρας και της θετής του κόρης, Ρίκας Βαγιάνη» είπε ο παλιός αθλητικός δημοσιογράφος για τον Διακογιάννη.
Ο ίδιος ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν εκείνος που αποκάλυψε πως η κόρη του είχε καρκίνο, τον Οκτώβριο του 2017, στη διάρκεια απεργιακής κινητοποίησης της ΕΣΗΕΑ.
«’Να σας πω και κάτι που θα σας στενοχωρήσει: Η Ρίκα έχει καρκίνο…’. Αυτό μας εκμυστηρεύτηκε ο πατριός της Ρίκας μας, Γιάννης Διακογιάννης όταν πέρασε από την ΕΣΗΕΑ, για να μας συμπαρασταθεί στην απεργία πείνας. Σοκαριστήκαμε, αλλά του δώσαμε κουράγιο. Πού να φανταστούμε ότι η Μαρίκα Ζούλα, το Ρικάκι, θα έφευγε τόσο αθόρυβα και παράλληλα με τόσο πάταγο!» είχε γράψει στην προσωπική της σελίδα στο Facebook η δημοσιογράφος Αφροδίτη Υψηλάντη τον Αύγουστο του 2018, όταν η Ρίκα Βαγιάνη έφυγε από τη ζωή.
ΕΣΗΕΑ: Σίγησε του Διακογιάννη η φωνή
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με οδύνη ανακοινώνει την απώλεια του καταξιωμένου δημοσιογράφου, συγγραφέα, ραδιοφωνικού παραγωγού, τηλεοπτικού παρουσιαστή και βετεράνου αθλητικογράφου Γιάννη Διακογιάννη, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών.
Ο Γιάννης Διακογιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931. Μετά το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών, σπούδασε μουσική και αθλητική δημοσιογραφία στη Γαλλία. Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1952 από την εφημερίδα «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» ως συντάκτης και ανταποκριτής της στο Παρίσι και στη συνέχεια ακολούθησε μια αξιοσημείωτη πορεία στον έντυπο Τύπο στο «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ», την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» και τη «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ», ενώ διετέλεσε και διευθυντής του αθλητικού τμήματος της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ».
Παράλληλα, δίδαξε σε ιδιωτικό κέντρο αθλητικού ρεπορτάζ, ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο στην παραγωγή αθλητικών αλλά και αμιγώς μουσικών εκπομπών και άφησε πίσω του βιβλία, τα οποία αποτελούν σημεία αναφοράς στην αθλητική βιβλιογραφία («100 Χρόνια Ποδόσφαιρο», «60 Χρόνια Μουντιάλ», «Οι Μεγάλες Μορφές του Αθλητισμού» κ.α.). Το 2003, ήταν ο πρώτος αποδέκτης του βραβείου «Ελένη Βλάχου» για τη συνολική προσφορά του ενώ το 2018, τιμήθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ενώσεως Συντακτών, σε εκδήλωση για τους βετεράνους του αθλητικού ρεπορτάζ.
Ο Γιάννης Διακογιάννης, για πολλούς ο κορυφαίος στον τομέα του, υπήρξε αναμφισβήτητα μια εμβληματική φυσιογνωμία της δημοσιογραφίας και δικαίως λογίζεται ως ένας από τους θεμελιωτές του σύγχρονου αθλητικού ρεπορτάζ.
Άνοιξε το δρόμο για τις επόμενες γενιές αθλητικών συντακτών, παρέδωσε μαθήματα ενδεδειγμένης αθλητικής μετάδοσης και κάλυψε τις περισσότερες εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις του καιρού του: τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες, μεταξύ αυτών και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972, τους πρώτους που μεταδόθηκαν τηλεοπτικά στην Ελλάδα, οκτώ Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου, παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου και αμέτρητα άλλα αθλητικά γεγονότα, ενώ ορόσημο στην καριέρα του αποτέλεσε η παρουσίαση της θρυλικής «Αθλητικής Κυριακής» από το 1966 έως και το 1983 στην ΕΡΤ, μιας εκπομπής που χάραξε την εθνική συλλογική μας μνήμη και ακόμα αποτελεί τη μακροβιότερη αθλητική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση.
«Του Διακογιάννη η φωνή», η φωνή που συντρόφευσε τα κυριακάτικά μας βράδια, η φωνή που έγινε τραγούδι στα στόματα φιλάθλων και μη, σίγησε για πάντα. Όλοι όσοι τον γνώρισαν κι όλοι όσοι παρακολούθησαν την πορεία του, θα τον θυμούνται όπως ακριβώς ήταν: αγέρωχος και επιβλητικός, ευρυμαθής και γλαφυρός στις περιγραφές του, ευγενής και κομψός στους τρόπους του, γνώστης αλλά και λάτρης του αντικειμένου του.
Υπήρξε δάσκαλος για τους νεότερους συναδέλφους και φωτεινό παράδειγμα ευγλωττίας, ταλέντου, εργατικότητας αλλά και αντικειμενικότητας στο ρεπορτάζ. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι η επαγγελματική του πορεία τον τοποθέτησε στο πάνθεον των κορυφαίων και αξεπέραστων της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά τον εκλεκτό συνάδελφο, ο οποίος αφήνει πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό και φτωχότερο το λειτούργημά μας.
