Σημαντική κίνηση γίνεται από τις αρχές για την αντιμετώπιση των τροχαίων δυστυχημάτων και ειδικά για όσους αδιαφορούν σχετικά με τα όρια ταχύτητας, θέτοντας σε κίνδυνο τους λοιπούς χρήστες του οδικού δικτύου.
Με την υπερβολική ταχύτητα να αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων οι χώρες αναζητούν πυρετωδώς τρόπους προκειμένου να αποτρέψουν τους οδηγούς από το να βυθίζουν το πόδι τους στο γκάζι.
Ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα είναι οι κάμερες ελέγχου ταχύτητας που τοποθετούνται σε σημεία του οδικού δικτύου όπου σημειώνονται συχνά δυσάρεστα οδικά συμβάντα λόγω της αδιαφορίας πολλών οδηγών για τα όρια ταχύτητας.
Τι κάνουν στη βόρεια Ισπανία
Τόπος τέλεσης πολλών τροχαίων ατυχημάτων είναι και ο αυτοκινητόδρομος A8 στη βόρεια Ισπανία που διασχίζει τη χώρα των Βάσκων. Εκεί τον περασμένο Απρίλιο έγινε η εγκατάσταση ενός νέου τύπου ραντάρ το οποίο επιτηρεί τον δρόμο και στις δύο κατευθύνσεις.
α εν λόγω ραντάρ δεν μετρούν την ταχύτητα που έχουν τα εποπτευόμενα οχήματα μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν κάμερες αναγνώρισης πινακίδων κυκλοφορίας, στην είσοδο και στην έξοδο ενός συγκεκριμένου τμήματος του δρόμου.
Ειδικότερα, το ραντάρ λειτουργεί σε ένα τμήμα 6 χλμ. του αυτοκινητοδρόμου Α8 και «επιχειρεί» ως εξής:
Μια κάμερα στην είσοδο του τμήματος των 6 χλμ. καταγράφει την πινακίδα του οχήματος και την ακριβή ώρα που εισέρχεται σε αυτό, ενώ αντίστοιχη λειτουργία έχει μία ακόμα κάμερα που βρίσκεται στην έξοδο του τμήματος. Με βάση την απόσταση του τμήματος και το χρόνο που χρειάστηκε το όχημα να διασχίσει αυτή την απόσταση, υπολογίζεται η μέση ταχύτητα του οχήματος.
Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι αναγκάζει τους οδηγούς να διατηρούν μια σταθερή ταχύτητα κατά τη διάρκεια όλου του υπό επιτήρηση τμήματος, αντί να επιβραδύνουν μόνο στο σημείο που γνωρίζουν ότι υπάρχει ραντάρ. Έτσι, ενισχύεται σημαντικά η οδική ασφάλεια.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι το εν λόγω τμήμα του Α8 θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο λόγω της μεγάλης συχνότητας βροχοπτώσεων, αλλά και της υγρασίας που οφείλεται στην εγγύτητα του δρόμου στην ακτή.
