Καίρια ερωτήματα για τις εικόνες φρίκης και την αδράνεια του κρατικού μηχανισμού, 24 ώρες μετά το ξέσπασμα της πύρινης λαίλαπας στην Αττική.-

 

Τι να τις κάνουμε τις διακηρύξεις για εθνικό πένθος, κύριε πρωθυπουργέ; Ακούσαμε τα δραματικά λόγια σας και τις πένθιμες εκκλήσεις σας. Την ίδια ώρα, όμως, που εσείς απευθύνατε το μελαγχολικό σας μήνυμα, βλέπαμε στα οικόπεδα, στους δρόμους και στις αλάνες της καμμένης περιοχής της Ανατολικής Αττικής να κείτονται ακόμη οι σοροί των θυμάτων της πύρινης λαίλαπας.

Αισθανθήκαμε φρίκη και ντροπή μαζί καθώς ακούγαμε εσάς να εκφράζετε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη σας στις οικογένειες των πληγέντων, ενώ ταυτόχρονα βλέπαμε τις σορούς στους δρόμους σκεπασμένες με κίτρινα νάιλον. Πέρασαν σχεδόν 24 ώρες, κύριε πρωθυπουργέ και ακόμη να κινητοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός; Είναι εικόνες πολιτισμένης και ευνομούμενης χώρας αυτές;

Γιατί δεν δημιουργήθηκε από την πρώτη στιγμή, έστω από το πρωί σήμερα, ένας χώρος σε νοσοκομείο της Ανατολικής Αττικής για διακομιδή των σορών και συγκέντρωση στοιχείων ώστε να γίνεται και το μακάβριο έργο της αναγνώρισης των θυμάτων;

Τι να τις κάνουμε τις διακηρύξεις για εθνικό πένθος; Και τι σημαίνει αυτό; Να κυματίζουν μεσίστιες οι σημαίες; Να κλείσουν μερικές δημόσιες υπηρεσίες; Να τηρείται ενός λεπτού σιγή στις δημόσιες εκδηλώσεις; Ή να αναρτήσουμε μαύρες κορδέλες στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα;

Και λοιπόν; Αυτό θα είναι παρηγοριά στη φρίκη, που ζούμε; Αυτό θα αλλάξει τη μοίρα της χώρας; Μαζί με τα λόγια παρηγοριάς και αλληλεγγύης θα έπρεπε να κηρύξετε γενική κινητοποίηση υπηρεσιών, οργανισμών, υπαλλήλων και όλου του μηχανισμού ώστε να έχουν περισυλλεγεί οι νεκροί,  και να παρέχεται άμεση βοήθεια στους ανθρώπους, που τους βρήκε η ανείπωτη συμφορά.

Τραγωδία χωρίς τέλος

Τα στοιχεία της ειδησεογραφίας:

Χωρίς τέλος η τραγωδία από τη μεγάλη φωτιά στην Αττική, καθώς οι νεκροί από την πυρκαγιά φέρονται να ξεπερνούν τους 60, ενώ φόβοι εκφράζονται ότι ο συνολικός αριθμός των θυμάτων ενδέχεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.    Με βάση την επίσημη ενημέρωση της πυροσβεστικής οι νεκροί ανέρχονται σε 50.   Ωστόσο, ο δήμαρχος Πικερμίου – Ραφήνας, Ευάγγελος Μπουρνούς, δήλωσε πως με βάση τα όσα γνωρίζει μέχρι τώρα οι νεκροί από την χθεσινή πυρκαγιά ξεπερνούν τους 60.

Μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο κ. Μπουρνούς ανέφερε πως ουδέποτε έλαβε την οποιαδήποτε ενημέρωση ή εντολή για εκκένωση οικισμών, ωστόσο εκτίμησε πως κάτι τέτοιο θα είχε μικρή σημασία, καθώς η φωτιά ξέσπασε στους πρόποδες του Νέου Βουτζά και μέσα σε χρονικό διάστημα 30 λεπτών είχε διασχίσει τη Λεωφόρο Μαραθώνος και ξεχύθηκε στις κατοικημένες περιοχές.

Πρόσθεσε επίσης ότι ο αριθμός των σπιτιών που έχουν καταστραφεί ολοσχερώς φτάνει τα 1.500.   Την ανησυχία του για τον αριθμό των θυμάτων εξέφρασε και ο δημοτικός σύμβουλος, αρμόδιος για τα θέματα ενημέρωσης, Μύρωνας Τσαγκαράκης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.   Όπως είπε, εκφράζονται φόβοι ότι ο αριθμός των νεκρών θα αυξηθεί δεδομένου ότι δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη οι κατ΄ οίκον έλεγχοι.

Είκοσι πέντε από τα θύματα βρέθηκαν  το πρωί σε οικοπεδικό χώρο στην περιοχή Ζούγκλα στο Μάτι.

Ωστόσο εκφράζονται φόβοι ότι οι αριθμός των θυμάτων μπορεί να αυξηθεί καθώς υπάρχουν αναφορές στο Κέντρο της Πυροσβεστικής, στην Αστυνομία και στο Λιμενικό για αγνοούμενους. Η κ. Μαλλίρη έκανε έκκληση στους συγγενείς των αγνοουμένων να επικοινωνούν στον τηλ. αριθμό 199 για να δηλώσουν τους ανθρώπους που αναζητούν δίνοντας τις απαραίτητες πληροφορίες.

Οι τραυματίες είναι 156 ενήλικοι, εκ των οποίων 11 είναι διασωληνωμένοι, καθώς 16 παιδιά – χωρίς να κινδυνεύει κανένας από αυτούς.

Α. Τσίπρας: Ώρες αλληλεγγύης

«Σήμερα η Ελλάδα πενθεί. Και στη μνήμη όσων χάθηκαν, κηρύττουμε τριήμερο Εθνικό πένθος», ανέφερε στο μήνυμά του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Από την άλλη, συνέχισε, «δεν πρέπει όμως να αφήσουμε το πένθος να μας καταβάλει. Γιατί αυτές οι ώρες είναι ώρες μάχης, ενότητας, θάρρους και πάνω από όλα αλληλεγγύης.

Γιατί μόνο έτσι, μόνο όλοι μαζί, μπορούμε να σταθούμε απέναντι στην τραγωδία. Η Ελλάδα», σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, «περνάει μια μεγάλη δοκιμασία. Τέτοιες ώρες, δεν υπάρχουν διαφορές. Θα έρθει η ώρα τους, όταν θα αναζητήσουμε -ελπίζω με σεβασμό στους νεκρούς- τα πώς και τα γιατί.

Τώρα είναι ακόμη η ώρα της κινητοποίησης και του αγώνα. Αγώνα για να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί. Αγώνα για να νικήσουμε τη φωτιά. Αγώνα για να βρούμε τους αγνοούμενους Να μην θρηνήσουμε άλλες ζωές. Και να απαλύνουμε τον πόνο όσων έχουν πληγεί.”